ผู้ใช้:A Lee noy

โลก คือธาตุ มี ดิน น้ำ ลม และ ไฟ ก่อนที่โลกจะมีมนุษย์ โลก มีต้นไม้ที่ผลิดอกเป็นผล เรียกว่า นารีผล สมัยนั้น ดวงอาทิตย์อยู่ใกล้โลก ใกล้ที่สุดจนโลกกลายเป็นทะเลทราย โชคดีที่ต้นไม้ซึ่งผลิดอกออกผลเป็นมนุษย์นั้นได้ผลัดผลนารีออกแล้วหรือวายแล้ว แต่โลกก็ยังมีแต่นารี กาลต่อมายังนับเวลามิได้ มีวัตถุประหลาดขนาดกว้างใหญ่หลายก้าวเดิน รูปโค้งมนเฉียบขาด ส่งแสงสว่างเจิดจรัสกระพริบดั่งจังหวะคล้ายเสียงดนตรี ร่อนลงจอดเทียบผืนทะเลทรายแห่งโลกแล้วก็มีสิ่งคล้ายมนุษย์เดินทางออกมาจากนั้นมันไล่จับนารีมนุษย์โลกไป แต่ไม่ทั้งหมด ... โลกใบนี้ถูกสร้างขึ้นมาและอยู่เหนือกาลเวลา ขณะนั้นโลกยังเป็นทะเลทราย คำว่า โลกอีกด้านหนึ่ง นารีมนุษย์ที่ยังหลงเหลืออยู่ที่โลกได้พากันหนีความร้อนจากดวงอาทิตย์ อุตสาหะขุดทะเลทรายให้เป็นอุโมงค์ลึกลงไปถึงใจกลางโลก พวกนางขุดให้ลึกลงต่อไปอีกไม่ได้เพราะใจกลางโลกคือสนามแม่เหล็ก ทำไมพวกนางจึงรอดชีวิตอยู่ได้ เพราะโลกอีด้านหนึ่งหรือความพยายามที่พวกนางได้พากันขุดทะเลทรายลึกลงไปๆนั้นมีน้ำมีดิน หมายถึงอาหาร แต่อายุของนารีผลช่างสั้นนัก พวกนางตายอยู่ใจกลางสนามแม่เหล็กของโลก ฉันเป็นหนึ่งในมนุษย์โลกตอนนั้น หลังความตายฉันตื่นขึ้นมา ฉันมองเห็นมนุษย์โลกคนอื่นๆที่กำลังตื่นอยู่และยังไม่ตื่น ฉันแน่ใจว่าพวกเธอจะต้องตื่นขึ้นมาเช่นเดียวกัน ... ฉันเดินตามช่องอุโมงค์ขึ้นไปยังด้านบนสุดของโลกที่เคยเป็นทะเลทราย ฉันมองไม่เห็นดวงอาทิตย์แล้ว จู่ๆก็มีสัตว์ประหลาดย่างสี่เท้าส่งเสียงดัง โอ๊บๆ เข้ามาประกบผสมร่างของฉัน จู่ๆมีสัตว์ประหลาดอีกตัวหนึ่งพุ่งเฉวียนโฉบจากฟ้าลงมายืนอยู่ตรงหน้า เสร็จแล้ว สัตว์ประหลาดสองตัวนั้นเอง มันผสมพันธุ์กัน .. เรื่องทั้งหมด คือว่า ฉันเป็นมนุษย์โลกที่พบเห็นสัตว์ผสมพันธุ์กันจนมันออกไข่บ้างออกเป็นตัวอ่อนบ้าง รวมๆแล้วไม่มีส่วนใดคล้ายคลึงมนุษย์โลก ในกาลนั้นดวงอาทิตย์เคลื่อนย้ายจากโลกไปไกลแล้วยังนับเวลามิได้ ฉันเห็นต้นไม้ซึ่งฉันจำได้ว่านั้นคือบ้านเกิดของฉัน ฉันเดินเข้าไปแล้วทรุดร่างแนบกายลงส่วนใต้ต้นไม้นั้น ยังนับเวลามิได้ ฉันรู้สึกว่าฉันนอนหลับไป ทันทีที่ตื่นขึ้นมาก็ได้เจอเข้ากับดาราคล้ายดวงอาทิตย์ แสงสว่างเจิดจ้าทำให้ฉันเย็นยะเยือก วูบเดียวพี่น้องของฉันก็ผลัดกันออกจากต้นลงมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง ต่อมา ยังนับกาลเวลามิได้ ดารานั้นไม่ใหญ่เท่าดวงอาทิตย์แต่มันคล้อยต่ำลงมาจนกระทบโลกสั่นสะเทือนกระจัดกระจาย ฉันพยายามเกาะเกี่ยวดารานั้นไป ฉันมองเห็นโลกพร้อมๆกับพี่น้องของฉันแตกสลายไปอย่างช้าๆทั้งๆที่พวกเขาพึ่งจะได้ผลัดต้นกำเนิดเป็นมนุษย์อีก

จากกรุงสาวัตถี นครเวสารี สุวรรณบูรพา พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธจ้าวเสด็จมายังกรุราชคฤช นครซาโลมอน สุดเขตชมพูทวีป ประทับนั่งขัดสมาธิใต้ต้นสาระพิจารณาดูจิตวิญญาณ ภายในกรุงราชคฤช นางมหาปชาบดีไหว้วอนขอลูกสาวเรื่องการอภิเษกสมรส สุชาดา และ วิสาขา กล่าวถึงบิดา คือ พระเจ้าสุทโธทนะ สิ้นอายุขัยเสด็จสวรรคตแล้วทางตอนใต้ หรือผู้พ่ายแพ้สงครามจบสิ้นให้แก่พระเจ้าอโศกมหาราช

อีกวันหนึ่งกับอีกคืนหนึ่ง รุ่งเช้าในเวลาต่อมา งานอภิเษกสมรสของสุชาดาและวิสาขา คราค่ำไปด้วยผู้คนจากทั่วทุกสารทิศ มี เจ้าชายต่างๆพากันมาให้เลือก แต่เวลาก็ได้ผ่านพ้นไปถึง 10 วัน ตกลงสุชาดาและวิสาขาก็ไม่ได้เลือกคู่สมรส หากแต่รับสมัครทั้งเจ้าชายต่างๆ รวมสามัญชน ปุถุชน แม้กระทั่งยาจก เก็บเอาไว้ได้ทั้งหมด 3,000 คน

เสร็จสิ้นงานอภิเษกสมรสของสุชาดาและวิสาขา 1 เดือน ต่อมา นางมหาปชาบดีไหว้วอนขอลูกสาวเรื่องการอภิเษกสมรส ทำยังไงสุชาดาและวิสาขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตั้งครรภ์หรือให้กำเนิดบุตร จนในที่สุด พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธจ้าวเสด็จเข้ามาในกรุงราชคฤชแล้วประทับนั่งขัดสมาธิอยู่ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ เป็นเวลานาน 7 วัน ชาวบ้านชาวเมืองต่างพากันอยากรู้ ก็พากันเข้าไปสอบถาม พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธจ้าวจึงแสดงธรรมเทศนา คือ จักรกัปวัตนะสูตร ตลอดทั้ง 7 วันนั้น ชาวบ้านชาวเมือง เจ้าชายต่างๆ สามัญชน ปุถุชน แม้กระทั่งยาจก เมื่อได้ยินได้ฟังการแสดงธรรมนั้นก็ได้ดวงตาเห็นธรรม รวมแล้ว 500 คน กระทำอัญชลี นั่งพับเพียบหมอบลงกับพื้นขอบรรชาแล้วเดินตามพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธจ้าว

เสด็จบิณฑบาตเข้าไปภายใน กรุงราชคฤช ทั่วทั้งนครซาโลมอน มี ผู้ที่ขอบรรพชาแล้วทั้งหมด 500 รูปนั้นต่างหากด้วย วันหนึ่ง ได้เสด็จบิณฑบาตผ่านตำหนักของสุชาดาและวิสาขา เหมือนคิดเอาไว้แล้วสุชาดารีบออกจากตำหนักพร้อมวิสาขา มี ดอกไม้จันทน์ ดอกบัว จัดสำรับอาหารยกใหญ่ถวายแด่พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า รวมทั้งผู้ที่ขอบรรพชาอีก 500 รูปนั้นต่างหากด้วย พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธจ้าวจึงแสดงธรรมเทศนา

เรื่องการมีบุตร