โตเกียวโมโนเรล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โตเกียวโมโนเรล สายท่าอากาศยานฮาเนดะ
ขบวนรถไฟผ่านท่าอากาศยานฮาเนดะ
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อลำลอง東京モノレール羽田空港線
เจ้าของบจก. โตเกียวโมโนเรล
ที่ตั้งโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
ปลายทาง
จำนวนสถานี11
เว็บไซต์www.tokyo-monorail.co.jp
การดำเนินงาน
รูปแบบรถไฟรางเดี่ยว แบบวางคร่อมราว (รูปแบบแอลเว็ก)
ระบบฮิตาชิ
ผู้โดยสารต่อวัน140,173 (2018, เฉลี่ย)[1]
ประวัติ
เปิดเมื่อ17 กันยายน ค.ศ. 1964 (1964-09-17)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง17.8 km (11.1 mi)
ลักษณะทางวิ่งยกระดับและใต้ดิน[2]
รัศมีดัดโค้งต่ำสุด120 m (390 ft)
ความเร็ว
  • 45 km/h (28 mph) (เฉลี่ย)
  • 80 km/h (50 mph) (สูงสุด)

โตเกียวโมโนเรล (ญี่ปุ่น: 東京モノレールโรมาจิTōkyō Monorēru; อังกฤษ: Tokyo Monorail) หรือชื่อทางการ โตเกียวโมโนเรล สายท่าอากาศยานฮาเนดะ (ญี่ปุ่น: 東京モノレール羽田空港線โรมาจิTōkyō Monorēru Haneda Kūkō sen; อังกฤษ: Tokyo Monorail Haneda Airport Line) เป็นระบบรถไฟฟ้ารางเดี่ยวเชื่อมต่อระหว่างท่าอากาศยานฮาเนดะ เขตโอตะ กับสถานีฮามามัตสึโจ เขตมินาโตะ กรุงโตเกียว โดยใช้เส้นทางรางรถไฟรางเดี่ยวยกระดับเลียบไปตามชายฝั่งอ่าวโตเกียว

เปิดให้บริการครั้งแรกในปี ค.ศ. 1964 ปีเดียวกับโอลิมปิกฤดูร้อน 1964 ที่โตเกียว สร้างโดยฮิตาชิโมโนเรล รถในขบวนชุดแรก ๆ ถูกสร้างในญี่ปุ่นจากการออกแบบโดยบริษัทเยอรมัน ALWEG (เป็นแบบเดียวกับที่ใช้กับซีแอตเทิลเซ็นเตอร์โมโนเรล และดิสนีย์แลนด์โมโนเรล) และต่อมาถูกแทนที่ด้วยแบบรุ่นที่ใหม่กว่าในปี 1969, 1977, 1982 และ 1989

อ้างอิง[แก้]

  1. 会社概要 [Company Profile] (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo Monorail Co., Ltd. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 12, 2019. สืบค้นเมื่อ May 12, 2019.
  2. "Case Study: Heavy Duty Performance, Tokyo Monorail" (PDF). Hitachi Rail. 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ December 6, 2019. สืบค้นเมื่อ September 4, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]