ข้ามไปเนื้อหา

จีนา ไรน์ฮาร์ต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จีนา ไรน์ฮาร์ต
ไรน์ฮาร์ต เมื่อ ค.ศ. 2015
เกิดจอร์จีนา โฮป แฮนค็อก
(1954-02-09) 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1954 (70 ปี)
เพิร์ท ออสเตรเลีย
สัญชาติออสเตรเลีย
การศึกษาSt Hilda's School
อาชีพประธานบริษัทเหมืองแร่
กรรมการในHancock Prospecting[1][2][3]
คู่สมรส
  • Greg Hayward (สมรส 1973; หย่า 1981)
  • Frank Rinehart (สมรส 1983; เสียชีวิต 1990)
บุตรกับเฮย์วาร์ด:[4][5]
กับไรน์ฮาร์ต:[6]
  • Hope Rinehart-Welker
  • Ginia Rinehart
บิดามารดา
ญาติRose Porteous (แม่เลี้ยง)
เว็บไซต์www.ginarinehart.com.au

จอร์จีนา โฮป "จีนา" ไรน์ฮาร์ต (อังกฤษ: Georgina Hope "Gina" Rinehart) เกิดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964 เป็นนักธุรกิจชาวออสเตรเลีย ประธานกลุ่มแฮนค็อกพรอสเปกติง (Hancock Prospecting) บริษัทสำรวจและขุดเหมืองแร่ของเอกชนที่ก่อตั้งโดยแลง แฮนค็อก บิดาของเธอ จีนาเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดคนหนึ่งในออสเตรเลีย นิตยสาร ฟอบส์ เผยว่าเธอมีมูลค่าทรัพย์สินสุทธิ 14.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐใน ค.ศ. 2019[8] จึงเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยติดอันดับโลก

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Home page". Hancock Prospecting Pty Limited. n.d. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 August 2014. สืบค้นเมื่อ 31 August 2014.
  2. "BRW Rich 200 list 2014: 1. Gina Rinehart". BRW (a Fairfax Media Publication). Sydney. 26 June 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-20. สืบค้นเมื่อ 31 August 2014.
  3. Treadgold, Tim (21 March 2014). "Australia's $17 Billion Woman on the Road To Becoming A Whole Lot Richer". Forbes. สืบค้นเมื่อ 28 June 2014.
  4. "Master John Langley Hayward Australia's richest baby". The Australian Women's Weekly. National Library of Australia. 11 February 1976. p. 13. สืบค้นเมื่อ 14 January 2011.
  5. "Gina Rinehart's eldest daughter Bianca handed control of family's $4 billion trust".
  6. Burrell, Andrew (10 January 2012). "Filial loyalty pays off for Gina Rinehart heir". The Australian. สืบค้นเมื่อ 2 February 2012.
  7. Bailey, Michael (30 May 2019). "Australia's 200 richest people revealed". The Australian Financial Review. Nine Publishing. สืบค้นเมื่อ 31 May 2019.
  8. 8.0 8.1 "2019 Australia's 50 Richest". Forbes Asia. January 2019. สืบค้นเมื่อ 28 September 2019.