วัดบูรพาราม (อำเภอเมืองสุรินทร์)

วัดบูรพาราม
ชื่อสามัญ	วัดบูรพาราม, วัดบูรพ์
ที่ตั้ง	ตำบลในเมือง อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์
ประเภท	พระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ
นิกาย	ธรรมยุติกนิกาย
พระประธาน	หลวงพ่อพระชีว์
	ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

วัดบูรพาราม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ ^[1]สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ที่ตำบลในเมือง อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ปัจจุบันมีพระเทพวชิรญาณโสภณ (เยื้อน ขนฺติพโล) เป็นรักษาการเจ้าอาวาส

ประวัติ[แก้]

วัดบูรพารามตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2400 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2480^[2] สร้างโดยพระยาสุรินทร์ภักดีศรีณรงค์จางวาง (เชียงปุม) เจ้าเมืองสุรินทร์คนแรก ร่วมมือกันสร้างกับชาวบ้านเมื่อประมาณ พ.ศ. 2300–2330 ตั้งชื่อวัดว่า วัดบูรพ์ แรกเริ่มสังกัดมหานิกาย แต่ต่อมาเมื่อพ.ศ. 2476 สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลนครราชสีมา ได้อนุมัติให้วัดบูรพ์เป็นวัดในสังกัดคณะธรรมยุต แล้วนิมนต์พระราชวุฒาจารย์ (ดูลย์ อตุโล) ^[3]ให้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส วัดบูรพารามได้รับสถาปนาเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ตั้งแต่วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2520

ปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ หลวงพ่อพระชีว์ (หลวงพ่อประจี) พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของสุรินทร์ เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 4 ศอก ปั้นด้วยเนื้อดินเผาอัดแน่น มีพุทธลักษณะศิลปะชาวกูย(ส่วย) หรือในวิชาการเรียกรวมๆว่าศิลปะแบบลาวล้านช้าง^[4] ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อใด แต่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นมาพร้อมกับวัดบูรพาราม พระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ในมณฑปจัตุรมุข^[5]

ทำเนียบเจ้าอาวาส[แก้]

ลำดับ	รูป	รายนาม / สมณศักดิ์	ดำรงตำแหน่ง	ถึง
1		พระมหาพลอย	พ.ศ. 2475	พ.ศ. 2476
2		พระราชวุฒาจารย์ (ดุลย์ อตุโล)	พ.ศ. 2477	พ.ศ. 2526
3		พระรัตนากรวิสุทธิ์ (เสถียร สถิโร)	พ.ศ. 2526	พ.ศ. 2538
4		พระราชวรคุณ (สมศักดิ์ ปณฺฑิโต)	พ.ศ. 2538	พ.ศ. 2566
5 (รักษาการแทน)		พระเทพวชิรญาณโสภณ (เยื้อน ขนฺติพโล)	พ.ศ. 2566	ปัจจุบัน