เอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วายเอส-11
ภูเก็ตแอร์
กองกำลังป้องกันตนเองทางอากาศญี่ปุ่น

เอ็นเอเอ็มซี วายเอส-11 (อังกฤษ: NAMC YS-11) วายเอส-11 เป็นเครื่องบินโดยสารขนส่งแบบแรกของญี่ปุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แผนการสร้างเริ่มในปี พ.ศ. 2500 เครื่องต้นแบบบินเป็นครั้งแรกในวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2505 วายเอส-11 มีจำนวนการสร้างทั้งสิ้น 182 เครื่อง เกือบทั้งหมดใช้งานในกองกำลังป้องกันต้นเองของประเทศญี่ปุ่น สายการผลิตวายเอส-11 ยุติลงในปี พ.ศ. 2517

รายละเอียด วายเอส-11[แก้]

  • ผู้สร้าง นิฮอนแอร์คราฟต์แมนูแฟคเจอริงคอร์ปอเรชั่น (ญี่ปุ่น)
  • ประเภท โดยสาร-ขนส่ง พิสัยบินใกล้/ปานกลาง เจ้าหน้าที่ 2 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 60 ที่นั่ง
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบใบพัด รอลส์-รอยซ์ ดาร์ท 542-10 เค ให้กำลังเครื่องละ 3,060 แรงม้า 2 เครื่อง
  • กางปีก 32 เมตร
  • ยาว 26.30 เมตร
  • สูง 8.93 เมตร
  • พื้นที่ปีก 94.8 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 15,419 กิโลกรัม
  • น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 7,081 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 25,000 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง 466 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 4,575 เมตร
  • อัตราเร็วเดินทางประหยัด 447 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 6,100 เมตร
  • เพดานบินใช้งาน 6,980 เมตร
  • อัตราไต่ขั้นต้น 6.2 เมตร/วินาที
  • พิสัยบินไกลสุด 1,090 กิโลเมตร เมื่อมีภารกรรมบรรทุกสูงสุด
    • 3,215 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงมากที่สุด

อ้างอิง[แก้]

  • อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522