ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาโปรแกรมระดับสูง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษาโปรแกรมระดับสูง หมายถึงภาษาโปรแกรมที่มีภาวะนามธรรมอย่างสูงจากรายละเอียดการทำงานของคอมพิวเตอร์ หากเปรียบเทียบกับภาษาโปรแกรมระดับต่ำแล้ว ภาษาโปรแกรมระดับสูงอาจมีองค์ประกอบเป็นภาษาธรรมชาติ ใช้งานง่ายกว่า ทำให้กระบวนการพัฒนาโปรแกรมตามข้อกำหนดเรียบง่ายกว่าและสามารถทำความเข้าใจได้ดีกว่า ระดับของภาวะนามธรรมที่ภาษาโปรแกรมจัดเตรียมไว้ให้ เป็นตัวกำหนดว่าภาษานั้นมี "ระดับสูง" มากน้อยแค่ไหน [1]

ภาษาโปรแกรมระดับสูงภาษาแรกที่ออกแบบขึ้นมาสำหรับคอมพิวเตอร์คือ ภาษาพลังคัลคึล (Plankalkül) สร้างโดย คอนรัด ทซูเซอ (Konrad Zuse) [2] อย่างไรก็ตาม ภาษานี้ไม่มีการพัฒนาให้เกิดผลในยุคของเขา และผลงานดั้งเดิมของเขาก็เป็นเอกเทศจากการพัฒนาอื่น ๆ

อ้างอิง

[แก้]
  1. "HThreads - RD Glossary". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-26. สืบค้นเมื่อ 2012-01-06.
  2. Giloi, Wolfgang, K. (1997). "Konrad Zuse's Plankalkül: The First High-Level "non von Neumann" Programming Language". IEEE Annals of the History of Computing, vol. 19, no. 2, pp. 17–24, April-June, 1997. (abstract)