ซอนิกบูม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตัวอย่างกรณีแหล่งกำเนิดเสียง (จุดสีแดง) เคลื่อนที่เร็วกว่าความเร็วเสียง 1.4 เท่า (1.4 มัค) ทำให้ตัวแหล่งกำเนิดเสียงไปไวและอยู่นำคลื่นเสียง กรณีเช่นนี้ทำให้เกิดเสียงจากซอนิกบูมได้

ซอนิกบูม (อังกฤษ: sonic boom) คือ เสียงที่เกี่ยวข้องกับคลื่นกระแทกหรือช็อกเวฟ เกิดขึ้นจากการที่แหล่งกำเนิดเสียงเคลื่อนที่ในอากาศด้วยอัตราเร็วที่มากกว่าความเร็วเสียง ซอนิกบูมทำให้เกิดพลังงานเสียงปริมาณสูง เสียงคล้ายระเบิด ตัวอย่างของเสียงที่เกิดจากซอนิกบูมอย่างง่ายคือ เสียงของลูกปืนที่วิ่งในอากาศ หรือเสียงของการเหวี่ยงแส้[1][2] ตลอดจนเสียงเครื่องบินรบที่บินผ่านไป

อ้างอิง[แก้]

  1. Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 246. ISBN 9780850451634.
  2. "Mike May, Crackin' Good Mathematics, American Scientist, Volume 90, Number 5, 2002". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-22. สืบค้นเมื่อ 2016-11-01.