ทินแมน
"ทินแมน" (Thin Man,ชื่อเป็นทางการ: Mark 2) เป็นระเบิดนิวเคลียร์แบบไกปืนที่ใช้พลูโทเนียม พัฒนาขึ้นโดยสหรัฐอเมริการะหว่างโครงการแมนฮัตตัน ภายหลังการพัฒนาถูกระงับหลังพบว่ามีอัตราเกิดฟิชชันขึ้นเองของพลูโทเนียมที่ได้จากเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์มีค่าสูงเกินกว่าจะใช้การออกแบบแบบไกปืนได้[1]
รายละเอียด[แก้]
การออกแบบ"ทินแมน"เป็นการออกแบบอาวุธนิวเคลียร์ยุคแรกก่อนที่จะสามารถสร้างพลูโทเนียมในเครื่องปฏิกรณ์จากการฉายรังสีของยูเรเนียม-238 พลูโทเนียมที่ได้นี้ถูกสมมุติว่าเหมือนยูเรเนียม-235ที่สามารถเกิดองค์ประกอบจนนำไปสู่การเกิดมวลวิกฤตได้โดยง่ายโดยการยิงส่วนใต้วิกฤตไปสู่ส่วนใต้วิกฤตอื่น เพื่อหลีกเลี่ยงการระเบิดก่อนเวลา กระสุนพลูโทเนียมต้องถูกเร่งความเร็วให้มีความเร็วอย่างน้อยที่สุด 910 ม./วินาที ถ้าไม่เช่นนั้นพลูโทเนียมจะเริ่มเกิดปฏิกิริยาการแบ่งแยกนิวเคลียสก่อนองค์ประกอบจะสมบูรณ์และจะระเบิดก่อนกำหนด
ทินแมนมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2 ฟุต ยาว 18 ฟุต ความยาวเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับกระสุนพลูโทเนียมเพื่อจะได้มีความเร็วเพียงพอก่อนที่จะไปถึงเป้าหมาย มีน้ำหนัก 3,400 กก.
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Hakim, Joy (1995). A History of Us: War, Peace and all that Jazz. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-509514-6.