ข้ามไปเนื้อหา

กังหันไอน้ำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โรเตอร์ของกังหันไอน้ำสมัยใหม่ที่ใช้ในโรงไฟฟ้า

กังหันไอน้ำ (อังกฤษ: steam turbine) เป็นอุปกรณ์หรือเครื่องจักรที่ใช้ไอน้ำแรงดันสูงมาขับกังหันให้หมุนรอบเพลา กังหันไอน้ำที่เป็นรูปธรรมมากที่สุดถูกคิดค้นโดยเซอร์ ชาร์ล พาร์ซัน (Sir Charles Parsons) ใน ค.ศ. 1884[1]

กังหันไอน้ำได้เข้ามาแทนที่เครื่องจักรไอน้ำแบบมีลูกสูบเดิมเพราะมีประสิทธิภาพอุณหภาพดีกว่าและอัตราส่วนกำลังต่อน้ำหนัก (power-to-weight ratio) สูงกว่า เนื่องจากกังหันสร้างการเคลื่อนที่แบบอาศัยการหมุน (rotary motion) จึงเหมาะอย่างยิ่งที่จะใช้ในการขับเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ประมาณ 90% ของการผลิตไฟฟ้าทั้งหมดในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นการใช้กังหันไอน้ำ[2] กังหันไอน้ำเป็นรูปแบบหนึ่งของเครื่องจักรความร้อนที่มาจากการปรับปรุงในประสิทธิภาพอุณหภาพเป็นอย่างมากด้วย ในการขยายตัวของไอน้ำนั้นผ่านขั้นตอนหลายขั้นตอน ทำให้ผลที่ได้นั้นเข้าใกล้กระบวนการผันกลับได้ในอุดมคติ

อ้างอิง

[แก้]
  1. Encyclopædia Britannica (1931-02-11). "Sir Charles Algernon Parsons (British engineer) - Britannica Online Encyclopedia". Britannica.com. สืบค้นเมื่อ 2010-09-12.
  2. Wiser, Wendell H. (2000). Energy resources: occurrence, production, conversion, use. Birkhäuser. p. 190. ISBN 9780387987446.

ดูเพิ่ม

[แก้]
  • Cotton, K.C. (1998). Evaluating and Improving Steam Turbine Performance.
  • Parsons, Charles A. (1911). The Steam Turbine . University Press, Cambridge.
  • Traupel, W. (1977). Thermische Turbomaschinen (ภาษาเยอรมัน).
  • Thurston, R. H. (1878). A History of the Growth of the Steam Engine. D. Appleton and Co.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]