วัดมงคลสุทธาวาส (จังหวัดพังงา)
| วัดมงคลสุทธาวาส | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดมงคลสุทธาวาส, วัดลุ่ม |
| ที่ตั้ง | ตำบลท้ายช้าง อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดมงคลสุทธาวาส เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมคลองพังงา ในตำบลท้ายช้าง อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา
วัดมงคลสุทธาวาส เดิมชื่อว่า วัดลุ่ม ประวัติวัดระบุว่าเป็นวัดโบราณสร้างมาแต่สมัยไหน ใครเป็นผู้สร้างยังสืบไม่ได้ แต่สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2380 สันนิษฐานว่า ชาวบ้านร่วมใจกันสร้างเพื่อถวายให้เป็นที่พำนักของพระธุดงค์รูปหนึ่ง คือ พระทองซึ่งต่อมาได้เป็นเจ้าอาวาสรูปแรก ต่อมาในสมัยของพระอุปัชฌาย์พุฒ ได้เปลี่ยนเป็น วัดมงคลสุทธาวาส ในปี พ.ศ. 2465 วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2452 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 27 เมตร ยาว 38 เมตร[1] วัดได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานเมื่อวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2544
อาคารเสนาสนะได้แก่ อุโบสถทรงไทยพื้นถิ่นภาคใต้ เจดีย์สององค์ยอดปลีหัก ตอม่อแตกร้าวมีเชื้อราปกคลุมรอบองค์เจดีย์ โบราณวัตถุของวัด มีพระประธานในอุโบสถ เป็นพระที่สร้างมานาน องค์พระก่อด้วยอิฐปูนปางมารวิชัย 3 องค์[2]
รายนามเจ้าอาวาส[แก้]
- พระราชปฏิภาณมุนี (เขิม เกสโร) พ.ศ. 2452–2477
- พระปลัด ห้วน อิสฺสโร พ.ศ. 2477–2487
- พระสมุห์ ปอด นนฺทสาโร พ.ศ. 2487–2498
- พระสมุห์ แดง จุลฺลปนฺโต พ.ศ. 2498–2500
- พระใบฎีกา เที่ยง วยวุฑฺโฒ พ.ศ. 2500–2509
- พระหอม กตปุญฺโญ พ.ศ. 2509–2512
อ้างอิง[แก้]
- ↑ กรมศิลปากร. "วัดมงคลสุทธาวาส" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 11 มกราคม 2566. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/
- ↑ "วัดมงคลสุทธาวาส". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.