ผลต่างระหว่างรุ่นของ "บริเทนส์กอตแทเลินต์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Applezapotis (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ZenithZealotry (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{กล่องข้อมูล รายการโทรทัศน์ |
{{pp-move-vandalism|small=yes}}
| show_name = บริเทนส์กอตแทเลินต์
{{Refimprove|article|date=April 2009}}
{{current sport-related|image=TVfuture icon.svg|mini=1|Britain's Got Talent (series 3)}}
| native_name = Britain's Got Talent
| image =
{{Infobox Television |
| genre = ประกวดความสามารถ
| show_name = บริเทนส์กอตแทเลินต์ (Britain's Got Talent)
| picture_format = 16:9
| image = [[Image:BritainsGotTalentlogo.jpg|150px]]
| runtime = 1 ชั่วโมง-1 ชั่วโมง 30 นาที
| genre = [[เอ็นเตอร์เทนเม้นท์]]
| creator = [[ไซมอน โคเวลล์]] และ ซายโค ทีวี
| picture_format = [[16:9]]
| presenter = แอนต์ แอนด์ เดค<br/>(บริเทนส์กอตมอร์แทเลินต์:<br/>สตีเฟน มัลเฮิร์น)
| runtime = 60-90นาที
| network = [[สถานีโทรทัศน์ไอทีวี (สหราชอาณาจักร)|ไอทีวี]]
| creator = [[Simon Cowell]] & [[Syco TV]]
| country = [[สหราชอาณาจักร]]
| presenter = <small>''Britain's Got Talent'':</small><br>[[Ant & Dec]]<br><small>''Britain's Got More Talent'':</small><br>[[Stephen Mulhern]]
| first_aired = [[9 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2550]]
| judges = [[Simon Cowell]] <br> [[Amanda Holden]] <br> [[Piers Morgan]]
| network = [[ITV]]
| country = [[United Kingdom]]
| first_aired = 9 มิถุนายน 2007
| last_aired = ปัจจุบัน
| last_aired = ปัจจุบัน
| num_series = 3
| num_series = 3
| num_episodes = 38
| num_episodes = 38
| producer = ซายโค ทีวี โดย ทอล์กแบ็กเธมส์
| producer = [[Syco|SYCO TV]] in association with [[talkbackTHAMES]]
| website = [http://www.itv.com/talent talent.itv.com]
}}
}}
'''บริเทนส์กอตแทเลินต์''' ({{lang-en|Britain's Got Talent}}) เป็นรายการโทรทัศน์ใน[[สหราชอาณาจักร]] ออกอากาศทางช่อง[[ไอทีวี (สหราชอาณาจักร)|ไอทีวี]] และเป็นส่วนหนึ่งของ[[รายการโทรทัศน์ชุดกอตแทเลินต์]] นำเสนอรายการโดย [[Ant & Dec]] ซึ่งเป็นพิธีกรที่มีชื่อเสียงในอังกฤษ รายการนี้จะค้นหาผู้ที่มีความสามารถทางด้านการแสดง ร้องเพลง ตลก รวมทั้งความสามารถอื่น ๆ โดยไม่จำกัดอายุ ซึ่งผู้ชนะจากการโหวดโดยผู้ชมจะได้รับรางวัล 100,000 ปอนด์และได้รับโอกาสในการแสดงต่อหน้าพระพักตร์[[สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2]] และ[[พระราชวงศ์อังกฤษ|พระบรมวงศานุวงศ์]] ซีรีส์ชุดแรกของรายการนี้เริ่มเมื่อวันที่ [[9 มิถุนายน]] - [[17 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2550]] ซึ่งมีผู้ชนะคือ[[พอล พอตส์]] ส่วนผู้ชนะของซีรีส์ที่สองซึ่งออกอากาศเมื่อวันที่ [[12 เมษายน]] - [[31 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2551]] คือ[[จอร์จ แซมป์สัน]] และซีรีส์ที่สามเริ่มออกอากาศเมื่อวันที่ [[11 เมษายน]] - [[30 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2552]] มีผู้ชนะคือกลุ่มนักเต้น [[Diversity]] ซึ่งในซีรีส์ที่สามนี้เองที่ทำให้ทั่วโลกให้ความสนใจจากหนึ่งในผู้เข้าประกวดชื่อ [[ซูเซิน บอยล์]] ที่ในตอนแรกก่อนการแสดงความสามารถทั้งผู้ชมในโถงประกวดและคณะกรรมการตัดสินแสดงความกังขาเชิงลบต่อเธอ ซึ่งกังขาไว้ว่าไม่น่าจะสามารถผ่านเข้ารอบได้ แต่เมื่อเธอเปล่งเสียงร้องในเพลง "[[ไอดรีมด์อะดรีม]]" ({{lang-en|I dreamed a dream}}) เพลงจากละครเวทีเรื่อง "[[เลมีเซราบล์]]" ({{lang-fr|Les Misérables}}) เสียงร้องของเธอและเรื่องราวชีวิตของเธอทำให้เธอโด่งดังเพียงข้ามคืนแม้จะไม่ได้คว้ารางวัลมาก็ตาม
'''บริเทนส์กอตแทเลินต์''' ({{lang-en|Britain's Got Talent}}) เป็น[[รายการโทรทัศน์]]ใน[[สหราชอาณาจักร]] ออกอากาศทาง[[สถานีโทรทัศน์ไอทีวี (สหราชอาณาจักร)|สถานีโทรทัศน์ไอทีวี]] และเป็นส่วนหนึ่งของรายการโทรทัศน์ชุดกอตแทเลินต์ ที่จะค้นหาผู้ที่มีความสามารถทางด้านการแสดง ร้องเพลง ตลก รวมทั้งความสามารถอื่นๆ โดยไม่จำกัดอายุ นำเสนอรายการโดย แอนต์ แอนด์ เดค ซึ่งเป็นพิธีกรที่มีชื่อเสียงในอังกฤษ
ซึ่งผู้ชนะจากการลงคะแนนโดยผู้ชม จะได้รับรางวัล 100,000 [[ปอนด์สเตอร์ลิง]] และได้รับโอกาสแสดงต่อหน้าพระพักตร์ [[สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2]] และ[[พระราชวงศ์อังกฤษ|พระบรมวงศานุวงศ์]] ในส่วนคณะกรรมการตัดสิน ประกอบด้วย [[ไซมอน โคเวลล์]] อแมนดา โฮลเดน และ ปิแอร์ส มอร์แกน
ซีรีส์ชุดแรกของรายการนี้ เริ่มเมื่อวันที่ [[9 มิถุนายน]] - [[17 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2550]] ซึ่งมีผู้ชนะคือ [[พอล พอตส์]] ส่วนผู้ชนะของซีรีส์ที่สอง ซึ่งออกอากาศเมื่อวันที่ [[12 เมษายน]] - [[31 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2551]] คือ [[จอร์จ แซมป์สัน]] และซีรีส์ที่สาม เริ่มออกอากาศเมื่อวันที่ [[11 เมษายน]] - [[30 พฤษภาคม]] [[พ.ศ. 2552]] มีผู้ชนะคือ กลุ่มนักเต้น [[ไดเวอร์ซิตี]]
ซึ่งในซีรีส์ที่สามนี้เอง ที่ทำให้ทั่วโลกให้ความสนใจ จากหนึ่งในผู้เข้าประกวดชื่อ ''[[ซูเซิน บอยล์]]'' ที่ในช่วงแรก ก่อนการแสดงความสามารถ ทั้งผู้ชมในโถงประกวด และคณะกรรมการตัดสิน แสดงความกังขาเชิงลบต่อเธอว่า ไม่น่าจะสามารถผ่านเข้ารอบได้ แต่เมื่อเธอเปล่งเสียงร้อง ในเพลง ''[[ไอดรีมด์อะดรีม]]'' ({{lang-en|I dreamed a dream}}) เพลงจากละครเวทีเรื่อง [[เลมีเซราบล์]] ({{lang-fr|Les Misérables}}) เสียงร้องของเธอ และเรื่องราวชีวิตของเธอ ทำให้เธอโด่งดังเพียงข้ามคืน แม้จะได้เพียงตำแหน่งรองชนะเลิศก็ตาม


[[หมวดหมู่:รายการโทรทัศน์ต่างประเทศ]]
[[หมวดหมู่:รายการโทรทัศน์ต่างประเทศ]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:31, 10 มิถุนายน 2552

บริเทนส์กอตแทเลินต์
Britain's Got Talent
ประเภทประกวดความสามารถ
สร้างโดยไซมอน โคเวลล์ และ ซายโค ทีวี
เสนอโดยแอนต์ แอนด์ เดค
(บริเทนส์กอตมอร์แทเลินต์:
สตีเฟน มัลเฮิร์น)
ประเทศแหล่งกำเนิดสหราชอาณาจักร
จำนวนซีรีส์3
จำนวนตอน38
การผลิต
ผู้อำนวยการสร้างซายโค ทีวี โดย ทอล์กแบ็กเธมส์
ความยาวตอน1 ชั่วโมง-1 ชั่วโมง 30 นาที
ออกอากาศ
เครือข่ายไอทีวี
ออกอากาศ9 มิถุนายน พ.ศ. 2550 –
ปัจจุบัน

บริเทนส์กอตแทเลินต์ (อังกฤษ: Britain's Got Talent) เป็นรายการโทรทัศน์ในสหราชอาณาจักร ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ไอทีวี และเป็นส่วนหนึ่งของรายการโทรทัศน์ชุดกอตแทเลินต์ ที่จะค้นหาผู้ที่มีความสามารถทางด้านการแสดง ร้องเพลง ตลก รวมทั้งความสามารถอื่นๆ โดยไม่จำกัดอายุ นำเสนอรายการโดย แอนต์ แอนด์ เดค ซึ่งเป็นพิธีกรที่มีชื่อเสียงในอังกฤษ

ซึ่งผู้ชนะจากการลงคะแนนโดยผู้ชม จะได้รับรางวัล 100,000 ปอนด์สเตอร์ลิง และได้รับโอกาสแสดงต่อหน้าพระพักตร์ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 และพระบรมวงศานุวงศ์ ในส่วนคณะกรรมการตัดสิน ประกอบด้วย ไซมอน โคเวลล์ อแมนดา โฮลเดน และ ปิแอร์ส มอร์แกน

ซีรีส์ชุดแรกของรายการนี้ เริ่มเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน - 17 มิถุนายน พ.ศ. 2550 ซึ่งมีผู้ชนะคือ พอล พอตส์ ส่วนผู้ชนะของซีรีส์ที่สอง ซึ่งออกอากาศเมื่อวันที่ 12 เมษายน - 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 คือ จอร์จ แซมป์สัน และซีรีส์ที่สาม เริ่มออกอากาศเมื่อวันที่ 11 เมษายน - 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 มีผู้ชนะคือ กลุ่มนักเต้น ไดเวอร์ซิตี

ซึ่งในซีรีส์ที่สามนี้เอง ที่ทำให้ทั่วโลกให้ความสนใจ จากหนึ่งในผู้เข้าประกวดชื่อ ซูเซิน บอยล์ ที่ในช่วงแรก ก่อนการแสดงความสามารถ ทั้งผู้ชมในโถงประกวด และคณะกรรมการตัดสิน แสดงความกังขาเชิงลบต่อเธอว่า ไม่น่าจะสามารถผ่านเข้ารอบได้ แต่เมื่อเธอเปล่งเสียงร้อง ในเพลง ไอดรีมด์อะดรีม (อังกฤษ: I dreamed a dream) เพลงจากละครเวทีเรื่อง เลมีเซราบล์ (ฝรั่งเศส: Les Misérables) เสียงร้องของเธอ และเรื่องราวชีวิตของเธอ ทำให้เธอโด่งดังเพียงข้ามคืน แม้จะได้เพียงตำแหน่งรองชนะเลิศก็ตาม