จังหวัดชุงช็องใต้
จังหวัดชุงช็องใต้ 충청남도 | |
---|---|
การถอดเสียงภาษาเกาหลี | |
• ฮันกึล | 충청남도 |
• ฮันจา | 忠淸南道 |
• อาร์อาร์ | Chungcheongnam‑do |
• เอ็มอาร์ | Ch'ungch'ŏngnamdo |
พิกัด: 36°30′N 126°45′E / 36.500°N 126.750°E | |
ประเทศ | เกาหลีใต้ |
ภูมิภาค | โฮซอ |
เมืองหลวง | ฮงซ็อง |
เขตการปกครอง | 8 นคร, 7 อำเภอ |
การปกครอง | |
• ผู้ว่าการจังหวัด | ยัง ซึง-โจ (พรรคประชาธิปไตย) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 8,204 ตร.กม. (3,168 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 6 |
ประชากร (ตุลาคม ค.ศ. 2014)[1] | |
• ทั้งหมด | 2,059,871 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 4 |
• ความหนาแน่น | 235 คน/ตร.กม. (610 คน/ตร.ไมล์) |
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด | |
• ดอกไม้ | เบญจมาศ |
• ต้นไม้ | หลิว |
• สัตว์ปีก | เป็ดแมนดาริน |
เว็บไซต์ | chungnam.net |
จังหวัดชุงช็องใต้ (หรือเรียกโดยย่อว่า ชุงนัม) เป็นจังหวัดทางภาคตะวันตกของประเทศเกาหลีใต้ โดยมีฐานะเป็นจังหวัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2439 โดยแยกออกมาจากทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดชุงช็องเดิม และยังคงสภาพเป็นจังหวัดของเกาหลีจนกระทั่งมีการแบ่งเกาหลีในปี 2488 และหลังจากนั้นก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของเกาหลีใต้ โดยมีเมืองเอกอยู่ที่แทจอน ซึ่งปัจจุบันเมืองแทจอนก็แยกออกจากจังหวัดชุงช็องใต้มาเป็นมหานคร
ชุงนัมเป็นจังหวัดที่ร่ำรวยมากที่สุดในเกาหลีใต้ โดยมีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศในปี 2553 อยู่ที่ 47,516 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งถือว่ามีมาตรฐานการครอบชีพที่สูงกว่าประเทศสหรัฐอเมริกา โดยภูมิภาคนี้เป็นภูมิภาคที่มีอัตราการเจริญเติบโตเร็วที่สุดของประเทศโดยมีความเติบโตทางเศรษฐกิจเฉลี่ยอยู่ที่ 9.7% ในปี 2544-2550[2] และพุ่งสูงถึง 12.4% ในปี 2553[3] ซึ่งการเจริญเติบโตนี้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงพื้นที่จากเกษตรกรรมไปสู่พื้นที่อุตสาหกรรมขั้นสูงในศตวรรษที่ 21
ชุงนัมเป็นจังหวัดเดียวที่อยู่นอกเขตเมืองหลวงโซลและปริมณฑลที่มีรถไฟใต้ดินโซลผ่าน โดยเป็นรถไฟใต้ดินโซล สาย 1 ซึ่งผ่านช็อนอันและอาซัน พร้อมกับโครงการหลายล้านดอลลาร์ เช่น ศูนย์กลางเมืองอันซานใหม่พร้อมกับการสร้างสถานีรถไฟโชนัน-อันซานใหม่ ซึ่งจะเชื่อมต่อระหว่างเมืองโชนัน เมืองที่ใหญ่ที่สุดในชุงนัมไปยังสถานีรถไฟโซล โดยรถไฟหัวกระสุนเคทีเอ๊กซ์ ซึ่งจะใช้เวลาน้อยกว่า 30 นาที โชนันและอันซานเป็นสองเมืองที่ตั้งอยู่ใกล้กันในจังหวัด ซึ่งเป็นที่ตั้งของตึกสูงระฟ้าเพนทาพอร์ต โดยมีจำนวน 66 ชั้นและยังเป็นศูนย์กลางของห้างสรรพสินค้าแกลรอเลีย ซึ่งออกแบบโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียงชาวดัตช์ เบน วาน เบอร์เคล
เขตการปกครอง
[แก้]จังหวัดชุงช็องใต้แบ่งออกเป็น 8 นคร (ชี) และ 7 อำเภอ (กุน)
แผนที่ | # | ชื่อ | ฮันกึล | ฮันจา | ประชากร (2013)[4] | เขตการปกครองย่อย |
---|---|---|---|---|---|---|
— นครใหญ่ — | ||||||
1 | ช็อนอัน | 천안시 | 天安市 | 584,240 | 2 เขต — 4 เมือง, 8 ตำบล, 18 แขวง | |
— นคร — | ||||||
2 | อาซัน | 아산시 | 牙山市 | 283,121 | 2 เมือง, 9 ตำบล, 6 แขวง | |
3 | ซอซัน | 서산시 | 瑞山市 | 163,800 | 1 เมือง, 9 ตำบล, 5 แขวง | |
4 | ทังจิน | 당진시 | 唐津市 | 156,026 | 2 เมือง, 9 ตำบล, 3 แขวง | |
5 | คงจู | 공주시 | 公州市 | 116,838 | 1 เมือง, 9 ตำบล, 6 แขวง | |
6 | นนซัน | 논산시 | 論山市 | 126,086 | 2 เมือง, 11 ตำบล, 2 แขวง | |
7 | โพรย็อง | 보령시 | 保寧市 | 105,355 | 1 เมือง, 10 ตำบล, 5 แขวง | |
8 | คเยรยง | 계룡시 | 雞龍市 | 40,997 | 3 ตำบล, 1 แขวง | |
— อำเภอ — | ||||||
9 | อำเภอฮงซ็อง | 홍성군 | 洪城郡 | 89,174 | 2 เมือง, 9 ตำบล | |
10 | อำเภอเยซัน | 예산군 | 禮山郡 | 85,626 | 2 เมือง, 10 ตำบล | |
11 | อำเภอพูยอ | 부여군 | 扶餘郡 | 72,959 | 1 เมือง, 15 ตำบล | |
12 | อำเภอซอช็อน | 서천군 | 舒川郡 | 58,740 | 2 เมือง, 11 ตำบล | |
13 | อำเภอแทอัน | 태안군 | 泰安郡 | 62,519 | 2 เมือง, 6 ตำบล | |
14 | อำเภอคึมซัน | 금산군 | 錦山郡 | 55,433 | 1 เมือง, 9 ตำบล | |
15 | อำเภอช็องยัง | 청양군 | 靑陽郡 | 32,105 | 1 เมือง, 9 ตำบล |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-29. สืบค้นเมื่อ 2015-10-01.
{{cite web}}
: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์) - ↑ http://www.mt.co.kr/view/mtview.php?type=1&no=2009072818220114676&outlink=1
- ↑ http://www.index.go.kr/egams/stts/jsp/potal/stts/PO_STTS_IdxMain.jsp?idx_cd=1008&bbs=INDX_001
- ↑ "Population-Households". Chungcheongnam-do. March 2013. สืบค้นเมื่อ 7 June 2013.