อินูโอโมโนะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพวาดของศิลปะการต่อสู้ อินูโอโมโนะ

อินูโอโมโนะ (ญี่ปุ่น: 犬追物โรมาจิInuōmono) เป็นศิลปะการต่อสู้ที่พลธนูม้าฝึกทักษะการยิงธนูโดยการไล่ตามและยิงสุนัขด้วยลูกธนูหัวทู่ในพื้นที่ที่จำกัด อินูโอโมโนะเริ่มต้นในช่วงยุคคามากูระราวปี ค.ศ. 1207 จนถึงยุคเซ็งโงกุ ศิลปะการต่อสู้ชนิดนี้เป็นที่นิยมอย่างมากสำหรับการฝึกฝนในยุคมูโรมาจิ[1][2] การสู้รบบนหลังม้าของซามูไรเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หากไม่ได้ฝึกฝนอาจทำให้ซามูไรขาดทักษะในด้านนี้อาจส่งผลให้การรบไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะฉะนั้นการฝึกอินูโอโมโนะเป็นสิ่งที่จำเป็น[3]

สุนัขราว 150 ตัวจะถูกปล่อยออกมาสู่สนามทรงสี่เหลี่ยมความยาวประมาณ 72 เมตรต่อด้าน แบ่งออกเป็นสามทีม แต่ละทีมมีสมาชิก 12 นาย ทีมที่สามารถยิงลูกธนูโดนลงบนตัวสุนัขมากที่สุดภายในระยะเวลาที่กำหนดจะเป็นฝ่ายชนะ[1]

ต่อมาอินูโอโมโนะไม่ได้รับความนิยมอีกต่อไปหลังการฟื้นฟูเมจิที่ยกเลิกระบบโชกุน ทำให้สูญเสีญการสนับสนุนจากแคว้นศักดินาซัตสึมะและรัฐบาลเอโดะ ประกอบกับการใช้พื้นที่ในการฝึกฝนที่กว้างขวางมาก รวมถึงการเตรียมซามูไรที่มีทักษะการยิงธนูที่ดีเยี่ยม[1][3]

การฝึกฝนอินูโอโมโนะครั้งสุดท้ายในปี 1902 ที่สวนอูเอโนะ โดยตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้มีการฝึกฝนอีกเลยตามคำคัดค้านของสมาคมพิทักษ์สัตว์ญี่ปุ่น[4]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 "Inuomono | Sengoku Jidai". sengokujidai.org (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-29. สืบค้นเมื่อ 2021-11-29.
  2. 犬追物関係資料 pref.kagoshima.jp (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2021-11-29.
  3. 3.0 3.1 "犬を馬上から狙撃…かつて流行った「犬追物」とは何か? PETomorrow". PETomorrow (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-11-29. สืบค้นเมื่อ 2021-11-29.
  4. "犬追物". www.ogasawara-ryu.gr.jp. สืบค้นเมื่อ 2021-11-29.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)