วัดนางวัง
| วัดนางวัง | |
|---|---|
 | |
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดนางวัง, วัดเพชรน้อยนางวัง, วัดยายวัง |
| ที่ตั้ง | ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 325 ตำบลอัมพวา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม 75110 |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | ธรรมยุติกนิกาย |
| พระพุทธรูปสำคัญ | หลวงพ่อแดง, พระศรีอาริยเมตไตยทรงเครื่อง |
| เจ้าอาวาส | พระครูบวรธรรมธัช (ธงชัย) |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดนางวัง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ในตำบลอัมพวา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ปัจจุบันมีพระครูบวรธรรมธัช (ธงชัย) เป็นเจ้าอาวาส[1]
ประวัติ[แก้]
วัดนางวังตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2483 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2496 ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้สร้าง เดิมเรียกว่า วัดเพชรน้อยนางวัง หรือ วัดยายวัง จนกระทั่งเมื่อ พ.ศ. 2460 สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงให้ตัดคำว่า "เพชรน้อย" ออก ให้เรียกว่า "วัดนางวัง" สันนิษฐานกันว่า ชาววังได้มาสร้างหรือปฏิสังขรณ์ไว้ เพราะตัววัดตั้งอยู่ไม่ไกลจากพระตำหนักที่ประสูติของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
อาคารเสนาสนะและปูชนียวัตถุ[แก้]
พื้นที่ส่วนใหญ่ของวัดถูกกระแสน้ำกัดเซาะจนพังทลายไปมาก พื้นที่จริงกับโฉนดของวัดจึงไม่ตรงกัน อุโบสถก็ถูกกระแสน้ำเซาะพังลงน้ำไปสองหลังแล้ว ปัจจุบันอุโบสถหลังที่สามสร้างเมื่อ พ.ศ. 2500 และเมื่อ พ.ศ. 2511 สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (ปุ่น ปุณฺณสิริ) เสด็จมายกช่อฟ้าอุโบสถหลังที่สามนี้ด้วย ภายในพระอุโบสถมีพระประธาน พระสารีบุตร พระโมคคัลลานะ ซึ่งเป็นฝีพระหัตถ์ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์[2]
ปูชนียวัตถุของวัด ได้แก่ พระพุทธรูปศิลาแดงปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 40 นิ้ว ชาวบ้านเรียกกันว่า หลวงพ่อแดง เป็นพระพุทธรูปเก่าแก่คู่มากับวัด เป็นพระประธานในอุโบสถหลังแรก พระประธานในอุโบสถหลังปัจจุบัน หน้าตักกว้าง 42 นิ้ว สร้างในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเมื่อสร้างอุโบสถหลังที่ 2 ห่างจากอุโบสถหลังแรกประมาณ 100 ปี ผนังอุโบสถมีภาพเขียนสวยงาม เป็นรูปพระอาทิตย์กับพระจันทร์คู่กัน รูปพระอาทิตย์ชิงดวง มีนัยว่าเป็นตรารูปประจำตระกูลบุนนาค จึงสันนิษฐานว่าผู้สร้างโบสถ์หลังที่สองคงเป็นสมาชิกตระกูลบุนนาค วัดยังมีพระศรีอริยเมตไตรยทรงเครื่อง เคยอาราธนานำไปแห่รอบตลาดอัมพวาเพื่อให้ประชาชนสักการะทุก ๆ ปี ปัจจุบันได้ยกเลิกประเพณีนี้ไปแล้ว และมีธรรมาสน์บุษบกของเก่า ปัจจุบันชำรุดทรุดโทรมมาก[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดนางวัง". พระสังฆาธิการ.
- ↑ "วัดนางวัง". แหล่งศิลปกรรมอันควรอนุรักษ์.
- ↑ "วัดนางวัง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
