จังหวัดชุงช็องใต้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดชุงช็องใต้

충청남도
การถอดเสียงภาษาเกาหลี
 • ฮันกึล
 • ฮันจา
 • อาร์อาร์Chungcheongnam‑do
 • เอ็มอาร์Ch'ungch'ŏngnamdo
ธงของจังหวัดชุงช็องใต้
ธง
โลโกอย่างเป็นทางการของจังหวัดชุงช็องใต้
Logo
ที่ตั้งของจังหวัดชุงช็องใต้
พิกัด: 36°30′N 126°45′E / 36.500°N 126.750°E / 36.500; 126.750พิกัดภูมิศาสตร์: 36°30′N 126°45′E / 36.500°N 126.750°E / 36.500; 126.750
ประเทศเกาหลีใต้
ภูมิภาคโฮซอ
เมืองหลวงฮงซ็อง
เขตการปกครอง8 นคร, 7 อำเภอ
การปกครอง
 • ผู้ว่าการจังหวัดยัง ซึง-โจ (พรรคประชาธิปไตย)
พื้นที่
 • ทั้งหมด8,204 ตร.กม. (3,168 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 6
ประชากร
 (ตุลาคม ค.ศ. 2014)[1]
 • ทั้งหมด2,059,871 คน
 • อันดับอันดับที่ 4
 • ความหนาแน่น235 คน/ตร.กม. (610 คน/ตร.ไมล์)
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
 • ดอกไม้เบญจมาศ
 • ต้นไม้หลิว
 • สัตว์ปีกเป็ดแมนดาริน
เว็บไซต์chungnam.net

จังหวัดชุงช็องใต้ (หรือเรียกโดยย่อว่า ชุงนัม) เป็นจังหวัดทางภาคตะวันตกของประเทศเกาหลีใต้ โดยมีฐานะเป็นจังหวัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2439 โดยแยกออกมาจากทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดชุงช็องเดิม และยังคงสภาพเป็นจังหวัดของเกาหลีจนกระทั่งมีการแบ่งเกาหลีในปี 2488 และหลังจากนั้นก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของเกาหลีใต้ โดยมีเมืองเอกอยู่ที่แทจอน ซึ่งปัจจุบันเมืองแทจอนก็แยกออกจากจังหวัดชุงช็องใต้มาเป็นมหานคร

ชุงนัมเป็นจังหวัดที่ร่ำรวยมากที่สุดในเกาหลีใต้ โดยมีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศในปี 2553 อยู่ที่ 47,516 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งถือว่ามีมาตรฐานการครอบชีพที่สูงกว่าประเทศสหรัฐอเมริกา โดยภูมิภาคนี้เป็นภูมิภาคที่มีอัตราการเจริญเติบโตเร็วที่สุดของประเทศโดยมีความเติบโตทางเศรษฐกิจเฉลี่ยอยู่ที่ 9.7% ในปี 2544-2550[2] และพุ่งสูงถึง 12.4% ในปี 2553[3] ซึ่งการเจริญเติบโตนี้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงพื้นที่จากเกษตรกรรมไปสู่พื้นที่อุตสาหกรรมขั้นสูงในศตวรรษที่ 21

ชุงนัมเป็นจังหวัดเดียวที่อยู่นอกเขตเมืองหลวงโซลและปริมณฑลที่มีรถไฟใต้ดินโซลผ่าน โดยเป็นรถไฟใต้ดินโซล สาย 1 ซึ่งผ่านช็อนอันและอาซัน พร้อมกับโครงการหลายล้านดอลลาร์ เช่น ศูนย์กลางเมืองอันซานใหม่พร้อมกับการสร้างสถานีรถไฟโชนัน-อันซานใหม่ ซึ่งจะเชื่อมต่อระหว่างเมืองโชนัน เมืองที่ใหญ่ที่สุดในชุงนัมไปยังสถานีรถไฟโซล โดยรถไฟหัวกระสุนเคทีเอ๊กซ์ ซึ่งจะใช้เวลาน้อยกว่า 30 นาที โชนันและอันซานเป็นสองเมืองที่ตั้งอยู่ใกล้กันในจังหวัด ซึ่งเป็นที่ตั้งของตึกสูงระฟ้าเพนทาพอร์ต โดยมีจำนวน 66 ชั้นและยังเป็นศูนย์กลางของห้างสรรพสินค้าแกลรอเลีย ซึ่งออกแบบโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียงชาวดัตช์ เบน วาน เบอร์เคล

เขตการปกครอง[แก้]

จังหวัดชุงช็องใต้แบ่งออกเป็น 8 นคร (ชี) และ 7 อำเภอ (กุน)

ทังจิน
แผนที่ # ชื่อ ฮันกึล ฮันจา ประชากร (2013)[4] เขตการปกครองย่อย
นครใหญ่
1 ช็อนอัน 천안시 天安市 584,240 2 เขต — 4 เมือง, 8 ตำบล, 18 แขวง
นคร
2 อาซัน 아산시 牙山市 283,121 2 เมือง, 9 ตำบล, 6 แขวง
3 ซอซัน 서산시 瑞山市 163,800 1 เมือง, 9 ตำบล, 5 แขวง
4 ทังจิน 당진시 唐津市 156,026 2 เมือง, 9 ตำบล, 3 แขวง
5 คงจู 공주시 公州市 116,838 1 เมือง, 9 ตำบล, 6 แขวง
6 นนซัน 논산시 論山市 126,086 2 เมือง, 11 ตำบล, 2 แขวง
7 โพรย็อง 보령시 保寧市 105,355 1 เมือง, 10 ตำบล, 5 แขวง
8 คเยรยง 계룡시 雞龍市 40,997 3 ตำบล, 1 แขวง
อำเภอ
9 อำเภอฮงซ็อง 홍성군 洪城郡 89,174 2 เมือง, 9 ตำบล
10 อำเภอเยซัน 예산군 禮山郡 85,626 2 เมือง, 10 ตำบล
11 อำเภอพูยอ 부여군 扶餘郡 72,959 1 เมือง, 15 ตำบล
12 อำเภอซอช็อน 서천군 舒川郡 58,740 2 เมือง, 11 ตำบล
13 อำเภอแทอัน 태안군 泰安郡 62,519 2 เมือง, 6 ตำบล
14 อำเภอคึมซัน 금산군 錦山郡 55,433 1 เมือง, 9 ตำบล
15 อำเภอช็องยัง 청양군 靑陽郡 32,105 1 เมือง, 9 ตำบล

อ้างอิง[แก้]

  1. "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-29. สืบค้นเมื่อ 2015-10-01.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  2. http://www.mt.co.kr/view/mtview.php?type=1&no=2009072818220114676&outlink=1
  3. http://www.index.go.kr/egams/stts/jsp/potal/stts/PO_STTS_IdxMain.jsp?idx_cd=1008&bbs=INDX_001
  4. "Population-Households". Chungcheongnam-do. March 2013. สืบค้นเมื่อ 7 June 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]