สงครามในประเทศซูดาน พ.ศ. 2566
| สงครามในซูดาน ปี 2023 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ บรรดาสงครามกลางเมืองซูดาน | |||||||||
.svg) สถานการณ์ทางการทหาร ข้อมูลเมื่อ 27 เมษายน ควบคุมโดยกองกำลังติดอาวุธซูดาน
ควบคุมโดยกองกำลังสนับสนุนไว
ควบคุมโดย SPLM-N (อัลฮิลู)
ควบคุมโดย SLM (อัลนูร์)
(แผนที่โดยละเอียด) | |||||||||
| |||||||||
| คู่สงคราม | |||||||||
 กองกำลังติดอาวุธซูดาน ขบวนการปลดแอกซูดาน (ส่วน Tambour)[1] |
 กองกำลังสนับสนุนไว SPLM-N (ส่วน อัลฮิลู)[2][3] (มิถุนายน 2023–ปัจจุบัน) | ||||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||||
|
อาบเดล ฟัตตะฮ์ อัลบูรฮาน มุสตาฟา ตามบัวร์ |
เฮเมดตี อาบเดลาซีซ อัลฮิลู[2][3] | ||||||||
| กำลัง | |||||||||
|
110,000–120,000[6] ไม่ทราบ |
70,000–150,000[6] ไม่ทราบ | ||||||||
| ความสูญเสีย | |||||||||
|
3,000–10,000 เสียชีวิต, 6,000–8,000 บาดเจ็บ[7][8][9] 3.02 ล้าน ลี้ภัยในประเทศ[10] 926,000 อพยพลี้ภัย[10] | |||||||||
สงครามโดยกลุ่มติดอาวุธระหว่างกองกำลังติดอาวุธซูดาน (SAF) และกองกำลังกึ่งกองทัพ กองกำลังสนับสนุนไว (RSF) ซึ่งเป็นหน่วยคู่แข่งสองหน่วยในรัฐบาลทหารของประเทศซูดาน เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 15 เมษายน 2023 โดยมีการต่อสู้อยู่หนาแน่นในเมืองหลวงคาร์ทูมและในภูมิภาคดาร์ฟูร์ ต่อมาส่วนหนึ่งของกองทัพ ขบวนการปลดแอกประชาชนซูดานภาคเหนือ (SPLM-N) นำโดย อาบเดลาซีซ อัลฮิลู ยังต่อสู้กับ SAF ในภูมิภาคพรมแดนกับซูดานใต้ และ เอธิโอเปีย[2][3] ข้อมูลเมื่อ 22 กรกฎาคม 2023 มีจำนวนผู้เสียชีวิตแล้วราว 3,000 ถึง 10,000 รายที่ถูกฆาตกรรมในความขัดแย้งนี้ แบะบาดเจ็บราว 6,000 ถึง 8,000[7][9][8] ส่วนข้อมูลเมื่อ 18 กรกฎาคม 2023 ระบุจำนวนผู้อพยพภายในประเทศอยู่ที่ 2.6 ล้าน และอีก 730,000 ลี้ภัยออกนอกประเทศ[10]
สงครามเริ่มต้นจาก RSF โจมตีสถานที่รัฐบาลด้วยการโจมตีผ่านอากาศยานไร้คนขับ, ระเบิด และปืน มีรายงานอยู่ในทั่วประเทศซูดาน ตลอดสงคราม ผู้นำของ RSF โมฮาเมด ฮามดาน "เฮเมดตี" ดากาโล และผู้นำโดยพฤตินัยของซูดาน ผู้นำทหาร อาบเดล ฟัตตะฮ์ อัลบูร์ฮาน ได้มีข้อขัดแย้งในการควบคุมสถานที่ราชการกัน ซึ่งรวมถึงที่ทำการใหญ่ของกองทัพซูดาน, วังประธานาธิบดี, สนามบินคาร์ทูม, ที่อยู่อาศัยทางการของบูร์ฮาน และที่ทำการใหญ่ของสถานีโทรทัศน์ SNBC ในเดือนมิถุนายนเป็นต้นมา SPLM-N (อัลฮิลู) ได้โจมตีตำแหน่งการทหารในทางใต้ของประเทศ[2][3] เมื่อ 31 กรกฎาคม ส่วนของขบวนการปลดแอกซูดาน นำโดย มุสตาฟา ตามบัวร์ (SLM-T) ยืนยันตัวตนว่ามีส่วนในข้อขัดแย้งนี้จริง โดยจะสนับสนุน SAF ในดาร์ฟูร์[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "SLM faction joins Sudanese army against RSF in Darfur". Sudan Tribune (ภาษาอังกฤษ). 1 August 2023. สืบค้นเมื่อ 2 August 2023.[ลิงก์เสีย]
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "South Kordofan residents flee as Sudan war escalates". al-Arabiya (ภาษาอังกฤษ). 2023-06-23. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-06-23.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อreserve - ↑ Sudan: Deadly Sudan Army-RSF Clashes Spark Human Tragedy, Widespread Looting in Darfur เก็บถาวร 19 เมษายน 2023 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 17 April 2023
- ↑ Salih, Zeinab (April 16, 2023). "Sudan fighting rages for second day despite UN-proposed ceasefire". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 16, 2023.
- ↑ 6.0 6.1 "Sudan: Stalemates rule out one-man victory". DW. 19 April 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 April 2023. สืบค้นเมื่อ 19 April 2023.
- ↑ 7.0 7.1 "More than 3,000 people killed, 6,000 injured in Sudan conflict". The Jerusalem Post. 17 June 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 June 2023. สืบค้นเมื่อ 20 June 2023.
- ↑ 8.0 8.1 "10,000 reported killed in one West Darfur city, as ethnic violence ravages Sudanese region". CNN. 26 July 2023. สืบค้นเมื่อ 27 July 2023.
- ↑ 9.0 9.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อdabanga5k - ↑ 10.0 10.1 10.2 "Sudan conflict displaces nearly four million: UN migration agency". 2 August 2023. สืบค้นเมื่อ 3 August 2023.[ลิงก์เสีย]