สัตว์เลี้ยงของประธานาธิบดีสหรัฐ
ประธานาธิบดีสหรัฐมักเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไว้ในที่ทำงาน หรือนับสัตว์เลี้ยงเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว[1] ดอนัลด์ ทรัมป์ เป็นประธานาธิบดีคนแรกนับตั้งแต่เจมส์ เค. โพล์ก ที่ไม่มีสัตว์เลี้ยงขณะดำรงตำแหน่ง[2]
ประวัติสัตว์เลี้ยงประจำทำเนียบขาว[แก้]
สุนัขในทำเนียบขาวตัวแรกที่ได้รับการรายงานข่าวในหนังสือพิมพ์เป็นประจำคือ แลดดีบอย สุนัขของวาร์เรน จี. ฮาร์ดิง[3]
สัตว์เลี้ยงยังมีความสำคัญในการเลือกตั้งประธานาธิบดี เฮอร์เบิร์ต ฮูเวอร์ มีคิงทูต สุนัขตำรวจเบลเยียม (เบลเยียมมาลีนอยส์)[4] ในระหว่างการหาเสียงและภาพของเขากับสุนัขตัวใหม่ของเขาถูกส่งต่อไปทั่วสหรัฐ
เมื่อปี 1994 มีข่าวลือว่า ฟาลา สุนัขพันธุ์สก็อตติชเทอร์เรียของแฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ ผู้ที่กำลังเข้าสู่การเลือกตั้งวาระที่สี่ ถูกทิ้งโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเขาไปเยือนหมู่เกาะอะลูเชียน หลังจากที่เขาส่งเรือกลับไปช่วยสุนัข โรสเวลต์ถูกเยาะเย้ยและถูกกล่าวหาว่าใช้เงินหลายพันดอลลาร์ของประชาชนผู้เสียภาษีเพื่อนำสุนัขของเขากลับมา ในสุนทรพจน์ของโรสเวลต์ เขากล่าวว่า "คุณสามารถวิจารณ์ฉัน ภรรยาและครอบครัวของฉันได้ แต่คุณไม่สามารถวิจารณ์สุนัขตัวน้อยของฉันได้ เขามาจากสก็อตแลนด์ และข้อกล่าวหาทั้งหมดเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินทั้งหมดนี้ทำให้เจ้าหมาตัวน้อยของฉันโกรธมาก"[5] สิ่งที่เรียกกันในภายหลังว่า "สุนทรพจน์ของฟาลา" มีรายงานว่านั่นทำให้โรสเวลต์ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีอีกสมัย[6]
ริชาร์ด นิกสันถูกกล่าวหาว่าซ่อนกองทุนที่เป็นความลับระหว่างการลงสมัครรับเลือกตั้งรองประธานาธิบดีคู่กับประธานาธิบดี ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ เมื่อปี 1952 เขาแถลงผ่านการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ชื่อ เช็คเกอร์สปีช ซึ่งตั้งชื่อตามสุนัขพันธุ์ค็อกเกอร์สแปเนียลของเขา โดยปฏิเสธว่าเขามีเงินทุนก้อนหนึ่ง แต่ยอมรับว่า "มีสิ่งหนึ่งที่ผมได้รับ เป็นของขวัญที่ผมจะไม่คืนให้"[7] ของขวัญนั้นคือเช็กเกอร์ สุนัขพันธุ์ค็อกเกอร์สแปเนียลสีดำและสีขาว ซึ่งมอบให้กับลูกสาวของเขา หลังจากคำพูดของเขา เขาได้รับการสนับสนุนเพิ่มขึ้นและมีรายงานว่ามามี ไอเซนฮาวร์ แนะนำให้เขาอยู่ต่อเพราะเขาเป็น "คนที่อบอุ่น"[8][9]
คนรักสัตว์ไม่พอใจเมื่อประธานาธิบดี ลินดอน บี. จอห์นสัน ถูกถ่ายภาพโดยจับหูบีเกิลสองตัวชื่อฮิมและเฮอร์ อดีตประธานาธิบดี แฮร์รี เอส. ทรูแมน กล่าวว่า "นักวิจารณ์บ่นเรื่องบ้าอะไรกัน นั่นคือวิธีจัดการกับหมาล่าเนื้อ"[7]
บิล คลินตันย้ายเข้ามาในทำเนียบขาวพร้อมกับซ็อกส์ แมวทักซิโด้ ซึ่งในปี 1991 มีรายงานว่ามันกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเชลซี คลินตันหลังจากเรียนเปียโนขณะที่คลินตันอาศัยอยู่ในลิตเติลร็อก รัฐอาร์คันซอ ต่อมา บัดดี สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวในช่วงวาระที่สองของคลินตันเมื่อปี 1997[10] มีรายงานว่าทั้งสองไม่เข้ากัน โดยคลินตันกล่าวในภายหลังว่า "ฉันทำได้ดีกับชาวปาเลสไตน์และชาวอิสราเอลมากกว่าที่ฉันเคยทำกับซ็อกส์และบัดดี"[11] อย่างไรก็ตาม ทั้งสองได้ปรากฎในหัวเรื่องของหนังสือ Dear Socks, Dear Buddy: Kids' Letters to the First Pets ที่เขียนโดยสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง ฮิลลารี คลินตัน และปรากฏตัวเป็นการ์ตูนในส่วนของเด็กในเว็บไซต์ทำเนียบขาวเป็นครั้งแรก[12]
ขณะที่ จอร์จ ดับเบิลยู. บุชเป็นประธานาธิบดี เขามีสุนัขสามตัวและแมวอยู่ที่ทำเนียบขาว[13] ในบรรดาสุนัขคือ สปอตเฟตเชอร์ สุนัขพันธ์อิงลิชสปริงเกอร์สแปเนียล และมิลลี สุนัขของจอร์จ ดับเบิลยู. เอช. บุช[14] สิ่งนี้ทำให้สปอตตีเป็นสัตว์ตัวแรกที่อาศัยอยู่ในทำเนียบขาวภายใต้การบริหารงานที่แตกต่างกันสองคน โดยเกิดที่คฤหาสน์ในปี 1989 และเสียชีวิตที่นั่นในปี 2004[15]
บารัก และมิเชลล์ โอบามา ไม่มีสัตว์เลี้ยงก่อนการเลือกตั้งในปี 2008 แต่พวกเขากับสัญญากับลูกสาวว่าจะเลี้ยงสุนัขได้ก็ต่อเมื่อครอบครัวย้ายเข้ามาในทำเนียบขาว[16] พวกเขาเลือก โบ สุนัขพันธุ์โปรตุกีสวอเทอร์ ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากอาการแพ้ของมาเลีย โอบามา และต้องการสัตว์เลี้ยงที่ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้[17] ลูกสุนัขเป็นของขวัญจากวุฒิสมาชิก เท็ด เคนเนดี[18] และมีซันนี สุนัขเพศเมีย สายพันธุ์เดียวกัน[19] โบปรากฎในหนังสือเด็กชื่อ Of Thee I Sing: A Letter to My Daughters ที่เขียนโดยประธานาธิบดี โอบามา และวาดภาพประกอบโดย ลอเรน ลอง[20]
อ่านเพิ่มเติม[แก้]
- ทรูแมน, มาร์กาเร็ต (1969). White House Pets OCLC 70279; eBook (2016) ISBN 9781612309392
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Presidential Pet Museum". Presidential Pet Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 10, 2001. สืบค้นเมื่อ June 16, 2011.
- ↑ Park, Andrea (February 12, 2019). "Donald Trump Is Still Against Dogs, No Matter How 'Good Politically' They Look". W Magazine. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ Famous and Forgotten, Toledo’s Laddie Boy, The First Presidential Pet เก็บถาวร สิงหาคม 14, 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "The First Family's Pets". The Herbert Hoover Presidential Library and Museum (ภาษาอังกฤษ). National Archives and Records Administration. 8 May 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2018. สืบค้นเมื่อ 21 December 2018.
- ↑ "1944 Radio News, 1944-09-23 FDR Teamsters Union Address – Fala (27:45–30:08)". Internet Archive. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 13, 2016. สืบค้นเมื่อ July 14, 2015.
- ↑ "Fala, the dog who helped win a presidential election". National Constitution Center (ภาษาอังกฤษ). September 23, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2018. สืบค้นเมื่อ 17 November 2017.
- ↑ 7.0 7.1 Anne Emig (Summer 2004). "Presidential pets of the past". K-State Perspective. K-state.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 12, 2012. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 16, 2011.
- ↑ DVM: The Newsmagazine of Veterinary Medicine; Oct2008, Vol. 39 Issue 10, p22-22, 2/3p
- ↑ Ethan Trex. "mental_floss Blog » The Bizarre History of White House Pets". Mentalfloss.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 15, 2011. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 16, 2011.
- ↑ Archibold, Randal C. (January 4, 2002). "Buddy, Socks's Nemesis, Is Dead". The New York Times. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ Weiner, Juli (December 5, 2013). "Sunny Obama and History's Top 10 Most Poorly Behaved White House Pets". Vanity Fair. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ Dunne, Nora (November 15, 2010). "5 children's books by US politicians". Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ Waslsh, Susan (August 4, 2010). "Presidential Pets". CBS News. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ Orin, Deborah (July 1, 1999). "White House Dynasty? It's Just a Matter of Pet-Igree". New York Post. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ "Bushes Mourn Death of Their Dog Spot". The New York Times. Associated Press. February 22, 2004. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
- ↑ D'Abruzzo, Diana (October 9, 2015). "Bo Obama turns 7! A look inside the first dog's fetching life". Politico. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.
- ↑ Neuman, Johanna (February 25, 2009). "New first dog: The Obamas choose a Portuguese water dog". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ January 20, 2015.
- ↑ Roig-Franzia, Manuel (April 12, 2009). "The First Puppy Makes a Big Splash". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ April 26, 2009.
- ↑ Feldmann, Lindie (August 20, 2013). "New little girl arrives at White House. Meet Sunny Obama. (+video)". Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.
- ↑ Spillius, Alex (November 11, 2010). "Barack Obama releases children's book Of Thee I Sing". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- White House Pets: Animal Ambassadors – The White House Historical Association
- Presidential Pets Museum – Private museum in Glen Allen, Virginia
- Pets in the White House – White House for Kids (official Clinton archive)
- Thomas, Nick (February 19, 2018). "A salute to presidential pets". The Oklahoman (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-01.