เว่ย์ชื่อชุนชิว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เว่ย์ชื่อชุนชิว (จีน: 魏氏春秋; พินอิน: Weìshì Chūnqiū) หรือ พงศาวดารตระกูลวุย เป็นตำราประวัติศาสตร์จีนเกี่ยวกับราชวงศ์ของรัฐวุยก๊ก (魏 เว่ย์) ในยุคสามก๊กของจีน[1] เขียนโดยซุน เชิ่ง (孫盛) นักประวัติศาสตร์ในยุคราชวงศ์จิ้นตะวันตกในคริสต์ศตวรรษที่ 4[2] มีทั้งหมด 20 เล่ม

ปัจจุบันเว่ย์ชื่อชุนชิวสูญหายไปแล้ว เนื้อหาที่หลงเหลืออยู่ของเว่ย์ชื่อชุนชิวปรากฏเฉพาะในอรรถาธิบายหรือคำอธิบายประกอบของหนังสือเล่มอื่น ตัวอย่างเช่น เว่ย์ชื่อชุนชิวได้รับการอ้างอิงโดยเผย์ ซงจือ (裴松之) ในอรรถาธิบายที่แทรกในจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ)

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Laozi; Wang, Bi (2004). The Classic of the Way and Virtue: A New Translation of the Tao-Te Ching of Laozi As Interpreted by Wang Bi (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. p. 24. ISBN 978-0-231-10581-1.
  2. Crespigny, Rafe de (2010-08-18). Imperial Warlord: A Biography of Cao Cao 155-220 AD (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 19. ISBN 978-90-04-18830-3.