สมาร์ตซิตี
สมาร์ตซิตี (smart city) หรือ เมืองอัจฉริยะ เป็นรูปแบบการประยุกต์เทคโนโลยีดิจิตัล หรือข้อมูลสารสนเทศและการสื่อสารในการเพิ่มประสิทธิและคุณภาพของบริการชุมชน เพื่อช่วยในการลดต้นทุน และลดการบริโภคของประชากร โดยยังคงเพิ่มประสิทธิภาพให้ประชาชนสามารถอยู่อาศัยได้ในคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
การพัฒนาสมาร์ตซิตีมีการพัฒนาในหลายภาคส่วนรวมถึง หน่วยงานราชการ[1] การจราจรและขนส่ง พลังงาน[2] สาธารณสุข โครงสร้างพื้นฐาน สาธารณูปโภค โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาการจัดการเมืองและชุมชน และการตอบสนองแบบทันท่วงที
ตัวอย่างเมืองที่มีการประยุกต์แนวคิดสมาร์ตซิตี ได้แก่ เซาธ์แธมป์ตัน[1] อัมสเตอร์ดัม[2] บาร์เซโลนา[3] และสตอกโฮล์ม[4]
ศัพท์ที่หมายถึงสมาร์ตซิตี มีหลากหลายรวมถึง ‘cyberville, ‘digital city’’, ‘electronic communities’, ‘flexicity’, ‘information city’, 'intelligent city', ‘knowledge-based city, 'MESH city', ‘telecity, ‘teletopia’’, 'Ubiquitous city', ‘wired city’.
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Southampton City Council. "SmartCities card". สืบค้นเมื่อ 2015-05-30.
- ↑ 2.0 2.1 Amsterdam Smart City. "Amsterdam Smart City ~ Projects". สืบค้นเมื่อ 2015-05-30.
- ↑ Ajuntament de Barcelona. "Barcelona Smart City". สืบค้นเมื่อ 2015-05-30.
- ↑ City of Stockholm. "The Smart City". Stockholms stad. สืบค้นเมื่อ 2015-05-30.
