7 วัน แล้วคิดถึงกันตลอดไป
| 7 วัน แล้วคิดถึงกันตลอดไป | |
|---|---|
 โปสเตอร์ภาพยนตร์ | |
| กำกับ | Simon Curtis |
| บทภาพยนตร์ | Adrian Hodges |
| สร้างจาก | The Prince, The Showgirl and Me and My Week with Marilyn โดย Colin Clark |
| อำนวยการสร้าง | David Parfitt Harvey Weinstein |
| นักแสดงนำ | Michelle Williams Kenneth Branagh Eddie Redmayne Emma Watson Judi Dench |
| กำกับภาพ | Ben Smithard |
| ตัดต่อ | Adam Recht |
| ดนตรีประกอบ | Conrad Pope Alexandre Desplat |
| บริษัทผู้สร้าง | |
| ผู้จัดจำหน่าย | Entertainment Film Distributors The Weinstein Company |
| วันฉาย | 9 ตุลาคม ค.ศ. 2011 (New York Film Festival) 25 พฤศจิกายน 2011 (United Kingdom) |
| ความยาว | 101 นาที[1] |
| ประเทศ | United Kingdom |
| ภาษา | English |
| ทุนสร้าง | £6.4 ล้าน ($10 ล้าน)[2] |
| ทำเงิน | $34,556,085[3] |
| ข้อมูลจากสยามโซน | |
7 วัน แล้วคิดถึงกันตลอดไป (อังกฤษ: My Week with Marilyn) เป็นภาพยนตร์อังกฤษ แนวดรามา กำกับโดย ไซมอน เคอร์ติส และเขียนบทโดยเอเดรียน ฮอดจส์ นำแสดงโดย มิเชลล์ วิลเลียมส์, เคนเนธ บรานาห์, เอดดี เรดเมย์น, โดมินิก คูเปอร์, จูเลีย ออสมอนด์, เอมมา วัตสัน และจูดี เดนช์ ภาพยนตร์สร้างจากหนังสือ 2 เล่มของโคลิน คลาร์ก ที่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการทำภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1957 The Prince and the Showgirl ที่นำแสดงโดย มาริลิน มอนโร (แสดงโดยวิลเลียมส์) และลอเรนซ์ โอลิเวียร์ (แสดงโดยแบรนา) ภาพยนตร์มีเนื้อหาอยู่ในอาทิตย์ในการทำงานของคลาร์ก (แสดงโดยเรดเมย์น) ที่ดูและมอนโร ในลอนดอน หลังจากที่สามีของเธอ อาเทอร์ มิลเลอร์ (แสดงโดยโดเกรย์ สกอตต์) ออกจากประเทศไปแล้ว
สถานที่หลักในการถ่ายทำคือที่ไพน์วูดสตูดิโอส์ เริ่มถ่ายทำเมื่อ 4 ตุลาคม ค.ศ. 2010 และถ่ายทำที่ปราสาทซอลต์วูด และไวต์วอลทัมแอร์ฟีลด์ รอบ ๆ กรุงลอนดอน เคอร์ติสได้ใช้สตูดิโอเดียวกันกับที่มอนโรเคยถ่ายทำเรื่อง The Prince and the Showgirl ในปี ค.ศ. 1956 ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายรอบปฐมทัศน์โลกที่เทศกาลภาพยนตร์นิวยอร์กเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ. 2011 และฉายที่เทศกาลภาพยนตร์มิลแวลเลย์ใน 2 วันต่อมา ภาพยนตร์ออกฉายเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 2011 ในสหรัฐอเมริกาและ 25 พฤศจิกายน ในสหราชอาณาจักร สำหรับบทมอนโร ทำให้วิลเลียมส์ได้รับรางวัลลูกโลกทองคำ สาขานักแสดงนำหญิงประเภทภาพยนตร์ดนตรีหรือตลก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Rooney, David (10 October 2011). "My Week With Marilyn: Film Review". The Hollywood Reporter. Prometheus Global Media. สืบค้นเมื่อ 11 October 2011.
- ↑ Kaufman, Amy (24 November 2011). "Movie Projector: 'Breaking Dawn' to devour three new family films". Los Angeles Times. Tribune Company. สืบค้นเมื่อ 24 November 2011.
- ↑ "My Week with Marilyn (2011)". Box Office Mojo. Internet Movie Database. สืบค้นเมื่อ 15 August 2012.