ชูกาดง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชูกาดง

ชูกาดง (ญี่ปุ่น: 中華丼โรมาจิchūkadon) เป็น อาหารจีนแบบญี่ปุ่นที่มีการใช้ปาเป่าไช่วางบนข้าวสวย

ประวัติ[แก้]

ในประเทศจีน ผู้คนจำนวนมากรับประทานปาเป่าไช่กับข้าวมาเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่ได้ถือว่าเป็นของระดับสูงมากนัก ว่ากันว่าชูกาดงมีต้นกำเนิดในญี่ปุ่น มีทฤษฎีว่าชื่อ "ชูกาดง" นั้นริเริ่มโดยร้านไรไรเก็ง (来々軒) ที่ย่านอาซากุสะ[1]

วิธีปรุง[แก้]

  1. ตั้งน้ำมันในกระทะแล้วผัดเนื้อหมู เครื่องใน และ ผัก ต่าง ๆ (เช่น หอมใหญ่ แคร์รอต ผักกาดขาว หน่อไม้ เห็ดหูหนู ฯลฯ) และอาจใส่อาหารทะเล เช่น กุ้ง หมึก และไข่นกกระทา
  2. หลังจากนั้นก็เคี่ยวเบา ๆ ในซุป และสุดท้ายทำให้ข้นด้วยแป้งมันฝรั่งที่ละลายน้ำได้ และปรับแต่งรสชาติ
  3. ใส่ข้าวลงในชามแล้วเทเครื่องไว้ด้านบน

อ้างอิง[แก้]

  1. 林陸朗高橋正彦村上直、他, บ.ก. (1991). 日本史総合辞典. 東京書籍. p. 947. ISBN 978-4487731756.