พญาไม้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Podocarpus neriifolius)
พญาไม้
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Pinophyta
ชั้น: Pinopsida
อันดับ: Pinales
วงศ์: Podocarpaceae
สกุล: Podocarpus
สปีชีส์: P.  neriifolius
ชื่อทวินาม
Podocarpus neriifolius
D. Don

พญาไม้ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Podocarpus neriifolius) เป็นพืชที่กระจายพันธุ์ในอินเดีย จีนตอนใต้ คาบสมุทรอินโดจีน อินโดนีเซียจนถึงหมู่เกาะโซโลมอน[1] ลักษณะเป็นไม้ต้นสูง 25-30 เมตร ใบรูปใบหอกหรือรูปแถบ หนา ยาว 7-20 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบรูปลิ่ม ออกเรียงเวียน โคนเพศผู้ออกตามซอกใบเป็นกลุ่ม 2-3 ช่อ ยาว 2.5-5 เซนติเมตร กลีบประดับออกเรียงเวียนจำนวนมาก เมล็ดเปลือยอยู่บนฐานที่พัฒนามาจากเกล็ดของออวุล ออกเดี่ยว ๆ ก้านยาว 1-2 เซนติเมตร ที่โคนมีใบประดับรูปลิ่มแคบ 2 ใบ เมล็ดมีเยื่อหุ้มคล้ายผลผนังชั้นในแข็ง รูปไข่ถึงเกือบกลม ยาว 1-1.5 เซนติเมตร เมื่อสุกมีสีม่วงแดง[2][3]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Podocarpus neriifolius (Brown Pine)". IUCN Red List of Threatened Species. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.
  2. สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ), ราชันย์ ภู่มา และคณะ, หน้า 290–291, พ.ศ. 2559, โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กรุงเทพฯ
  3. "Podocarpus neriifolius D.Don - พืชถิ่นเดียวและพืชหายากประเทศไทย". โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริฯ. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  • วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พญาไม้
  • ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Podocarpus neriifolius ที่วิกิสปีชีส์