สุมาหู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในบทความนี้นามสกุลคือ สุมา

สุมาหู
司馬孚
อันผิงอ๋อง (安平王)
ครองราชย์ค.ศ. 266–272
ประสูติค.ศ. 180[1]
เทศมณฑลเวิน มณฑลเหอหนาน
สวรรคตค.ศ. 272 (92 พรรษา)[1]
คู่อภิเษกพระนาง Li
พระราชบุตร
รายละเอียด
พระนามเต็ม
พระนามตระกูล: สุมา (司馬)
พระนามส่วนพระองค์: หู (孚)
พระนามรอง: ชูต๋า (叔達)
พระมรณนาม
เซี่ยนอ๋อง (獻王)
ราชวงศ์ตระกูลสุมา
พระราชบิดาสุมาหอง

สุมาหู หรือ ซือหม่า ฝู ในภาษาจีนกลาง (ค.ศ. 180– 3 เมษายน ค.ศ. 272[2]) พระนามรอง ชูต๋า เป็นองค์ชายและรัฐบุรุษแห่งราชวงศ์จิ้นของจีน[1] ก่อนหน้านั้นเคยรับราชการเป็นขุนนางแห่งวุยก๊กในสมัยสามก๊ก ก่อนที่สุมาเอี๋ยน (จักรพรรดิจิ้นหวู่) พระนัดดาของพระองค์ โค่นล้มวุยก๊กใน ค.ศ. 266 และสถาปนาราชวงศ์จิ้น ซือหม่า กวาง ผู้เขียนจือจื้อทงเจี้ยน อ้างว่าสืบเชื้อสายจากพระองค์

พระประวัติ[แก้]

สุมาหูประสูติเมื่อ ค.ศ. 180 ที่ อำเภอเวิน เมืองโห้ลาย (ปัจจุบันคือ อำเภอเวิน มณฑลเหอหนาน) เป็นบุตรชายของ สุมาฮอง เจ้าเมืองโฮโล่และเป็นน้องชายของ สุมาอี้ เสนาธิการและผู้สำเร็จราชการแห่งวุยก๊ก

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 de Crespigny (2007), p. 746.
  2. รายงานจากพระราชประวัติสุมาเอี๋ยนใน จิ้นชู สุมาหูสวรรคตในวัน renchen เดือน 2 ปีที่ 8 แห่งศักราช Taishi ในรัชสมัยพระองค์ ตรงกับวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 272 ตามปฏิทินจูเลียน ([泰始八年二月]壬辰,太宰、安平王孚薨。) Jin Shu, vol.03
บรรณานุกรม
  • Chen, Shou (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
  • de Crespigny, Rafe (2007). A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220 AD). Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-15605-0.
  • Fang, Xuanling (ed.) (648). จิ้นชู.
  • Pei, Songzhi (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
  • Sima, Guang (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.