ฟูจิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟูจิง โดยทะกะวะระ โซตะสึ (ช่วงศตวรรษที่ 17)
วายุเทพ (วาดในปี พ.ศ. 2384)

ฟูจิง (ญี่ปุ่น: 風神โรมาจิFūjin) หรือ ฟูฮะกุ (ญี่ปุ่น: 風伯โรมาจิFūhaku) หรือ คะเซะโนะกะมิ (ญี่ปุ่น: 風の神โรมาจิKaze no Kami "วายุเทพ") เป็นเทพเจ้าแห่งสายลมตามคติลัทธิชินโตของญี่ปุ่น ปรากฏใน โคจิกิ (古事記) ว่าถือกำเนิดมาจากเทพอิซะนะมิ

ฟูจิง มีดวงหน้าคล้ายจิ้งจกแต่มีร่างกายเหมือนมนุษย์ มีผิวกายสีแดงและน้ำตาล ทรงศิราภรณ์หนังเสือดาว และแบกถุงใส่ลมขนาดใหญ่ไว้บนบ่า

ในงานจิตรกรรมของญี่ปุ่น มักปรากฏภาพ ฟูจิง กับไรจิง (雷神) ซึ่งเป็นอัสนีเทพคู่กัน

ประวัติ[แก้]

วิวัฒนาการของวายุเทพ
ซ้าย: วายุเทพของกรีก (พุทธศิลป์กรีกในคันธาระ) ศตวรรษที่ 2
กลาง: วายุเทพในถ้ำคีซิล แอ่งตาริม ศตวรรษที่ 7
ขวา: วายุเทพของญี่ปุ่น ศตวรรษที่ 17

สันนิษฐานว่าคติวายุเทพของญี่ปุ่นนี้อาจเกิดมาจากมรดกการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมบนเส้นทางสายไหม จากการที่กรีซเข้าปกครองเอเชียกลางและอินเดีย และเผยแผ่ความเชื่อเทพเจ้ากรีกเข้ามา เทพบอเรียส (Boreas) ของกรีก ได้กลายเป็น เทพวาร์โด (Wardo) ในคติพุทธแบบกรีก คติวายุเทพดังกล่าวได้แผ่มายังประเทศจีนก่อนเข้ามายังญี่ปุ่น กลายเป็น ฟูจิง วายุเทพของญี่ปุ่นในเวลาต่อมา[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Katsumi Tanabe, "Alexander the Great, East-West cultural contacts from Greece to Japan", p 21

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

  • วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ฟูจิง