ติรุปติ

พิกัด: 13°39′N 79°25′E / 13.65°N 79.42°E / 13.65; 79.42
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ติรุปติ
นคร
เวงกเฏศวรเทวาลัย, วงเวียนอาลีปีรีครุฑ, มหาวิทยาลัยศรีเวงกเฏศวร, ท่าอากาศยานนานาชาติติรุปติ, เขาติรุมลา, ทิวนครติรุปติยามค่ำคืน, FOXLINK ที่ APIIC EMC ติรุปติ
สมญา: 
เมืองหลวงทางจิตวิญญาณของอานธรประเทศ,ปูชนียนคร,"นครแห่งศรัทธา"
แผนที่
ติรุปติตั้งอยู่ในรัฐอานธรประเทศ
ติรุปติ
ติรุปติ
ติรุปติตั้งอยู่ในประเทศอินเดีย
ติรุปติ
ติรุปติ
ติรุปติตั้งอยู่ในทวีปเอเชีย
ติรุปติ
ติรุปติ
พิกัด: 13°39′N 79°25′E / 13.65°N 79.42°E / 13.65; 79.42
ประเทศธงของประเทศอินเดีย อินเดีย
รัฐอานธรประเทศ
ภาครายลสีมา
อำเภอติรุปติ
สถาปนา24 กุมภาพันธ์ 1130
ได้รับสถานะเทศบาล1 เมษายน 1886
ได้รับสถานะรัฐบาลท้องถิ่น2 มีนาคม 2007
ผู้ก่อตั้งศรีรามานุชาจารยะ
ตั้งชื่อจากเวงกเฏศวร
ตำบล50
การปกครอง
 • ประเภทสภาเทศบาล
 • องค์กรเทศบาลติรุปติ, องค์การพัฒนานครติรุปติ(TUDA)
 • นายกเทศบาลบี. อาร์. สิริศะ ยาฑวะ[1] (YSRCP)
พื้นที่[2]
 • นคร30.01 ตร.กม. (11.59 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2011)
 • นคร295,323 คน
 • อันดับที่ 9 (ในรัฐ)
 • ความหนาแน่น9,800 คน/ตร.กม. (25,000 คน/ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล[3]1,004,615 คน
เดมะนิมTirupatian, Tirupatollu
เขตเวลาUTC+5:30 (IST)
PIN517501 (Tirupati city)
รหัสพื้นที่+91–0877
รหัสภูมิศาสตร์UN/LOCODE IN TIR[4]
Vehicle registrationOld:AP-03,AP-39,New:AP-40 (from 2023)[5]
เว็บไซต์tirupati.cdma.ap.gov.in

ติรุปติ (เตลูกู: తిరుపతి; Tirupati, /ˈtɪrʊpɒtɪ/ ( ฟังเสียง)) เป็นนครในรัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย ศูนย์กลางการปกครองของอำเภอติรุปติ ที่ตั้งของติรุมาลาเวงกเฏศวรเทวาลัยซึ่งเป็นศาสนสถานสำคัญในศาสนาฮินดู[8] ติรุปติเป็นหนึ่งในแปด สวยัมวยักตะเกษตร ซึ่งบูชาพระวิษณุ ติรุปติเป็นศูนย์กลางการปกครองของมณฑลปกครองต่าง ๆ คือมณฑลติรุปติเขตนคร, มณฑลติรุปติเขตชนบท และเขตภาษีติรุปติ[9]

ติรุปติเป็นกระจุกนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับเจ็ดของรัฐด้วยประชากร 459,985 คนในปี 2011[3] ในแง่ของเขตนครอย่างเดียว ตามสำมะโนปี 2011 ประชากรของติรุปติอยู่ที่ 287,035 คน ถือเป็นนครที่มีประชากรมากสุดอันดับเก้าของรัฐ[3] และอันดับสองของพื้นที่รายาลสีมา เป็นรองเพียงนครกุรนูล ในปี 2012–2013 กระทรวงการท่องเที่ยวของอินเดียประกาศให้ติรุปติเป็น "นครมรดกที่ดีที่สุด"[10] และยังเป็นหนึ่งในนครที่รัฐบาลอินเดียเลือกพัฒนาภายใต้โครงการสมาร์ตซิตี

ชื่อของนครติรุปติประกอบด้วยคำภาษาทราวิฑ คือ ติรุ แปลว่า เป็นที่สักการะหรือทรงเกียรติ และ ปติ แปลว่าที่ประทับ[11][12][13] ในอดีต ติรุปติเคยถูกเรียกว่า ปุษปมณฑป (Pushpa-mandapa) ดังที่ปรากฏในอาจารยหฤทยัม (Acharya-Hridayam, ศตวรรษที่ 13)[14]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Dr. Sirisha elected as Tirupati Corporation Mayor". The Hans India (ภาษาอังกฤษ). 18 March 2021. สืบค้นเมื่อ 10 April 2022.
  2. "City profile". Tirupati Municipal Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2015. สืบค้นเมื่อ 23 December 2015.
  3. 3.0 3.1 3.2 "Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Provisional Population Totals, Census of India 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-10-27. สืบค้นเมื่อ 30 April 2019.
  4. "United Nations – Code for Trade and Transport Locations". สืบค้นเมื่อ 5 June 2015.
  5. Ahmed, Sayed (5 April 2023). "AP 40G : ఏపీలో ప్రభుత్వ వాహనాలకు కొత్త రిజిస్ట్రేషన్ నంబర్ సిరీస్". One India. สืบค้นเมื่อ 12 February 2024.
  6. "About Us". Tirupati Municipal Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-24. สืบค้นเมื่อ 9 June 2019.
  7. "Tirupati development". Sakshi (ภาษาเตลูกู). 13 January 2024. สืบค้นเมื่อ 13 January 2024.
  8. "Administration-AP-Financial Capital". Visakhapatnam. 29 April 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 December 2015. สืบค้นเมื่อ 13 August 2015.
  9. "Part III - District and Sub-District (Mandals) - Guntur to Chittoor (7 Districts) - Guntur District" (PDF). Census of India. pp. 459, 512. สืบค้นเมื่อ 19 January 2015.
  10. "Tirupati bags 'best heritage city' award". The Times of India. 17 February 2014. สืบค้นเมื่อ 1 June 2015.
  11. Oppert, Gustav Salomon (8 June 2017). On the Original Inhabitants of Bharatavarsa or India (ภาษาอังกฤษ). BoD – Books on Demand. ISBN 9789925082193.
  12. "Full text of "On the original inhabitants of Bharatavarsa or India"". archive.org. 1893. สืบค้นเมื่อ 18 November 2016.
  13. "Index of /NASD/4a7f1db4-5792-415c-be79-266f41eef20a/upgrade-archive-06-14-2007/data/upload-allbooks/disk 3/Jan N/ENGLISH/The_Dravidians_/TXT". tera-3.ul.cs.cmu.edu. สืบค้นเมื่อ 18 November 2016.
  14. Raman, K. V. (January 2006). Temple Art, Icons And Culture Of India And South-East Asia. ISBN 9788188934317. สืบค้นเมื่อ 25 September 2019.