ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระเบียบวิธีเกษียณ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Tinuviel (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
EmausBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.6.4) (โรบอต เพิ่ม: ar, ca, de, es, eu, fr, he, it, ja, ko, pl, pt, ro, ru, sh, tr
บรรทัด 12: บรรทัด 12:
{{โครงคณิตศาสตร์}}
{{โครงคณิตศาสตร์}}


[[ar:طريقة الاستنفاذ]]
[[ca:Mètode d'exhaustió]]
[[de:Exhaustionsmethode]]
[[en:Method of exhaustion]]
[[en:Method of exhaustion]]
[[es:Método de exhausción]]
[[eu:Exhauzio-metodo]]
[[fr:Méthode d'exhaustion]]
[[he:שיטת המיצוי]]
[[it:Metodo di esaustione]]
[[ja:取り尽くし法]]
[[ko:소거법]]
[[pl:Metoda wyczerpywania]]
[[pt:Método da exaustão]]
[[ro:Metoda epuizării]]
[[ru:Метод исчерпывания]]
[[sh:Metoda ekshaustije]]
[[tr:Tüketme yöntemi]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:02, 13 เมษายน 2554

อาร์คิมิดีส ใช้ระเบียบวิธีเกษียณในการคำนวณพื้นที่ภายในของวงกลม

ระเบียบวิธีเกษียณ (อังกฤษ: method of exhaustion; methodus exaustionibus, หรือ méthode des anciens) คือระเบียบวิธีที่ใช้ในการหาพื้นที่ของรูปร่างหนึ่งๆ โดยแบ่งพื้นที่ภายในออกเป็นอนุกรมของรูปหลายเหลี่ยมเล็กๆ หลายๆ รูปซึ่งมีพื้นที่รวมเข้าใกล้พื้นที่ของรูปใหญ่ที่บรรจุรูปเล็กเหล่านั้นเอาไว้ ถ้าเราสามารถสร้างอนุกรมของรูปได้อย่างถูกต้อง ความแตกต่างของพื้นที่ระหว่างรูปหลายเหลี่ยมรูปที่ n กับรูปภาพที่เป็นโจทย์ก็จะน้อยมากเมื่อ n มีจำนวนใหญ่มากๆ แนวคิดนี้มีกำเนิดจาก แอนติฟอน (Antiphon) แม้จะยังไม่ชัดเจนว่าเขาเข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไร[1] ทฤษฎีนี้ถูกพิสูจน์และรับรองโดย เอนโดซุสแห่งคไนดัส มีการนำชื่อนี้มาใช้เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1647 โดย Grégoire de Saint-Vincent ในงานเขียนเรื่อง Opus geometricum quadraturae circuli et sectionum coni

อ้างอิง