ข้ามไปเนื้อหา

กอร์ดอน แรมซีย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กอร์ดอน แรมซีย์
กอร์ดอน แรมซีย์ ใน ค.ศ. 2006
เกิดกอร์ดอน เจมส์ แรมซีย์ จูเนียร์
(1966-11-08) 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1966 (58 ปี)
จอห์นสโตน, เรนฟรูว์เชอร์, ประเทศสกอตแลนด์
คู่สมรสทานา แรมซีย์ (สมรส 1996)
(ลูก 5 คน)
อาชีพการทำอาหาร
สไตล์การทำอาหารฝรั่งเศส / อิตาลี / บริติช
การจัดอันดับ
ร้านอาหารในปัจจุบัน
    • Restaurant Gordon Ramsay 3/3 stars
    • Pétrus 1/3 stars
    • Maze 1/3 stars
    • Savoy Grill
    • Foxtrot Oscar
    • Bread Street Kitchen
    • The Narrow
    • Gordon Ramsay au Trianon Palace, Versailles 2/3 stars
    • Gordon Ramsay at The London NYC
    • Gordon Ramsay at The London West Hollywood 1/3 stars
    • Gordon Ramsay at Conrad Tokyo 1/3 stars
    • Gordon Ramsay at Powerscourt
    • Gordon Ramsay Plane Food
    • Cerise by Gordon Ramsay
    • The Devonshire
    • Gordon Ramsay Steak
    • Heddon Street Kitchen
    • BURGR by Gordon Ramsay
    • Gordon Ramsay Pub & Grill
    • Verre
ร้านอาหารก่อนหน้า
เว็บไซต์www.gordonramsay.com

กอร์ดอน เจมส์ แรมซีย์ จูเนียร์ (อังกฤษ: Gordon James Ramsay, Jr., OBE) เกิดเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1966 เป็นเชฟชาวบริติช เจ้าของร้านอาหาร ร้านอาหารของเขาเคยได้รับรางวัลดาวมิชลิน 15 ดาว ตอนนี้เหลือ 14 ดาว[1][2][3] เรสเตอรองกอร์ดอนแรมซีย์ (Restaurant Gordon Ramsay) ร้านอาหารที่เป็นเหมือนลายเซ็นของเขาในย่านเชลซีของกรุงลอนดอน ได้รับดาวมิชลิน 15 ดาวตั้งแต่ปี ค.ศ. 2001 แรมซีย์เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะพิธีกรที่เกี่ยวกับการแข่งขันทำอาหารเช่น เฮลส์คิตเชน (Hell's Kitchen) ของอังกฤษ เดอะเอฟเวิร์ด (The F Word) และ แรมซีส์คิตเชนไนต์แมส์ (Ramsay's Kitchen Nightmares) ตลอดจน เฮลส์คิตเชน ฉบับอเมริกัน คิตเชนไนต์แมส์ (Kitchen Nightmares) มาสเตอร์เชฟ (MasterChef) มาสเตอร์เชฟจูเนียร์ (MasterChef Junior) และ โฮเทลเฮลล์ (Hotel Hell)

อ้างอิง

[แก้]
  1. Bremner, Charles (2 March 2009). "Gordon Ramsay wins Michelin stars for first restaurant in France". The Times. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-17. สืบค้นเมื่อ 3 May 2010.
  2. Richard Vines (16 March 2009). "Ramsay Wins 13th Michelin Star as Chef Counts Cost of Expansion". Bloomberg. สืบค้นเมื่อ 25 October 2011.
  3. Tony, Bonnici (2 October 2013). "Ramsay's latest nightmare as New York restaurant loses star appeal". The Times. London. สืบค้นเมื่อ 2 October 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]