ข้ามไปเนื้อหา

คนต่างด้าว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในทางกฎหมาย คนต่างด้าว เป็นบุคคลในประเทศซึ่งมิใช่พลเมืองของประเทศนั้น โดยมีนิยามและศัพทวิทยาแตกต่างกันอยู่บ้าง

นิรุกติศาสตร์

[แก้]

คำว่า "alien" ในภาษาอังกฤษ มาจากคำภาษาละติน alienus ซึ่งหมายถึงคนแปลกหน้า, เกี่ยวกับต่างประเทศ

ในภาษาไทย "ด้าว" หมายถึง แดน, ประเทศ

ประเภท

[แก้]

ประเทศต่าง ๆ มีคำเรียก "คนต่างด้าว" หลายแบบ ซึ่งรวมถึง:

  • คนต่างด้าวที่กฎหมายอนุญาต (legal alien) เป็นผู้มิใช่พลเมืองที่ได้รับอนุญาตให้พำนักอยู่ในประเทศได้ตามกฎหมาย ซึ่งเป็นประเภทกว้างมาก มีตั้งแต่นักท่องเที่ยว แรงงานชั่วคราว (guest worker) ผู้พำนักถาวรตามกฎหมายและผู้พำนักวีซานักเรียน
    • คนต่างด้าวที่เข้ามามีถิ่นที่อยู่ (resident alien) เป็นผู้มิใช่พลเมืองที่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศเป็นการชั่วคราวหรือถาวร
    • คนต่างด้าวที่ไม่เข้ามามีถิ่นที่อยู่ (nonresident alien) เป็นผู้มิใช่พลเมืองที่เดินทางเข้าประเทศ ตัวอย่างเช่น นักท่องเที่ยว มาทำธุระ ผู้ให้ความบันเทิงหรือนักกีฬาหรือเข้ารับการรักษาทางการแพทย์
  • คนต่างด้าวผิดกฎหมาย (illegal alien) เป็นผู้มิใช่พลเมืองที่อยู่ในประเทศโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายหรือโดยประเทศไม่อนุญาต
  • คนต่างด้าวชาติศัตรู (enemy alien) เป็นผู้มิใช่พลเมืองที่มีสัญชาติของประเทศข้าศึก