กันดั้มโปรเจกต์
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
กันดั้มโปรเจกต์ เป็นแผนการพัฒนาโมบิลสูทของสหพันธ์โลกในเนื้อเรื่องของโอวีเอ กันดั้ม 0083 : ความทรงจำแห่งละอองดาว ซึ่งโมบิลสูทตัวเอกของภาคนี้ได้รับการพัฒนาภายใต้แผนการนี้
เนื้อเรื่อง[แก้]
โมบิลสูทของกันดั้มโปรเจกต์นั้นได้รับการพัฒนาโดยบริษัทแอนาไฮม์อิเล็กทรอนิก โดยใช้ข้อมูลของ RX-78 กันดั้มและพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ๆให้เหนือกว่าที่ใช้งานอยู่ในขณะนั้น หลังจากเนื้อเรื่องของกันดั้ม 0083 ซึ่งกันดั้มโปรเจกต์มีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายโดยกองกำลังของเอกิล ดีลาซ อดีตนายทหารแห่งอาณาจักรซีอ้อน จากเหตุการณ์นี้ นายพลจามิทอฟ ไฮแมนแห่งสหพันธ์โลกได้ฉวยโอกาสจากความวุ่นวายตั้งกองกำลังพิเศษ ทิทานส์ และปิดบังเรื่องของกันดั้มโปรเจกต์รวมถึงเทคโนโลยีที่พัฒนาระหว่างนั้นจากสาธารณชน ทำให้โมบิลสูทในกันดั้มโปรเจกต์มีสมรรถนะที่สูงกว่าโมบิลสูทในช่วงเวลาต่อมาเสียอีก
ชื่อของโมบิลสูทที่พัฒนาในแผนกันดั้มโปรเจกต์จะตั้งตามดอกไม้ชนิดต่างๆ
กันดั้มรุ่นทดลองหมายเลข 0 "บลอสซัม"[แก้]
เรียกสั้นๆว่า GP00 RX-78GP00 กันดั้มบลอสซัมปรากฏตัวครั้งแรกในนิตยสารเด็นกิฮอบบี้แม็กกาซีนฉบับเดือนมิถุนายน พุทธศักราช 2545
เนื้อเรื่องประกอบของกันดั้มบลอสซัมระบุว่ากันดั้มบลอสซัมเป็นเครื่องทดสอบดั้งเดิมของกันดั้มโปรเจกต์ที่เตรียมใช้ในการพัฒนาเทคโนโลยีทั้งหมดในเครื่องเดียว กันดั้มบลอสซัมสามารถประกอบกับยานคอร์บูสเตอร์ทูว์เพื่อใช้เพิ่มอัตราขับเคลื่อนได้ ด้านอาวุธจะใช้บีมไรเฟิลขนาดใหญ่ที่มีพลังทำลายสูง กันดั้มบลอสซัมยังมีอุปกรณ์รูปร่างเหมือนจานเรดาร์ซึ่งเป็นระบบนำร่องด้วยอนุภาคไมนอฟสกี้ซึ่งเรียกว่า MPIWS (Minovsky-Particles Interference-Wave Searcher)
เนื่องจากข้อจำกัดของเทคโนโลยีในขณะนั้น แผนการทดสอบเทคโนโลยีทั้งหมดในเครื่องเดียวจึงไม่ประสบความสำเร็จ บีมไรเฟิลซึ่งเป็นอาวุธหลักนั้นไม่สามารถยิงได้ต่อเนื่องและระบบนำร่อง MPIWS นั้นขาดความเที่ยงตรงในการค้นหาเป้าหมาย ระหว่างการทดสอบกันดั้มบลอสซัมได้ถูกทหารซีอ้อนที่เหลืออยู่โจมตีและถูกทำลายในการต่อสู้ บริษัทแอนาไฮม์อิเล็กทรอนิกจึงเปลี่ยนแผนการเป็นการแยกพัฒนาโมบิลสูทสำหรับเทคโนโลยีต่างๆโดยเฉพาะแทน
กันดั้มรุ่นทดลองหมายเลข 1 "เซฟีรันเธส"[แก้]
| RX-78GP01 กันดั้มเซฟีรันเธส | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบสำหรับใช้งานอเนกประสงค์ |
| ความสูง | 18 เมตร |
| น้ำหนัก | 39.7 ตัน (พื้นฐาน) 65 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมลูนาไททาเนียม |
| กำลังเครื่อง | 1790 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ปืนวัลแคน 60 มม. บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล ปืนกล 90 มม. โล่ |
| คุณสมบัติพิเศษ | ระบบคอร์บล็อก |
| นักบินสำคัญ | โค อุรากิ |
เรียกสั้นๆว่า GP01 RX-78GP01 กันดั้มเซฟีรันเธสเป็นโมบิลสูทตัวเอกเครื่องแรกของกันดั้ม 0083 กันดั้มเซฟีรันเธสมีลักษณะเป็นโมบิลสูทแบบมาตรฐานและมีลักษณะใกล้เคียงกับ RX-78 มากที่สุดรวมถึงมีระบบคอร์บล็อกที่ใช้ยาน FF-XII คอร์ไฟเตอร์ทูว์ เป็นห้องควบคุม กันดั้มเซฟีรันเธสเป็นโมบิลสูทเครื่องแรกที่ใช้บีมไรเฟิลแบบใช้พลังงานจากเอเนอจีแพ็คที่สามารถถอดเปลี่ยนได้ระหว่างการต่อสู้และใช้โครงสร้างซึ่งในเวลาต่อมาได้พัฒนาไปเป็นมูฟเอเบิ้ลเฟรมของกันดั้มมาร์คทูว์ บีมเซเบอร์ของกันดั้มเซฟีรันเธสยังสามารถใช้เป็นบีมกันของยานคอร์ไฟเตอร์ทูว์ขณะที่บินแยกออกมาได้
| RX-78GP01-Fb กันดั้มเซฟีรันเธสฟุลเวอเนียน | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบสำหรับใช้งานอเนกประสงค์ |
| ความสูง | 18.5 เมตร |
| น้ำหนัก | 43.2 ตัน (พื้นฐาน) 74 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมลูนาไททาเนียม |
| กำลังเครื่อง | 2045 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ปืนวัลแคน 60 มม. บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล โล่ |
| คุณสมบัติพิเศษ | ระบบคอร์บล็อก |
| นักบินสำคัญ | โค อุรากิ |
โค อุรากิ ตัวเอกของเรื่องได้ใช้กันดั้มเซฟีรันเธสเข้าต่อสู้กับอนาเวล กาโตของกองกำลังดีลาซที่ขโมยกันดั้มไฟซาลิสที่ฐานทัพโทรินตันและได้รับการแต่งตั้งเป็นนักบินอย่างเป็นทางการในเวลาต่อมา หลังจากที่กันดั้มเซฟีรันเธสได้รับความเสียหายอย่างหนักในการต่อสู้กับซีมา การาฮาว เนื่องจากไม่ได้รับการปรับแต่งให้ใช้งานในอวกาศได้ จึงได้รับการซ่อมแซมและปรับปรุงเป็น RX-78GP01-Fb กันดั้มเซฟีรันเธสฟุลเวอเนียน เพื่อให้ต่อสู้ในอวกาศได้ ลักษณะที่แตกต่างจากเดิมอย่างเห็นได้ชัดก็คือบูสเตอร์ขนาดใหญ่ด้านหลังซึ่งทำให้กันดั้มฟุลเวอเนียนเซฟีรันเธสมีอัตราเร่งสูงกว่าเดิมเกือบสองเท่าและยังเป็นระบบขับเคลื่อนหลักของยาน FF-XII-Fb ฟุลเวอเนียนคอร์ไฟเตอร์ทูว์ เมื่อแยกออกมาแล้ว กันดั้มฟุลเวอเนียนเซฟีรันเธสถูกทำลายพร้อมกับกันดั้มไฟซาลิสในการต่อสู้ที่สถานีอวกาศดาวเคราะน้อย เกาะคอนเปย์
กันดั้มเซฟีรันเธสได้รับการออกแบบโดยโชจิ คาวาโมริ
กันดั้มรุ่นทดลองหมายเลข 2 "ไฟซาลิส"[แก้]
| RX-78GP02A กันดั้มไฟซาลิส | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทยุทธศาสตร์รุ่นต้นแบบ |
| ความสูง | 18.5 เมตร |
| น้ำหนัก | 54.5 ตัน (พื้นฐาน) 83 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมลูนาไททาเนียม |
| กำลังเครื่อง | 1860 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ปืนวัลแคน 60 มม. บีมเซเบอร์ อะตอมมิคบาซูก้า โล่ |
| นักบินสำคัญ | อนาเวล กาโต้ |
เรียกสั้นๆว่า GP02 RX-78GP02A กันดั้มไฟซาลิสเป็นโมบิลสูทตัวร้ายเครื่องแรกของกันดั้ม 0083 กันดั้มไฟซาลิสได้รับการออกแบบมาสำหรับใช้งานแบบยุทธศาสตร์โดยการยิงหัวรบนิวเคลียร์จากอะตอมมิคบาซูก้า กันดั้มไฟซาลิสมีเกราะที่หนาเพื่อให้ทนแรงกระแทกจากระเบิดนิวเคลียร์ที่ยิงออกไปได้และโล่ขนาดใหญ่ที่มีระบบหล่อเย็นซึ่งช่วยป้องกันความร้อนอีกชั้นหนึ่ง เนื่องจากออกแบบไว้ใช้กับยุทธศาสตร์จำเพาะจึงไม่ได้ติดตั้งอาวุธอื่นไว้อีกนอกจากปืนวัลแคนและบีมเซเบอร์สำหรับป้องกันตัวในระยะประชิด กันดั้มไฟซาลิสยังมีท่อขับดันที่มีกำลังมากจึงสามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยความเร็วสูง ซึ่งท่อขับดันที่ไหล่จะสามารถปรับตำแหน่งได้
ในขณะที่กันดั้มไฟซาลิสประจำการที่ฐานทัพโทรินตันเพื่อเตรียมการทดสอบนั้น อนาเวล กาโต้ นายทหารของกองกำลังเดลาซได้ขโมยกันดั้มไฟซาลิสไปด้วยความช่วยเหลือของสายลับซึ่งแฝงตัวในกลุ่มเจ้าหน้าที่ของแอนาไฮม์อิเล็กทรอนิก ซึ่งกาโต้และกันดั้มไฟซาลิสสามารถหนีการตามล่าของหน่วยอัลเบียนจนกระทั่งใช้นิวเคลียร์ทำลายกองยานในพิธีแสดงแสนยานุภาพที่สถานีอวกาศดาวเคราะน้อย เกาะคอนเปย์ไปถึงสองในสาม ก่อนจะถูกทำลายในการต่อสู้กับกันดั้มเซฟีรันเธสฟุลเวอเนียนของโค อุรากิ
ในวิดีโอเกม เช่น ซูเปอร์โรบ็อตไทเซ็นนั้น กันดั้มไฟซาลิสมักติดตั้งอาวุธอื่นๆ เช่น บีมไรเฟิลหรือพลาสมาลีดเดอร์เพื่อความสมดุลของเกม ซึ่งโปรเจกต์ฮาร์โมนีออฟกันดั้มของบริษัทซันไรส์ได้มีกันดั้มไฟซาลิสสองรุ่นที่ออกแบบมาสำหรับใช้งานแบบทั่วไปแทนการยิงหัวรบนิวเคลียร์ นั่นคือรุ่นที่ติดตั้งระบบยิงจรวดหลายลำกล้อง (Multi-Launch Rocket System - MLRS)ของสหพันธ์โลก และแบบติดตั้งบีมบาซูก้าของซีอ้อน
กันดั้มไฟซาลิสได้รับการออกแบบโดยโชจิ คาวาโมริ
กันดั้มรุ่นทดลองหมายเลข 3 "เดนโดรเบียม"[แก้]
| RX-78GP03S กันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมน | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบสำหรับใช้ต่อสู้ในอวกาศ |
| ความสูง | 18.2 เมตร |
| น้ำหนัก | 41.6 ตัน (พื้นฐาน) 70 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมลูนาไททาเนียม |
| กำลังเครื่อง | 2000 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล บาซูก้าแบบพับได้ โล่แบบพับได้ |
| คุณสมบัติพิเศษ | ด็อคกิ้งไบน์เดอร์สำหรับติดตั้งยูนิตออร์คิส |
| นักบินสำคัญ | โค อุรากิ เดฟรา คา |
เรียกสั้นๆว่า GP03 RX-78GP03 กันดั้มเดนโดรเบียมเป็นโมบิลสูทตัวเอกเครื่องที่สองของกันดั้ม 0083และภาพยนตร์คอมพิวเตอร์กราฟิกส์ขนาดสั้น กันดั้มอีโวลฟ์ ตอนที่ 4
กันดั้มเดนโดรเบียมประกอบด้วยส่วนประกอบสองส่วนคือ RX-78GP03S กันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมนซึ่งเป็นโมบิลสูทแกนกลางและออร์คิสซึ่งเป็นยูนิตอาวุธขนาดใหญ่สำหรับติดตั้งให้กันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมน กันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมนมีลักษณะเป็นโมบิลสูทแบบมาตรฐานซึ่งใช้เทคโนโลยีแบบเดียวกับกันดั้มเซฟีรันเธสแต่สามารถใช้งานในอวกาศได้ ห้องควบคุมของกันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมนเป็นแบบพาโนรามิคที่แสดงภาพ 360 องศารอบตัว แต่สามารถเปลี่ยนไปใช้แบบคอร์ไฟเตอร์แทนได้เช่นกัน
| RX-78GP03 กันดั้มเดนโดรเบียมออร์คิส | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลเวพอนรุ่นต้นแบบสำหรับใช้ต่อสู้ในอวกาศ |
| ความสูง | 38.5 เมตร |
| น้ำหนัก | 226.4 ตัน (พื้นฐาน) 453.1 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | ไม่ปรากฏข้อมูล |
| กำลังเครื่อง | 38900 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | บีมเซเบอร์ขนาดใหญ่ บีมไรเฟิล บาซูก้าแบบพับได้ เมก้าบีมแคนน่อน ไมโครมิสไซล์ มิสไซล์พ็อดขนาดใหญ่ สายระเบิด |
| คุณสมบัติพิเศษ | เครื่องกำเนิดสนามพลัง I ฟิลด์ |
| นักบินสำคัญ | โค อุรากิ เดฟรา คา |
เมื่อติดตั้งยูนิตออร์คิสเป็น RX-78GP03 กันดั้มเดนโดรเบียมออร์คิส แล้ว กันดั้มเดนโดรเบียมจะกลายเป็นอาวุธขนาดใหญ่ที่มีความยาวถึง 140 เมตรที่มีกันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมนควบคุมอยู่ตรงกลาง อาวุธหลักของยูนิตออร์คิสประกอบด้วยบีมเซเบอร์ขนาดใหญ่ซึ่งติดไว้กับแขนคีมจับด้านล่าง ปืนใหญ่เมก้าบีมแคนน่อน และมีเครื่องกำเนิดสนามพลัง I ฟิลด์ซึ่งสามารถสะท้อนลำแสงของอาวุธบีมได้ ยูนิตออร์คิสยังสามารถติดตั้งคอนเทนเนอร์ซึ่งใช้บรรจุอาวุธ เช่น ไมโครมิสไซล์หรือสายระเบิดได้ อาวุธทั้งหมดของกันดั้มเดนโดรเบียมออร์คิส มีอานุภาพที่สามารถทำลายยานรบได้ คอนเทนเนอร์อาวุธนี้ยังใช้เก็บอาวุธปืนของกันดั้มเดนโดรเบียมสเตเมน โดยที่แขนทั้งสองข้างของกันดั้มเดนโดรเบียมจะมีแขนกลสำหรับใช้ดึงอาวุธจากคอนเทนเนอร์มาใช้งานขณะรวมกับยูนิตออร์คิส
ในเนื้อเรื่องของ กันดั้มอีโวลฟ์ นั้นเป็นการทดสอบกันดั้มเดนโดรเบียมโดยมี เดบรา คาร์ เป็นนักบิน แต่ถูกยิงเสียชีวิตในตอนจบ เมื่อการพัฒนากันดั้มเดนโดรเบียมเสร็จสมบูรณ์ในกันดั้ม 0083 นั้น สหพันธ์โลกได้มีคำสั่งยกเลิกกันดั้มโปรเจกต์แล้ว แต่โค อุรากิ และลูกเรือของยานอัลเบียนได้ขโมยกันดั้มเดนโดรเบียมไปเพื่อหยุดยั้งการทิ้งโคโลนีไอส์แลนด์อีสต์ลงสู่โลกโดยฝีมือของกองกำลังดีลาซ ซึ่งในที่สุดนั้น ยูนิตออร์คิสก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักจากการต่อสู้กับโมบิลอาร์เมอร์ AMA-002 นอยเอซีล ของอนาเวล กาโต และถูกยิงด้วยลำแสงของโซลาร์ซิสเต็มทูว์
กันดั้มเดนโดรเบียมได้รับการออกแบบโดยฮาจิเมะ คาโทกิ
กันดั้มรุ่นทดลองหมายเลข 4 "เกอร์เบร่า"[แก้]
| AGX-04 เกอเบร่าเตตร้า | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบสำหรับใช้งานอเนกประสงค์ |
| ความสูง | 18 เมตร |
| น้ำหนัก | 46.7 ตัน (พื้นฐาน) 86 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมไททาเนียมและเซรามิก |
| กำลังเครื่อง | 1710 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | บีมเซเบอร์ ปืนอัตโนมัติ 110 มม. ปืนกลบีม |
| นักบินสำคัญ | ซีม่า การาฮาว |
เรียกสั้นๆว่า GP04 RX-78GP04G กันดั้มเกอร์เบร่าปรากฏตัวครั้งแรกในโมเดลคิทซีรีส์ กันดั้มเวพอนส์ ของนิตยสารฮอบบีเจแปนรายเดือน กันดั้มเกอร์เบร่าเป็นโมบิลสูทแบบใช้งานอเนกประสงค์เหมือนกันดั้มเซฟีรันเธส แต่สามารถใช้งานได้ทั้งบนโลกและในอวกาศ และสามารถติดตั้งสทรูมบูสเตอร์ที่ไหล่ทั้งสองข้างเพื่อให้มีความเร็วเทียบได้กับกันดั้มฟุลเวอเนียนเซฟีรันเธส อาวุธของกันดั้มเกอร์เบร่าประกอบด้วยบีมไรเฟิลกำลังสูงและบีมเซเบอร์ แต่เนื่องจากกันดั้มโปรเจกต์ถูกยกเลิกขณะที่กันดั้มเกอร์เบร่ายังไม่สมบูรณ์ แอนาไฮม์อิเล็กทรอนิกจึงดัดแปลงเป็น AGX-04 เกอเบร่าเตตร้าและขายให้ซีม่า การาฮาวไป
เกอเบร่าเตตร้ามีลักษณะภายนอกที่แตกต่างจากแบบกันดั้มมากเพื่อปิดบังว่าเป็นส่วนหนึ่งของกันดั้มโปรเจกต์และเปลี่ยนอาวุธปืนจากบีมไรเฟิลเป็นปืนกลบีมและปืนอัตโนมัติติดแขน ซีม่าได้ใช้เกอเบร่าเตตร้าในการต่อสู้ขณะที่กองกำลังเดลาซได้ทิ้งโคโลนีไอส์แลนด์อีสต์ลงไปบนโลก และเสียชีวิตในการต่อสู้กับกันดั้มเดนโดรเบียมออร์คิสของโค อุรากิ
กันดั้มเกอร์เบร่าและเกอเบร่าเตตร้าได้รับการออกแบบโดยมิกะ อาคิทากะ
ดูเพิ่ม[แก้]
 | บทความการ์ตูนญี่ปุ่นนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |