พ่อมด (นวนิยาย)
 | บทความนี้ขาดการสรุปข้อมูลที่จำเป็นในรูปแบบกล่องข้อมูล คุณสามารถช่วยเราได้ โดยการเพิ่มกล่องข้อมูลที่เกี่ยวข้องและเหมาะสม ลงในบทความ |
| ผู้ประพันธ์ | Stephen King |
|---|---|
| ประเทศ | United States |
| ภาษา | English |
| ประเภท | Fantasy |
| สำนักพิมพ์ | Viking |
| วันที่พิมพ์ | February 2, 1987 |
| ชนิดสื่อ | Print (Hardcover) |
| หน้า | 326 |
| ISBN | 978-0-670-81458-9 |
พ่อมด (The Eyes of the Dragon) เป็นนวนิยายของ สตีเฟน คิง ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1987 ซึ่งฉีกแนวไปจากนวนิยายชุดก่อนๆ ของคิง ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะนักประพันธ์นวนิยายสยองขวัญ แต่หนังสือเล่มนี้เป็นนวนิยายแฟนตาซีคลาสสิก เนื้อหาเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างธรรมะกับอธรรม โดยมีเวทมนตร์เป็นส่วนสำคัญในการเดินเรื่อง ทว่าจุดที่ทำให้นวนิยายเรื่องนี้โดดเด่นกว่านวนิยายแฟนตาซีทั่วไป คือวิธีการเล่าเรื่องของผู้ประพันธ์
เนื้อเรื่องของ พ่อมด เกิดในอาณาจักรแห่งหนึ่งชื่อ อาณาจักรดีเลน การนำเสนอเรื่องผ่านทางสายตาของผู้เล่าเรื่องซึ่งไม่ปรากฏชื่อ ที่มักพูดคุยกับผู้อ่านแบบกวนๆ แต่จริงใจ และมักเติมความคิดเห็นส่วนตัวลงไปวิจารณ์การปฏิบัติตัวของตัวละคร กับความชอบไม่ชอบส่วนตัว
โครงเรื่อง
[แก้]ตัวละครหลักในเรื่องได้แก่ พระราชาโรแลนด์ ราชินีซาช่า เจ้าชายปีเตอร์ เจ้าชายโธมัส และพ่อมดกับที่ปรึกษาส่วนพระองค์ของพระราชา คือ แฟลกก์ แฟลกก์พยายามลอบสังหารพระราชินีผู้เฉลียวฉลาดและเป็นที่รักใคร่ของพลเมืองหลายต่อหลายครั้ง จนทำได้สำเร็จเมื่อทรงให้กำเนิดโอรสองค์ที่สอง ทำให้ดูเหมือนว่า ระหว่างการคลอดเจ้าชายโทมัส พระนางตกโลหิตจนถึงแก่ชีวิต
ปีเตอร์เป็นเจ้าชายที่เฉลียวฉลาด ซื่อสัตย์ และมีรูปงาม เพียงยังเป็นวัยรุ่นก็สามารถครองใจประชาชนไว้ได้ ขณะที่โธมัสเป็นคนหัวช้า งุ่มง่ามเงอะงะ มักโทษและเกลียดตัวเองเสมอที่เกิดมา ผู้บรรยายเอ่ยถึงโธมัสว่า เขามักเศร้าสร้อยและสับสน "แต่ไม่ใช่คนไม่ดี" ผู้บรรยายแสดงความแตกต่างของเจ้าชายทั้งสองอย่างชัดเจน โดยเล่าถึงเหตุการณ์ที่ปีเตอร์ช่วยเหลือม้าขาหักตัวหนึ่งไว้ พยาบาลมันจนหายดี แล้วฝึกให้เป็นม้าส่วนพระองค์ ต่อมาโธมัสแกะสลักเรือไม้เล็กๆ ลำหนึ่งเพื่อเป็นของขวัญแด่พระบิดา แต่โรแลนด์กลับไม่สนใจของขวัญ แล้วด่าว่าโธมัสให้ทำตัวเป็นประโยชน์เหมือนอย่างปีเตอร์ผู้พี่ชายบ้าง โธมัสกะโผลกกะเผลกออกจากวังไปร่ำไห้อยู่ผู้เดียว ครั้นเมื่อเขาเห็นสุนัขป่วยหนักตัวหนึ่ง ก็กลับเอาหินขว้างจนมันตาย
ยิ่งปีเตอร์เติบโตขึ้น พ่อมดแฟลกก์ก็ยิ่งรู้สึกว่า ปีเตอร์เป็นตัวอันตรายเสียยิ่งกว่าพระราชินีเสียอีก และไม่อาจปล่อยให้เขาขึ้นเป็นกษัตริย์ได้ แต่โรแลนด์รักโอรสองค์ใหญ่มาก หากทำให้ปีเตอร์เสียชีวิต จะต้องมีการสอบสวนใหญ่เพื่อหาสาเหตุ แฟลกก์จึงวางแผนใหม่ว่า ลอบสังหารพระราชาโรแลนด์เสีย แล้วป้ายความผิดว่าปีเตอร์เป็นฆาตกร
เหตุการณ์เป็นไปตามแผน โรแลนด์ดื่มไวน์ที่มียาพิษและเสียชีวิตไปในสามวัน โดยที่โธมัสมองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยความตื่นตระหนกผ่านช่องลับ ปีเตอร์ถูกใส่ความโดยไม่อาจแก้ตัว และถูกนำตัวไปขังไว้บนหอคอยกลางเมือง โธมัสได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ด้วยวัยเพียง 12 ปี และจำต้องยกให้แฟลกก์เป็นหัวหน้าคณะที่ปรึกษา แต่แผนทั้งหมดนี้ แฟลกก์พลาดไปสองอย่าง อย่างที่หนึ่งคือมีคนมองเห็นแฟลกก์ถวายไวน์ผสมยาพิษให้โรแลนด์ และอย่างที่สองคือ ปีเตอร์ขอให้นำบ้านตุ๊กตาของแม่มาให้เขา พร้อมกับขอให้มีผ้าเช็ดปากส่งมาพร้อมสำรับกับข้าวทุกมื้อ
ปีเตอร์ดึงด้าย 5 เส้นออกจากผ้าเช็ดปากทีละผืน แล้วใช้เครื่องมือเย็บผ้าที่มีในบ้านตุ๊กตาของแม่ ถักเส้นด้ายให้กลายเป็นเชือก แต่เชือกขาดระหว่างที่เขาพยายามหนีออกมา แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนวัยเด็กและข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ คือเบน นาโอมิ และเดนนิส ทั้งสี่เข้าไปชิงธนูกับคันศรที่โรแลนด์เคยใช้ฆ่ามังกร แต่แฟลกก์จับตัวพวกเขาได้เสียก่อน ขณะที่พ่อมดกำลังจะฆ่าพวกเขา โธมัสก็เปิดโปงว่าเขามองเห็นทุกอย่างขณะที่แฟลกก์วางยาพิษโรแลนด์ แล้วโธมัสจึงยิงธนูถูกที่ตาของแฟลกก์ แต่เขาหนีรอดไปได้
ตอนจบเรื่อง ปีเตอร์ได้ขึ้นเป็นพระราชา เบนกับนาโอมิได้แต่งงานกัน ส่วนเดนนิสกับโธมัสออกไปตามหาแฟลกก์
 | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |