โยฮัน ฟรีดริช ฟรันทซ์ บวร์คมึลเลอร์

โยฮัน ฟรีดริช ฟรันทซ์ บวร์คมึลเลอร์ (เยอรมัน: Johann Friedrich Franz Burgmüller) เป็นคีตกวี ชาวเยอรมัน เกิดเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2349 ที่เมืองเรเกินส์บวร์ค เสียชีวิตเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2417 ที่ชานกรุงปารีส

ประวัติ[แก้]

บิดาชื่อโยฮัน เอากุสท์ ฟรันทซ์ บวร์คมึลเลอร์ ซึ่งเป็นผู้จัดการแสดงดนตรีในเมืองดึสเซิลดอร์ฟ มีน้องชายชื่อ นอร์แบร์ท บวร์คมึลเลอร์ ซึ่งเป็นคีตกวีเช่นกัน แต่มีชื่อเสียงมากกว่าในสมัยนั้น

บวร์คมึลเลอร์ได้เรียนกับลูอี ชปอร์ และโมริทซ์ เฮาพท์มันน์ ระหว่าง พ.ศ. 2335–2411 หลังจากนั้นก็ได้ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส จนกระทั่งเสียชีวิตใน พ.ศ. 2417

ผลงาน[แก้]

บวร์คมึลเลอร์ได้รับอิทธิพลทางดนตรีของฝรั่งเศส เขาได้แต่งเพลงเชมเบอร์มิวสิกไว้เป็นจำนวนมาก แต่งานที่โด่งดังของเขาได้แก่บทเพลงสำหรับฝึกหัดเปียโน (โอปุสที่ 68 76 97 100 และ 105) ซึ่งเหมาะกับเด็กเล็กที่มีมือขนาดเล็ก เนื่องจากไม่มีการจับคีย์แบบคู่แปด (ห่างกันมากสุดเจ็ดคีย์) เป็นบทเพลงสั้น ๆ และมีท่วงทำนองไพเราะถูกใจเด็ก ๆ

บทเพลงบรรเลงเปียโนสำหรับเด็ก[แก้]

โอปุสที่ 100

หมายเลข 1 - ลาก็องเดอร์ (ความซื่อตรง) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 2 - ลาราแบ็สก์ (เพลงสั้น ๆ) ในบันไดเสียงเอไมเนอร์
หมายเลข 3 - ลาปัสตอราล (ทุ่งหญ้า) ในบันไดเสียงจีเมเจอร์
หมายเลข 4 - ลาเปอติตเรอูว์นียง (งานเลี้ยงเล็ก ๆ) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 5 - ลีนอซ็องส์ (ไร้เดียงสา) ในบันไดเสียงเอฟเมเจอร์
หมายเลข 6 - พรอแกร (ความก้าวหน้า) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 7 - เลอกูร็องแล็งปีด (สายน้ำใส) ในบันไดเสียงจีเมเจอร์
หมายเลข 8 - ลากราซีเยิซ (สง่างาม) ในบันไดเสียงเอฟเมเจอร์
หมายเลข 9 - ลาอัส (ไล่กวด) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 10 - ต็องดร์เฟลอร์ (ดอกไม้อันอ่อนโยน) ในบันไดเสียงดีเมเจอร์
หมายเลข 11 - ลาแบร์เฌอรอแน็ต (กระดิกหาง) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 12 - ลาดีเยอ (คำอำลา) ในบันไดเสียงเอไมเนอร์
หมายเลข 13 - กงซอลาซียง (ปลอบใจ) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์
หมายเลข 14 - ลาสตีเรียน ในบันไดเสียงจีเมเจอร์
หมายเลข 15 - บาลาด (เพลงช้า) ในบันไดเสียงซีไมเนอร์
หมายเลข 16 - ดุสแปล็งต์ (คำบ่นอันนุ่มนวล) ในบันไดเสียงจีไมเนอร์
หมายเลข 17 - ลาบาบีลาร์ด (The Chatterbox) ในบันไดเสียงเอฟเมเจอร์
หมายเลข 18 - แล็งกีเยตุด (ความกังวล) ในบันไดเสียงอีไมเนอร์
หมายเลข 19 - อาเวมารีอา (เพลงสวด) ในบันไดเสียงเอเมเจอร์
หมายเลข 20 - ลาตาร็องแตล ในบันไดเสียงดีไมเนอร์
หมายเลข 21 - ลาร์มอนีเดซ็องฌ์ (ความกลมกลืนของเทพ) ในบันไดเสียงจีเมเจอร์
หมายเลข 22 - บาร์การอล (The Chantey) ในบันไดเสียงเอแฟลตเมเจอร์
หมายเลข 23 - เลอเรอตูร์ (การกลับมา) ในบันไดเสียงอีแฟลตเมเจอร์
หมายเลข 24 - ลีรงแดล (นกนางแอ่น) ในบันไดเสียงจีเมเจอร์
หมายเลข 25 - ลาเชอวาลแร็สก์ (สุภาพสตรีขี่ม้า) ในบันไดเสียงซีเมเจอร์

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล