สถาปัตยกรรมฟอนนอยมันน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แผนภูมิสถาปัตยกรรมฟอนนอยมันน์

สถาปัตยกรรมฟอนนอยมันน์ (อังกฤษ: von Neumann architecture) คือรูปแบบการออกแบบพื้นฐานของคอมพิวเตอร์ที่ใช้หน่วยประมวลผลกับพื้นที่บันทึกความจำเป็นโครงสร้างในการเก็บคำสั่งและข้อมูล รูปแบบนี้ตั้งชื่อตามจอห์น ฟอน นอยมันน์ ผู้เป็นนักคณิตศาสตร์และนักวิทยาการคอมพิวเตอร์ในยุคบุกเบิก

โครงสร้างของสถาปัตยกรรมฟอนนอยมันน์ ประกอบด้วยรูปแบบการทำงานหลักๆ 3 แบบได้แก่:

  1. ตัวเครื่องคอมพิวเตอร์ ซึ่งประกอบด้วย 4 ส่วนย่อย คือ
    • หน่วยความจำ (Memory)
    • หน่วยคำนวณและตรรกะ (Arithmetic Logic Unit หรือ ALU)
    • หน่วยควบคุม (Control unit)
    • ระบบรับค่าและแสดงผล (Input/Output System หรือ I/O)
  2. โปรแกรม ซึ่งจะถูกเก็บไว้ในหน่วยความจำ จนกว่าจะถูกเรียกใช้
  3. คำสั่งของโปรแกรม ซึ่งจะทำงานตามลำดับขั้นตอน เมื่อโปรแกรมถูกเรียกใช้