ผู้ใช้:Patsagorn Y./กระบะทราย/ใบหน้าเบลเมส

$1

$2 $sig

---

ตัวอย่างภาพใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งในบ้านแห่งใบหน้า

ใบหน้าเบลเมส (อังกฤษ: Bélmez Faces ,Faces of Bélmez) เป็นชื่อเรียกของปรากฏการณ์อาถรรพณ์ที่ถูกพบในบ้านพักส่วนตัวแห่งหนึ่งในสเปน ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2514 (ค.ศ. 1971) เมื่ออยู่ ๆ ภาพใบหน้าก็ปรากฎขึ้นมาเองอย่างไม่ทราบสาเหตุบนพื้นผิวคอนกรีตบริเวณบ้าน ปรากฎการณ์นี้เกิดขึ้นที่บ้านของครอบครัว Pereira ในสเปน โดยมีผู้ชมเป็นจำนวนมากในแต่ละปี ใบหน้าต่างๆได้ปรากฏตัวขึ้นและหายไปในช่วงเวลาที่ผิดปกติตั้งแต่ปี พ.ศ. 2514 ผู้คนที่มาเยี่ยมชมรวมถึงหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นมักจะถ่ายรูปกลับไปเสมอ ๆ ผู้คนในเมืองเชื่อกันว่าใบหน้าเหล่านี้ไม่ได้เกิดจากฝีมือมนุษย์ นักวิจัยอาถรรพณ์บางคนเชื่อว่ามันเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นจากจิตใต้สำนึกของอดีตเจ้าของบ้านที่ตายไปแล้ว
นักวิจัยสงสัยได้ทำการทดสอบใบหน้าเหล่านี้และเชื่อว่า้งหมดอาจจะเป็นการสร้างขึ้นจากเจ้าของบ้านเอง เป็นที่สงสัยกันว่าครอบครัว Pereira อาจสร้างใบหน้าขึ้นมาเพื่อผลประโยชน์ทางการเงิน

ประวัติ

รายงานเกี่ยวกับใบหน้านี้เริ่มต้นขึ้นในวันที่ 23 สิงหาคม 2514 เมื่อมาเรีย โกเมส คามารา ได้สังเกตเห็นใบหน้าของมนุษย์เกิดขึ้นที่ผิวคอนกรีตบนพื้นในห้องครัว สามีของมาเรียและลูก ๆ ได้ช่วยกันทุบทำลายพื้นนั้นและเทคอนกรีตใหม่ลงไปแทน แต่อย่างไรก็ตาม ใบหน้าใหม่กลับเพิ่มขึ้นมาบนพื้นอีกครั้ง ทำให้นายกเทศมนตรีได้ตัดตัวอย่างใบหน้าและคอนกรีตออกมาเพื่อนำไปศึกษา

บ้านของมาเรียได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวในชื่อLa Casa de las Caras(บ้านแห่งใบหน้า)

หลังจากนั้นจนถึงปัจจุบัน ที่บ้านหลังนี้ก็ยังคงมีใบหน้าอยู่โดยมีใบหน้าหลายแบบทั้งชายหญิง และมีหลายรูปร่างและขนาดหลากหลาย

การตรวจสอบ

มีการตรวจสอบบ้าน Bélmez อยู่หลายครั้ง โดยมีสมมุติฐานดังนี้:

สมมติฐานปลอมแปลง

ในบทความของสำนักพิมพ์Journal of the Society for Psychical Research ตีพิมพ์เมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2536โดย Luis Ruiz-Noguez ตั้งข้อสังเกตว่าการมีสารอยู่สามชนิดที่รูปใบหน้าคน ได้แก่สังกะสี, ตะกั่วและโครเมียม สารสองในสามชนิดเคยถูกนำมาทำเป็นสีเป็นเวลาหลายปี Ruiz-Noguez ได้ตั้งสมมติฐานว่ามีการนำไปใช้ด้วยเหตุผลหลายประการ:

1. ตะกั่วเป็นสารใช้กันมากที่สุดในการทำแม่สี
2. ร้อยละของโครเมียมในการวิเคราะห์ต่ำเกินไปที่จะนำมาใช้เป็นข้อพิสูจน์
3. ตะกั่วมีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดสีที่เข้มและยากต่อการมองเห็น สิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นในโครเมียม
4. สีหลักที่พบมากที่สุดและถูกที่สุดคือสีที่มีสารตะกั่ว นอกจากนี้เคลือบฟันเหล่านี้ก็ใช้กันอย่างแพร่หลายในบ้านเนื่องจากใช้งานง่าย

Directly contradicting what Carballal says, the ICV analysis does not demonstrate the non-existence of paint. On the other hand, Ruiz-Noguez also points to several objections to the hypothesis of utilization of paint on the ICV samples: alkydalic-type enamels do not withstand abrasion; paint leaves a film that is easily differentiated from the substratum; and the alkydalics' chemical tolerance to acids, alkalis and detergents is low.

Manuel Martín Serrano, a sociologist at the Complutense University of Madrid, wrote a laborious study, Sociología del Milagro (Sociology of the miracle): the first book that a skeptic has written about this case exclusively. Throughout his book Serrano interviews dozens of Bélmez inhabitants but he never mentions anyone by name. However, Serrano's study is a contribution to explain the social dynamics of what he believes was a hoax perpetrated for financial gain.

Although José Luis Jordán was vice-president of the Spanish Society of Parapsychology, he was rather skeptical. In Jordán's Casas Encantadas, Poltergeist he analyzes cases of supposed haunted houses in Spain, including the Bélmez case.

In 1971, a department of the Spanish Ministry of the Interior asked Jordán to head a commission that appointed diverse technicians specializing in concrete chemistry to carry out an exhaustive study of the strange occurrences in Bélmez and present a report on such to the authorities. In the report Jordán deals with several possibilities of fraud: "pigmentation with a dark, brownish substance", "a mixture of soot and vinegar" and "the aggressive action of a chemical compound". In an interview by two members of the Spanish Society of Parapsychology, Jordán stated:

With regard to the enigma of the chemical procedure, I solved it by discovering that this compound can be found in any drugstore by asking for a German product to remove concrete stains. [The mystery] that the images were invisible and latent for some time is thereby solved.

In Spain other skeptical parapsychologists have also maintained the forgery hypothesis. Ramos Perera, president of the Spanish Society of Parapsychology, stated that it was found that La Pava, the first and most famous of the Bélmez faces, had coloration and deduced it had been painted:

Through infrared photography we saw that this one had added pigmentation [over the original appearance], and even the paint brush bristles could be perceived. Of course, after that we had no doubts it had been painted.

La Pava was later embedded in the wall of María's home for exhibition purposes.

Besides the ICV's, there are other chemical analysis on the Bélmez faces, performed by J.J. Alonso, a researcher of the Spanish National Research Council. The Alonso report was originally published in Psi Comunicación, the journal of the Spanish Society of Parapsychology. However, the results are ambiguous on the subject of how the images were formed. Also, Alonso refused to wield judgment on the thoughtographic claims. However, his analysis did confirm the presence of a melanocratic compound.

In general, artificial cement is made from limestone, clay and gypsum (natural cements are obtained from rocks containing lime and clay). The main components are lime and kaolinitic clay. There are some cements such as the aluminous, derived from aluminous and lime materials, that are black (melanocratic). The presence of aluminum in the analysis of the Bélmez face called El Pelao (The bald one) could indicate that an aluminum-type cement was being dealt with. However, in his report Alonso does not indicate the percentage of said cation, nor its structure, resistance to compression, elasticity module, chemical resistance or other characteristics necessary to differentiate a Portland cement from an aluminum cement.

= สมมติฐานเชิงความคิด

The main researchers of the Bélmez case were Hans Bender and Germán de Argumosa. They collaborated in Bélmez and Freiburg in the early 1970s when the alleged phenomena began. Neither Bender nor de Argumosa published an official report on them. Bender wrote very little about the case in his journal Zeitschrift für Parapsychologie. Argumosa, a Spanish parapsychologist, spent two years evaluating what he believed was a Gothic mystery, but published nothing on the subject either. Bender did mention the case in passing and referred to it in some of his lectures. His crucial statement referred to the sealing of areas of the floor where some faces were in progress with a transparent plastic material:

In Bélmez, slight changes of the faces' configuration during the period when the phenomenon was under seal (attested by a notary) have contributed to ensure its paranormal origin.

The only believer who has published an entire book on the case is José Martínez-Romero. His book Las Caras de Bélmez is a collection of anecdotes. Martínez-Romero is not worried about falsifying the paranormal hypothesis. (An advantage of this and other cases of alleged thoughtographic appearances is that, as the paranormal interpretation is falsifiable, it is not a pseudo-scientific hypothesis.) Argumosa himself, who used to be the main defender of this case in Spain, believes that Martínez-Romero discredited the phenomenon with his book.

The most serious publication to date by a believer appears in the first chapter of the book The Seen and the Unseen by Andrew Carr MacKenzie. MacKenzie did not speak Spanish and during his stay in Bélmez lacked an interpreter. Only a taxi driver and Martínez-Romero's son were able to assist him, though very little.

ICV analysis

Scientific studies carried out on a Bélmez face were performed by the Instituto de Cerámica y Vidrio or ICV (Institute of Ceramics and Glass), with samples from two of the faces recovered by Father J.M. Pilón's team in September 1990. The samples, one 30 milligrams, the other 60 milligrams, were subjected to various tests such as granulometric, mineralogical and chemical. According to Carballal, "The result, expressed in extremely abridged form, was that no traces of paint were found at any place." Carballal does not mention which faces were analyzed, nor which part of the faces correspond to each of the samples, nor what kind of mineralogical or chemical analysis was performed.

การวิเคราะห์ทางเคมีโดย ICV (%)

	ตัวอย่าง ก	ตัวอย่าง ข
สังกะสี	0.96	0.40
แบเรียม	0.02	0.15
ทองแดง	0.01	0.16
โครเมียม	0.09	0.02
ฟอสฟอรัส	0.06	0.30
ตะกั่ว	0.21	0.06

ICV is a respectable institution that belongs to the Spanish National Research Council. in 1992 Pilón published the above chart in the popular Spanish magazine Más Allá.

การวิเคราะห์ทางนิติเวช 2014

In 2014, popular investigative journalism TV show Cuarto Milenio, presented by Iker Jiménez, carried on a technical analysis in order to discover the possible hoax. The research was realized by José Javier Gracenea, doctor in chemical engineering and general manager of Medco, and Luis Alamancos, forensic criminalist, chairman of Gabinete Pericial Inpeval and director of the Spanish Institute of Applied Criminalistics, later awarded with the European Police Cross of Honor.

After extracting samples from the faces under the house owners's permission, Gracenea proceeded to analyze them and concluded that the images "weren't made with paint" and "according to scientific knowledge and techniques employed in the analysis, there is no external manipulation or elements" in the faces. Alamancos then attempted to reproduce similar images through the variety of methods considered valid in previous investigations, including but not limited to concrete solvents, hydrochloric acid and silver nitrate. He declared failure in his attempt to replicate the faces, concluding "the words summarizing his opinion are absolute bewilderment."

สรุปผลการวิจัย

Luis Ruiz-Noguez believes that the most likely explanation for the visual effect of the Bélmez images is Jordán's suggestion of the use of an oxidizing chemical agent. For example, nitric, sulfuric, muriatic, acetic acid, and others, could be used to obtain such an effect. Another explanation might be the use of agents sensitive to light (which was not mentioned in either Jordán's or Perera's repertoire of forgery hypotheses): silver nitrate which, when subjected to ultraviolet sunlight, darkens.

In general, there may be at least three chemical sources capable of producing an effect similar to that of the Bélmez faces: (1) Products that affect the chemical structure of the cement which include some oxidizing agents and several acids (all types of cement are of alkaline nature and therefore easily attacked by acids); (2) products that leave the cement intact but change their chemical structure upon contact with external agents such as light or chemical reagents; and (3) the utilization of a pigment in a vehicle or resin, as discussed by Ruiz-Noguez in his commentary on the ICV chart.

According to Ramos Perera, hypothesis #3 was the case of the first "wall face" appearance of Bélmez: the ghastly face known as La Pava. Presently this old face is fading out in the dark, humid cement as can be seen in the photographs of a website. Skeptical investigator Joe Nickell has written that the Bélmez Faces were deliberately faked, and the faces looked very amateurish in design.

Brian Dunning of Skeptoid has written that "the faces were shown to have been painted on the concrete floor, the first with paint and later with acid, and the woman living in the house found to be perpetrating a hoax on the public for financial gain."

ใบหน้าเบลเมสใหม่ๆ

María Gómez, the purported psychic that allegedly produced the appearances, died in February 2004 at the age of 85 years. After her death the popular psychic researcher Pedro Amorós tried to "discover" more thoughtographic appearances in María's house. A new wave of Bélmez faces thus took place. However, Amorós' claims have been debunked in the Spanish media. In November 2004 the newspaper El Mundo published the article "New Belmez Faces Faked by 'Ghostbusters' and Municipal Government."

On May 2007, journalist Javier Cavanilles and investigator Francisco Máñez published a book called Los Caras de Bélmez, which is a double entendre meaning "The Faces of Bélmez" and "The Scoundrels of Bélmez", where they explain the history of the scam and pointed to María's son, Diego Pereira, as author of the mysterious paintings.

ดูเพิ่มเติม

• List of allegedly haunted locations
• Thoughtography
• Pareidolia