ข้ามไปเนื้อหา

นักองค์สงวน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

นักองค์สงวน (เขมร: អង្គស្ងួន, 2337-2365) เป็นเจ้าชายกัมพูชา พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สามของ สมเด็จพระนารายณ์รามาธิบดีศรีสุริโยพรรณ หรือ นักองค์เอง ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากราชสำนักสยาม[n 1]

เมื่อพระมหากษัตริย์สยาม พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 2352 สมเด็จพระอุไทยราชาธิราชรามาธิบดี หรือ นักองค์จันทร์ ผู้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระราชบิดาของพระองค์คือ นักองค์เอง ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมถวายพระเพลิงพระบรมศพรัชกาลที่ 1 สมเด็จพระอุทัยราชาส่งเจ้าชายกัมพูชาสามองค์คือ นักองค์สงวน นักองค์อิ่ม และ นักองค์ด้วง ไปร่วมงานถวายพระเพลิงพระบรมศพ นักองค์สงวน และ นักองค์อิ่ม ได้รับการสถาปนาเป็น พระมหาอุปโยราช [n 2] และ พระมหาอุปราช จาก พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ตามลำดับ[2] มีเสนาบดีผู้ใหญ่หลายคนคอยสนับสนุนนักองค์สงวน รวมทั้งพระยาจักรี (แบน) และพระยากลาโหม (เมือง)[2]

การกระทำของรัชกาลที่ 2 ทำให้ราชสำนักกัมพูชาแตกแยกออกเป็นฝ่ายที่สนับสนุนสยามและฝ่ายที่สนับสนุนเวียดนาม หลังจากที่ทูตกลับไปถึงกัมพูชา สมเด็จพระอุไทยราชาได้ประหารพระยาจักรีและพระยากลาโหม[2][3] นักองค์สงวน นักองค์อิ่ม และ นักองค์ด้วง ได้หลบหนีจาก อุดง อย่างลับ ๆ โดยมีผู้ติดตามเป็นร้อย ๆ คน โดยได้หลบหนีไปยัง โพธิสัตว์ เพื่อขอความช่วยเหลือจากสยาม

หมายเหตุ

เชิงอรรถ
  1. In Vietnamese records, he was called Nặc Nguyên (匿原); In Thai records, he was called Nak Ong Sangwan[ต้องการอ้างอิง] (ไทย: นักองค์สงวน).[1]
  2. The title Uprayorach (ឧភយោរាជ, also spelled Upayuvaraja) meant "Great Joint King", usually borne by kings who had abdicated but retained executive powers.[ต้องการอ้างอิง] The rank was lower than the king, higher than Upraracha; some scholars called Uprayorach the first viceroy while called Upraracha the second viceroy.[2]
การอ้างอิง
  1. เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค). "23. เกิดเหตุเรื่องเมืองเขมรตอน ๒". พระราชพงษาวดาร กรุงรัตนโกสินทร รัชกาลที่ ๒.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Rungswasdisab 1995, pp. 69.
  3. เจ้าพระยาทิพากรวงศ์ (ขำ บุนนาค). "๒๐. เกิดเหตุเรื่องเมืองเขมรตอน ๑". พระราชพงษาวดาร กรุงรัตนโกสินทร รัชกาลที่ ๒. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-09. สืบค้นเมื่อ 2019-07-15.

อ้างอิง

หมวดหมู่:เจ้าชายกัมพูชา