ลีเบิสไลท์
"ลีเบิสไลท์" (เยอรมัน: Liebesleid) เป็นงานประพันธ์ดนตรีสำหรับบรรเลงด้วยไวโอลินและเปียโน ผลงานของฟริทซ์ ไครส์เลอร์ [1] (ค.ศ. 1875–1962) นักไวโอลินชาวอเมริกันเชื้อสายออสเตรีย ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1910 ผลงานชิ้นนี้เป็นหนึ่งในสองผลงานบรรเลงเดี่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดของไครส์เลอร์ คู่กับ ลีเบิสฟร็อยท์ที่ออกเผยแพร่ในเวลาใกล้เคียงกัน โดยชิ้นนี้บรรยายถึงความทุกข์ที่เกิดจากความรักที่ไม่สมหวัง
ไครส์เลอร์เผยแพร่เพลงนี้พร้อมกับอีกสามเพลง คือ Schön Rosmarin, ลีเบิสฟร็อยท์ และ Caprice Viennois โดยอ้างว่าสามชิ้นแรกเป็นผลงานเพลงวอลซ์ที่เพิ่งค้นพบของโจเซฟ แลนเนอร์ (ค.ศ. 1801–1843) คีตกวีชาวออสเตรียผู้ล่วงลับ ส่วน Caprice Viennois นั้นเขาเป็นผู้แต่งเอง แต่แล้วความจริงก็เปิดเผยใน 25 ปีต่อมาเมื่อโอลิน ดาวนส์ นักวิจารณ์ดนตรีของหนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์ ส่งโทรเลขอวยพรวันเกิดครบรอบ 60 ปีของไครส์เลอร์ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1935 โดยแกล้งถามว่าดนตรีที่ไครส์เลอร์อ้างว่าเป็นผลงานเก่าที่ถูกค้นพบนั้น จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนแต่งเองหรือไม่ ปรากฏว่าไครส์เลอร์กลับยอมรับเขาเป็นผู้แต่งเพลงเหล่านั้นจริง[2]
อ้างอิง[แก้]
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |