บทบัญญัติอาคาร

บทบัญญัติอาคาร, ข้อบังคับอาคาร หรือ กฎหมายอาคาร (building code, building control หรือ building regulations) คือ ข้อบังคับที่กำหนดมาตรฐานการก่อสร้าง อย่าง อาคาร และโครงสร้างที่ไม่ใช่อาคาร โดยอาคารต้องเป็นไปตามข้อบังคับผ่านการขออนุญาตการวางผัง โดยมากแล้วขอผ่านสภาท้องถิ่น จุดประสงค์ของบทบัญญัติอาคารเพื่อคุ้มครองด้านสาธารณสุข ความปลอดภัย และสวัสดิภาพโดยทั่วไป กับผู้เกี่ยวข้องกับการก่อสร้าง รวมถึงผู้พำนักอาศัยในอาคารและโครงสร้างนั้น ๆ

โดยปกติบทบัญญัติอาคารมุ่งบังคับใช้กับ สถาปนิก วิศวกร นักออกแบบภายใน ผู้สร้างอาคาร และผู้ควบคุมงาน แต่ยังมีจุดประสงค์อื่นให้ผู้อื่นสามารถใช้งานได้ อย่าง นายตรวจความปลอดภัย นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ผู้รับจ้างช่วง ผู้ผลิตสินค้าและวัสดุสำหรับอาคาร บริษัทประกัน ผู้จัดการฝ่ายบริหารอาคาร ผู้เช่า ฯลฯ บทบัญญัตินี้ได้กำหนดการออกแบบและโครงสร้างสิ่งก่อสร้างที่นำไปสู่กฎหมาย

บทบัญญัติอาคารนั้นมีมาแต่โบราณ ตัวอย่างบันทึกบทบัญญัติอาคารที่เก่าแก่ที่สุดตัวอย่างหนึ่ง มีปรากฏใน ประมวลกฎหมายฮัมมูราบี ซึ่งย้อนกลับไปราว 1772 ปีก่อนคริสตกาล