วันนักขัตฤกษ์
วันนักขัตฤกษ์ คือวันหยุดตามกฎหมายและมักไม่ใช่วันทำงาน ประเทศและดินแดนมีวันนักขัตฤกษ์ตามเทศกาลต่าง ๆ ที่อิงจากเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ อย่างเช่น วันชาติ ตัวอย่างเช่น ชาวออสเตรเลียจะฉลองวันชาติออสเตรเลีย ในวันที่ 26 มกราคม ซึ่งแต่ละประเทศมีวันนักขัตฤกษ์ที่แตกต่างกันไป ประเทศเนปาลเป็นประเทศที่มีวันนักขัตฤกษ์มากที่สุด คือ 36 วัน แต่เนปาลต้องทำงาน 6 วันต่ออาทิตย์ ประเทศอินเดียเป็นอันดับสอง คือ มีวันนักขัตฤกษ์ 21 วัน ตามมาด้วยโคลัมเบียและฟิลิปปินส์ ประเทศละ 18 วัน ส่วนจีนและฮ่องกงมีวันนักขัตฤกษ์ 17 วันในหนึ่งปี[1] แต่บางประเทศอย่างกัมพูชา ที่ทำงานอาทิตย์ละ 6 วัน มีวันหยุดรวมวันนักขัตฤกษ์ 28 วัน[2] โดยปกติแล้ว วันนักขัตฤกษ์เป็นวันเฉลิมฉลอง เช่น วันครบรอบเหตุการณ์สำคัญในประว้ติศาสตร์ และอาจเป็นวันสำคัญทางศาสนา เช่น ทีปาวลี วันหยุดเหล่านี้อาจจะเฉพาะเจาะจงว่าเป็นวันไหนเดือนไหนของปี หรืออาจจะตามปฏิทินจันทรคติ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Jha, Manish (7 October 2016). "Regular breaks". Nepali Times. สืบค้นเมื่อ 14 October 2016.
- ↑ O'Byrne, Brendan; Hor, Kimsay (22 February 2018). "Can Cambodia stay competitive with so many public holidays?". The Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ 23 February 2018.
 |
บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |