แบลาอูร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แบลาอูร์ (บัลแกเรีย: Белаур) (สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1336) เป็นขุนนางชาวบัลแกเรียดำรงตำแหน่งเป็นผู้ใช้อำนาจเต็ม (เดิสเปิต) แห่งวีดิน และเป็นrพระโอรสในชิชมันแห่งวีดิน ดังนั้นจึงเป็นพระอนุชาในพระเจ้าซาร์มีคาอิล ชิชมันแห่งบัลแกเรีย (ค.ศ. 1323 – 1330) อีกด้วย พระองค์เป็นนักการทูตจากคาบสมุทรบอลข่านที่มีความละเอียดรอบคอบมากที่สุดในยุคนั้น Plamen Pavlov ได้ตีความพระนามของพระองค์ว่าน่าจะมาจากภาษาฮังการี คือ Béla (แบลา) และ ur ที่มีความหมายว่าเจ้าชาย[1] ในเวลาต่อมาพระองค์ได้ก่อกบฏต่อพระเจ้าซาร์อีวาน อเล็กซานเดอร์แห่งบัลแกเรียซึ่งเป็นพระโอรสของพระขนิษฐาของพระองค์ (แกรัตซา แปตริตซา ) แต่ถูกปราบปรามได้ในปี ค.ศ. 1336

อ้างอิง[แก้]