ปฏิบัติการนอกอาณาเขต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในวิชากฎหมายระหว่างประเทศ ปฏิบัติการนอกอาณาเขต (อังกฤษ: extraterritorial operation) หมายถึงการบังคับใช้กฎหมาย หรือปฏิบัติการทางทหาร ซึ่งเกิดขึ้นภายนอกดินแดนหรือเขตอำนาจของรัฐผู้กระทำปฏิบัติการ กล่าวคือเป็นปฏิบัติการที่กระทำในดินแดนของประเทศอื่น ซึ่งภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ กิจกรรมพวกนี้จัดเป็นข้อห้าม เนื่องจากจะถือว่าเป็นการละเมิดอธิปไตยของประเทศอื่นในกรณีที่ปฏิบัติการที่ว่ามิได้รับความยินยอมจากประเทศเจ้าของอธิปไตย[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. S.S. Lotus (Fr. v. Turk.), 1927 P.C.I.J. (ser. A) No. 10, ¶ 45 (Sept. 7); quoted in Stigall 2013, p. 16