อะบูลอับบาส อัลฮิญาซี
อะบูลอับบาส อัลฮิญาซี (อาหรับ: أبوالعباس الحجازي) เป็นนักเดินทาง พ่อค้า และกะลาสีเรือมุสลิมชาวอาหรับในคริสต์ศตวรรษที่ 12[1] และเป็นที่รู้จักจากการใช้เวลาอยู่ในประเทศจีนถึง 40 ปี[1] ลูกชายเจ็ดคนที่เขาจัดให้ประจำอยู่ในศูนย์กลางการค้าเจ็ดแห่งจากฐานของเขาในเยเมน ยกระดับธุรกิจการค้าด้วยการส่งสินค้าจากตลาดต่างชาติ[1] เขาเคยสูญเสียเรือ 10 ลำในมหาสมุทรอินเดีย แต่ฟื้นฟูลาภทรัพย์เมื่อเรือลำที่ 11 ที่บรรจุเครื่องถ้วยเปลือกไข่กับไม้กฤษณาจากจีนเดินทางมาอย่างปลอดภัย[2][3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Egyptian Commercial Policy in the Middle Ages, Subhi Labib, Studies in the Economic History of the Middle East: from the Rise of Islam, ed. M. A. Cook, (Oxford University Press, 1970), 68.
- ↑ Mohammed Khamouch. (June 2005). Jewel of Chinese Muslim’s Heritage Foundation for Science, Technology and Civilization. Retrieved 12 December 2022.
- ↑ David Abulafia (1987). "Asia, Africa and the Trade of Medieval Europe". ใน H. J. Habakkuk; Michael Moïssey Postan; Edward Miller (บ.ก.). Cambridge Economic History of Europe. Vol. 2. Cambridge University Press. p. 441. ISBN 978-0-521-08709-4.
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |