กาฆอน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก กาคอน)
กาฆอน

กาฆอน (สเปน: cajón) เป็นเครื่องดนตรีประกอบจังหวะรูปร่างคล้ายกล่อง มีที่มาจากประเทศเปรู วิธีการเล่นคือ ใช้มือตบตรงด้านหน้า (โดยทั่วไปทำจากไม้อัดบาง ๆ) กาฆอนเป็นที่นิยมในหมู่นักดนตรีชาวแอโฟร-เปรู ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 18[1] เป็นไปได้ว่ามีการพัฒนาบริเวณชายฝั่งของเปรู ในระหว่างต้นศตวรรษที่ 19 หรือก่อนหน้านั้น[1] เครื่องดนตรีชนิดนี้ได้รับความนิยมสูงสุดในช่วงปี ค.ศ. 1850 และในปลายศตวรรษที่ 19 ผู้เล่นเครื่องดนตรีนี้ได้ทดลองผสมผสานแผ่นกระดานเข้ากับตัวกาฆอน ทำให้เกิดการสั่นของเสียงรูปแบบใหม่[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 Tompkins, William David: "Afro-Peruvian Traditions" in "Music of the African Diaspora in the Americas," p. 493. Springer US Press, 2005