สเปกตรัมมองเห็นได้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก สเปกตรัมที่มองเห็นได้)
การกระจายของแสงเมื่อเดินทางผ่านปริซึม

สเปกตรัมมองเห็นได้ (อังกฤษ: visible spectrum) เป็นช่วงหนึ่งของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่สามารถมองเห็นได้ด้วยดวงตาของมนุษย์ การแผ่รังสีคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในช่วงความยาวคลื่นนี้บางครั้งก็เรียกว่า "แสงที่ตามองเห็น" หรือ "แสง" ความยาวคลื่นช่วงนี้อยู่ระหว่าง 380-750 นาโนเมตร[1] สเปคตรัมของแสงไม่ได้มีสีทุกสีที่ตาและสมองของมนุษย์สามารถรับรู้ บางสีที่หายไปเช่นชมพู หรือม่วงอมแดง แต่สามารถเกิดขึ้นได้จากการผสมช่วงคลื่นที่มีความยาวคลื่นหลายแบบ

อ้างอิง[แก้]

  1. Cecie Starr (2005). Biology: Concepts and Applications. Thomson Brooks/Cole. ISBN 0-534-46226-X.