ดนตรีเลานจ์
| ดนตรีเลานจ์ | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | คริสต์ทศวรรษ 1950 ในสหรัฐ |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | |
| รูปแบบอนุพันธุ์ | |
ดนตรีเลานจ์ (อังกฤษ: Lounge music) คือรูปแบบหนึ่งของดนตรีอีซีลีเซ็นนิง ได้รับความนิยมในคริสต์ทศวรรษ 1950 ถึง 1960 อาจมีความหมายที่ผู้ใช้รู้สึกถึงสถานที่ โดยมากแล้วเป็นที่สงบ อย่างเช่น ในป่า บนเกาะสวรรค์ หรือนอกอวกาศ.[1] แนวเพลงดนตรีเลานจ์ครอบคลุมถึงดนตรีสวยงาม (beautiful music) ที่มีรูปแบบใช้เครื่องดนตรี ไปจนถึงอิเล็กทรอนิกาสมัยใหม่ (ที่ได้รับอิทธิพลจากชิลล์เอาต์และดาวน์เทมโป) แต่ยังคงมีองค์ประกอบทางวัฒนธรรมแบบยุคอวกาศย้อนยุค รูปแบบแรก ๆ ของดนตรีเลานจ์เกิดขึ้นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 ถึง 1930 หรือที่รู้จักในชื่อ ดนตรีเบา (light music) ในศตวรรษที่ 21 คำว่า ดนตรีเลานจ์ อาจใช้อธิบายถึงดนตรีที่เล่นที่โรงแรม (เลานจ์และบาร์) คาสิโน ซูเปอร์มาร์เกต ร้านอาหาร และบาร์เปียโน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Goldsmith, Melissa Ursula Dawn (25 May 2005). "Lounge Caravan: A Selective Discography". Notes. 61 (4): 1060–1083. doi:10.1353/not.2005.0059. สืบค้นเมื่อ 9 February 2019 – โดยทาง Project MUSE.