ชาริล ชับปุยส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาริล ชัปปุยส์
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม ชาริล ยานนิส ชาปุย
วันเกิด 12 มกราคม พ.ศ. 2535 (32 ปี)
สถานที่เกิด โคลเทิน เมืองบือลัค
รัฐซูริก สวิตเซอร์แลนด์
ส่วนสูง 1.76 m (5 ft 9 1⁄2 in)
ตำแหน่ง กองกลาง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
 เชียงใหม่ (ยืมตัวจาก การท่าเรือ)
หมายเลข 92
สโมสรเยาวชน
1999–2000 โคลเทิน
2000–2003 วายเอฟ ยูเวนตุส
2003–2009 กราสฮอปเปอร์
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2009–2011 กราสฮอปเปอร์ 2 26 (3)
2010–2012 กราสฮอปเปอร์ 0 (0)
2011–2012 → โลคาร์โน (ยืมตัว) 26 (2)
2012 → ลูกาโน (ยืมตัว) 16 (0)
2013-2014 บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 28 (4)
2014 → สุพรรณบุรี (ยืมตัว) 17 (2)
2015–2017 สุพรรณบุรี 36 (3)
2017–2019 เมืองทอง ยูไนเต็ด 67 (3)
2020– การท่าเรือ 32 (0)
2023– →เชียงใหม่ (ยืมตัว) 24 (0)
ทีมชาติ‡
2008–2009 สวิตเซอร์แลนด์ อายุไม่เกิน 17 ปี 22 (0)
2010–2011 สวิตเซอร์แลนด์ อายุไม่เกิน 19 ปี 6 (0)
2013–2014 ไทย อายุไม่เกิน 23 ปี 14 (5)
2014–2017 ไทย 21 (5)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ. 2021
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 2019

ชาริล ยานนิส ชาปุย (เกิด 12 มกราคม พ.ศ. 2535) เป็นนักฟุตบอลลูกครึ่งไทย-สวิตเซอร์แลนด์ ปัจจุบันเล่นตำแหน่งกองกลางให้กับเชียงใหม่ ในไทยลีก 2 โดยยืมตัวจากการท่าเรือ

ชับปุยส์เคยเล่นให้กับทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ รุ่นอายุไม่เกิน 17 ปี และรุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี ที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลกรุ่นอายุไม่เกิน 17 ปี ที่ประเทศไนจีเรียใน พ.ศ. 2552 ก่อนมาเล่นให้ทีมชาติไทย รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี โดยเป็นหนึ่งในนักเตะชุดที่ได้เหรียญทองในการแข่งขันซีเกมส์ 2013 ที่ประเทศพม่า และคว้าอันดับ 4 ในการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์ 2014 ที่ประเทศเกาหลีใต้ และก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นในทีมชาติไทยชุดใหญ่ในชุดที่คว้าแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014

ประวัติ[แก้]

ชาริล เกิดวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2535 ที่เมืองโคลเทิน (Kloten) ประเทศสวิตเซอร์แลนด์[1] เป็นบุตรคนเดียวของดาเนียล ชัปปุยส์ ชาวสวิส และไพลิน ชัปปุยส์ ชาวไทย โดยมีพี่สาวต่างมารดา 1 คนชื่อซาบีนา[2]

ชาริล จบการศึกษาระดับเกรด 12 จากโรงเรียนกีฬาในเมืองโคลเทิน โดยเริ่มต้นหัดเล่นฟุตบอลกับบิดาแต่เด็ก จนเมื่ออายุได้ 7 ขวบมีโอกาสได้เล่นฟุตบอลระดับเยาวชนให้กับสโมสรโคลเทินที่สวิตเซอร์แลนด์ในปี พ.ศ. 2542 จากนั้น 1 ปี ก็ย้ายมาอยู่สโมสรเอสซี ยังเฟลโลวส์ยูเวนตุส [3]ต่อมาใน พ.ศ. 2546 ชาริล ชัปปุยส์ย้ายมาอยู่ทีมชุดเยาวชนของสโมสรกราสฮอปเปอร์ ซูริก ในสวิสซูเปอร์ลีก

การเล่นฟุตบอลอาชีพ[แก้]

กราสฮอปเปอร์ ซูริก 2[แก้]

ในขณะเป็นนักเตะชุดเยาวชนของกราสฮอปเปอร์ ซูริก ชาริล ชัปปุยส์ ได้มีโอกาสลงเล่นให้กับทีมกราสฮอปเปอร์ ซูริก 2 ซึ่งเป็นทีมสำรองที่ลงแข่งในระดับลีกาคลาสสิก หรือดิวิชัน 4 ของสวิตเซอร์แลนด์ ในฤดูกาล 2552-2553 โดยในฤดูกาลนั้นชาริลเคยมีชื่อเป็นตัวสำรองของทีมกราสฮอปเปอร์ ซูริกชุดใหญ่หลายนัดในการแข่งขันระดับซุปเปอร์ลีก ซึ่งเป็นลีกสูงสุด แต่ไม่ได้ถูกส่งลงสนาม

ชาริล ลงเล่นให้กราสฮอปเปอร์ ซูริก 2 ในระดับลีกาคลาสสิก (ดืวิชั่น 4) กลุ่มที่ 2 โดยลงเล่นเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ในนัดที่เปิดบ้านถล่มสโมสรเอสเฟา ชัฟเฮาเซิน ไป 6-1 [4]

ปีต่อมาชาริล ชัปปุยส์ถูกส่งมาเล่นให้กับทีมสำรองในระดับดิวิชั่น 4 อีกครั้งในฤดูกาล 2553-2554 อย่างไรก็ตามชาริล ชัปปุยส์ มีโอกาสลงสนามให้ทีมชุดใหญ่ของกราสฮอปเปอร์ 1 นัด ในฟุตบอลถ้วยสวิส คัพ รอบแรก เมื่อวันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2553 ในนัดที่ไปเยือนสโมสร แบร์โรช กอร์กีเย[5]

โลคาร์โน[แก้]

เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2554 ชาริลย้ายไปเล่นให้กับสโมสรโลคาร์โน ในระดับแชลเลนจ์ ลีก หรือดิวิชั่น 2 ของสวิตเซอร์แลนด์ ด้วยสัญญายืมตัว ภายใต้การคุมทีมของดาวิเด โมรันดี และลงสนามให้โลคาร์โน นัดแรกในวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 ในแชลเลนจ์ลีกที่ต้องออกไปเยือนสโมสรโวห์เลน ที่สนามนีเดอร์แมทเทน โดยชาริลถูกส่งลงมาเป็นตัวสำรองในช่วงท้าย[6]

วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 ชาริล ชัปปุยส์ ยิงประตูแรกในลีกให้กับโลคาร์โนได้ในนัดที่บุกไปชนะสโมสรเอฟซี วิล 2-1 ที่สนามแบร์กฮอลซ์ [7] เมื่อจบฤดูกาล สโมรโลคาร์โนได้อันดับที่ 9 โดยชาริล ชัปปุยส์ลงสนาม 28 นัด (ในแชลเลนจ์ลีก 26 นัด สวิสคัพ 2 นัด) ยิงในลีก 2 ประตู

เอฟซี ลูกาโน[แก้]

ชาริล ชัปปุยส์ ย้ายทีมในรูปแบบยืมตัวอีกครั้ง โดยย้ายมาร่วมทีมเอฟซี ลูกาโน ในแชลเลนจ์ลีก ฤดูกาล 2555-2556 เป็นระยะเวลา 5 เดือน โดยลงเล่นภายใต้การคุมทีมของไรมอนโด ปอนเต

ชาริลลงสนามนัดแรกให้เอฟซี ลูกาโนในวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 โดยเปิดบ้านชนะเอฟซี วิล 3-1 ที่สนามคอร์นาเรโด[8] และเป็นกำลังสำคัญในช่วงครึ่งฤดูกาลแรก โดยเมื่อหมดสัญญายืมตัวในเดือนธันวาคม จึงเดินทางกลับสโมสรกราสฮอปเปอร์ ตลอดการยืมตัวชาริลสนามให้เอฟซี ลูกาโน 17 นัด (ในแชลเลนจ์ลีก 16 นัด สวิสคัพ 1 นัด)

บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด[แก้]

เดือนมกราคม พ.ศ. 2556 ชาริล ชัปปุยส์ ย้ายมาเล่นฟุตบอลในประเทศไทยกับสโมสรฟุตบอลบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ภายใต้การคุมทีมของอรรถพล บุษปาคม ด้วยสัญญา 2 ปี และลงสนามให้บุรีรัมย์ ยูไนเต็ดนัดแรกเป็นตัวจริงเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 ในเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก รอบเพลย์ออฟ ที่พบกับบริสเบน โรอา (ประเทศออสเตรเลีย) ที่สนามนิวไอโมบายสเตเดียม[9]

ต่อมาวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ชาริล ชับปุยส์ลงเล่นรายการฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานเป็นครั้งแรก ในการแข่งขันฟุตบอลถ้วยพระราชทานประเภท ก. 2556 หรือ โค้ก แชริตี้ คัพ 2013 ที่พบกับสโมสรเอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด ที่สนามศุภชลาศัย โดยที่บุรีรัมย์เอาชนะไปได้ 2-0 และคว้าแชมป์ถ้วย ก.ไปครอง

การลงเล่นในไทยพรีเมียร์ลีกครั้งแรกของชาริล ชัปปุยส์ เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556 ในนัดที่บุรีรัมย์ฯ เปิดสนามนิวไอโมบาย สเตเดี้ยม พบกับสโมสรสุพรรณบุรี เอฟซี นัดนั้น เขาปั่นลูกเตะมุมโค้งเข้าประตูไปอย่างสวยงาม[10]

ต่อมาในวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 ชาริล ได้รับบาดเจ็บหนักที่หัวเข่าจากเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก รอบแบ่งกลุ่มที่บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด พบกับสโมสรเจียงซู เสิ่นตี้ (ประเทศจีน) โดยชาริล ยิงประตูให้ทีมขึ้นนำ 2-0 ชาริลวิ่งแสดงความดีใจไปบริเวณมุมธงพร้อมกระโดดแบบสุดตัว แต่จังหวะลงขาขวาที่รับน้ำหนักกลับเสียหลักจนหัวเข่าบิดอย่างน่าหวาดเสียว ทำให้ไม่สามารถเล่นต่อได้ และต้องพักรักษาอาการบาดเจ็บ 3 เดือน[11] เขากลับมาลงสนามได้อีกครั้งในวันที่ 3 กรกฎาคม ในการแข่งขันฟุตบอลถ้วยโตโยต้า ลีกคัพ 2556 รอบ 8 ทีมสุดท้าย นัดแรก ที่พบกับสโมสรอุดรธานี เอฟซี โดยชาริลถูกส่งลงมาในครึ่งหลังและเป็นคนยิงประตูชัยให้ทีมชนะ 1-0 โดยประตูดังกล่าวเป็นการยิงประตูในการแข่งขันถ้วยลีกคัพ ประตูแรกของชาริลอีกด้วย[12]

จากนั้นชาริลกลับมาลงสนามในไทยพรีเมียร์ลีก เลก 2 ในวันที่ 7 กรกฎาคม ที่ต้องออกไปเยือนสโมสรสุพรรณบุรี เอฟซี โดยถูกส่งลงมาเป็นตัวสำรองในครึ่งหลัง[13]

เมื่อจบฤดูกาล 2556 บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ ด้วยการคว้าถึง 4 แชมป์ในฤดูกาลเดียว ได้แก่ แชมป์ถ้วย ก., แชมป์ไทยพรีเมียร์ลีก, แชมป์โตโยต้า ลีกคัพ และแชมป์ไทยคม เอฟเอคัพ และชาริลมีส่วนร่วมในทุกรายการ โดยเขาลงสนามในฤดูกาลนี้รวม 28 นัด (ไทยพรีเมียร์ลีก 16 นัด,เอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก 6 นัด,ไทยคม เอฟเอคัพ 2 นัด,โตโยต้า ลีกคัพ 2 นัด,ถ้วย ก.และเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก รอบเพลย์ออฟ รายการละ 1 นัด) ยิงได้ทั้งหมด 4 ประตู (ไทยพรีเมียร์ลีก 2 ประตู,โตโยต้า ลีกคัพ 1 ประตู และเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก 1 ประตู[14])

ฤดูกาลต่อมาชาริล เริ่มต้นกับสโมสรด้วยการคว้าแชมป์ฟุตบอลถ้วยพระราชทานประเภท ก. 2557 โดยชนะสโมสรเมืองทอง ยูไนเต็ด 1-0 ซึ่งเป็นการคว้าแชมป์รายการนี้เป็นสมัยที่ 2 ของเขา แต่หลังจากนั้นเมื่อการแข่งขันไทยพรีเมียร์ลีก 2557 เริ่มต้นขึ้นเขากลับประสบปัญหาฟอร์มตก โดยในช่วงแรกเขายังรักษาตำแหน่งตัวจริงในทีมไว้ได้แต่มักถูกเปลี่ยนตัวออกและเล่นไม่เต็มเวลา จนกลางเดือนเมษายน สโมสรเปลี่ยนแปลงผู้ฝึกสอนเป็น โบซิดาร์ บันโดวิช โค้ชชาวเซอร์เบีย[15] ชาริลก็หลุดเป็นตัวสำรองของทีมและถูกเปลี่ยนตัวลงมาเล่นในช่วงก่อนหมดเวลาเป็นบางนัด

เดือน มิถุนายน บุรีรัมย์ฯ เปลี่ยนแปลงผู้ฝึกสอนอีกครั้ง โดยแต่งตั้ง อเล็กซานเดอร์ กามา เข้ามาเป็นโค้ชคนใหม่[16] และชาริล ชัปปุยส์ ที่เป็นตัวสำรองก็ถูกส่งตัวไปให้สโมสรสุพรรณบุรี เอฟซียืมใช้งานจนจบฤดูกาล เพื่อโอกาสในการลงสนามอย่างสม่ำเสมอ

โดยในเลกที่ 1 ของฤดูกาล 2014 นี้ ชาริลลงสนามให้บุรีรัมย์ทั้งหมด 19 นัด โดยเป็นการลงเล่นในไทยพรีเมียร์ลีกเพียง 12 นัด โตโยต้า ลีกคัพ และถ้วย ก. รายการละ 1 นัด แต่ก็ยังได้ลงสนามในการแข่งขันเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก รอบแบ่งกลุ่ม ถึง 5 นัดด้วยกัน

สุพรรณบุรี เอฟซี[แก้]

เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2557 ช่วงเลกที่ 2 ของไทยพรีเมียร์ลีก สโมสรสุพรรณบุรี เอฟซียืมตัวชาริล มาเล่นจนจบฤดูกาล ภายใต้การคุมทีมของเวลิซาร์ เอมิลอฟ โปปอฟ โค้ชชาวบัลแกเรีย โดยชาริล ย้ายมาเพื่อโอกาสในการลงเล่นอย่างสม่ำเสมอ และได้เสื้อหมายเลข 40

ชาริล ชัปปุยส์ลงเล่นให้สุพรรณบุรี เอฟซีนัดแรกวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2557 ที่พบกับสโมสรบีอีซี เทโรศาสน[17] และมาทำประตูแรกให้กับสุพรรณบุรี เอฟซี ได้จากลูกโหม่ง ในวันที่ 26 กรกฎาคม ที่พบสโมสรฟุตบอลสิงห์ท่าเรือ ที่สนามกีฬากลางจังหวัดสุพรรณบุรี[18] และมายิงในไทยพรีเมียร์ลีกได้อีก 1 ประตู ในนัดที่พบกับสโมสรอาร์มี่ ยูไนเต็ด ที่สนามกีฬากองทัพบก

การเล่นที่สุพรรณบุรี เอฟซี ชาริล เป็นผู้เล่นคนสำคัญและกลับมาทำผลงานได้อย่างดีอีกครั้ง จนสามารถยึดตำแหน่งในแดนกลางของทีมได้ และเกียรติศักดิ์ เสนาเมือง โค้ชทีมชาติไทย ได้เรียกเขาติดทีมชาติไทยรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี ไปแข่งขันในกีฬาเอเชียนเกมส์ 2014 ที่ประเทศเกาหลีใต้ ซึ่งไทยได้อันดับ 4 และก้าวขึ้นมาติดชุดใหญ่ในปลายปีซึ่งสามารถคว้าแชมป์ เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 มาครองได้สำเร็จ

ชาริลลงสนามในเลกที่ 2 ให้สุพรรณบุรีทั้งหมด 20 นัด (ไทยพรีเมียร์ลีก 17 นัด และไทยคม เอฟเอคัพ 3 นัด) ยิงในลีกได้ 2 ประตู และสโมสรจบฤดูกาล 2557 ด้วยอันดับ 6 ซึ่งเป็นอันดับสูงสุดของสโมสร และเข้าถึงรอบรองชนะเลิศถ้วยไทยคม เอฟเอคัพ ได้เป็นครั้งแรก โดยชาริลได้เซ็นสัญญาย้ายมาร่วมทีมสุพรรณบุรี เอฟซีอย่างถาวรเมื่อจบฤดูกาล[19]

ฤดูกาล 2558 ชาริล ได้เปลี่ยนมาใส่เสื้อเบอร์ 10[20][21]

สถิติ[แก้]

สโมสร ฤดูกาล ลีก ฟุตบอลถ้วย ลีกคัพ ทวีป อื่นๆ รวม
ดิวิชัน นัด ประตู นัด ประตู นัด ประตู นัด ประตู นัด ประตู นัด ประตู
กราสฮอปเปอร์ 2009-2010 ซุปเปอร์ลีก 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2010-2011 ซุปเปอร์ลีก 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0
รวม 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0
กราสฮอปเปอร์ 2 2009-2010 ลีกาคลาสสิก กลุ่ม 2 13 1 0 0 0 0 0 0 0 0 13 1
2010-2011 ลีกาคลาสสิก กลุ่ม 2 13 2 0 0 0 0 0 0 0 0 13 2
รวม 26 3 0 0 0 0 0 0 0 0 26 3
โลคาร์โน (ยืมตัว) 2011-2012 แชลเลนจ์ลีก 26 2 0 0 2 0 0 0 0 0 28 2
ลูการ์โน (ยืมตัว) 2012-2013 แชลเลนจ์ลีก 16 0 0 0 1 0 0 0 0 0 17 0
รวม 42 2 0 0 3 0 0 0 0 0 45 2
บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด 2013 ไทยพรีเมียร์ลีก 16 2 2 0 2 1 6 1 2 0 28 4
2014 ไทยพรีเมียร์ลีก 12 0 0 0 1 0 5 0 1 0 19 0
สุพรรณบุรี (ยืมตัว) 2014 ไทยพรีเมียร์ลีก 17 2 3 0 0 0 0 0 0 0 20 2
สุพรรณบุรี 2015 ไทยพรีเมียร์ลีก
รวม 45 4 5 0 3 1 11 1 3 0 67 6
รวมทั้งหมด[22]

ทีมชาติ[แก้]

สวิตเซอร์แลนด์[แก้]

ในระดับทีมชาติ ชาริล ชัปปุยส์ เริ่มเข้าทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ตั้งแต่รุ่นอายุไม่เกิน 15 ปี และคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกรุ่นอายุไม่เกิน 17 ปี ที่สหพันธ์สาธารณรัฐไนจีเรีย ได้ในปี พ.ศ. 2552 โดยเขามีส่วนช่วยทีมครบทุกนัดในการแข่งขันรายการระดับโลก[23] ด้วยผลงานยอดเยี่ยมดังกล่าวจึงทำให้ชาริลเคยตกเป็นข่าวกับสโมสรฟุตบอลระดับโลกทั้งฮัมบวร์คและยูเวนตุสทีเดียว[24]

ทีมชาติไทย[แก้]

ชาริล ชัปปุยส์ เคยถูกเรียกเข้าร่วมทีมชาติไทย โดยวินฟรีด เชฟเฟอร์ อดีตหัวหน้าผู้ฝึกสอนทีมชาติไทยเพื่อเข้าร่วมศึกฟุตบอลเอเชียนคัพ 2015 แต่เนื่องจากเขาเคยเล่นให้กับทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ในการแข่งขันฟุตบอลโลกรุ่นอายุไม่เกิน 17 ปีมาก่อน จึงต้องให้ฟีฟ่าพิจารณาการเปลี่ยนสัญชาติ ซึ่งไม่ทันกับการแข่งขันในครั้งนั้น จึงยังไม่ได้ร่วมแข่งขันในนามทีมชาติไทย[14]

หลังฟีฟ่ารับรองให้ชาริลเป็นนักเตะทีมชาติไทย เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง หัวหน้าฝึกสอนนักฟุตบอลทีมชาติไทยในขณะนั้น ก็เรียกให้ชาริลเข้าร่วมทีมชาติรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี ซึ่งเขาเล่นนัดแรกที่รับการมาเยือนของสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาในเดือนสิงหาคม ก่อนเปิดตัวในนามทีมชาติอย่างเป็นทางการในนัดที่พบกับทีมชาติยูกันดา เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2556 และร่วมทีมชาติอีกในการแข่งขันซีเกมส์ ครั้งที่ 27 ที่ประเทศพม่า[25]

หลังจากประสบความสำเร็จจากการคว้าแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 มาแล้ว ในฟุตบอลชิงถ้วยพระราชทานคิงส์คัพครั้งที่ 43 ชับปุยส์ได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่า ทำให้พลาดการลงเล่นในครั้งนี้ โดยต้องพักรักษาตัวนาน 1-2 เดือน[26] แต่ต่อมาในกลางปีเดียวกัน พบว่าต้องพักรักษาร่างกายนานจนถึงต้นปีหน้า

เกียรติประวัติ[แก้]

ทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์[แก้]

เมืองทอง ยูไนเต็ด[แก้]

บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด[แก้]

ทีมชาติไทย[แก้]

 เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

รางวัล[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ ชีวประวัติ ชาริล ชับปุยส์
  2. ↑ เรื่องลึกแต่ไม่ลับกับชาริล-ยานนิส-ชัปปุยส์
  3. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-04. สืบค้นเมื่อ 2015-01-09.
  4. ↑ เปิดบ้านถล่มสโมสรเอสเฟา ชัฟเฮาเซิน ไป 6-1
  5. ↑ ชาริล ชัปปุยส์ มีโอกาสลงสนามให้ทีมชุดใหญ่ของกราสฮอปเปอร์
  6. ↑ ชาริลย้ายไปเล่นให้กับสโมสรโลคาร์โน
  7. ↑ ริล ชัปปุยส์ ยิงประตูแรกในลีกให้กับโลคาร์โนได้
  8. ↑ ชาริลลงสนามนัดแรกให้เอฟซี ลูกาโน
  9. ↑ หืดจับ!!! 'บุรีรัมย์' ดวลโทษดับบริสเบน 3-0 ลิ่วแบ่งกลุ่มชปล.
  10. ↑ บุรีรัมย์-ยูไนเต็ด-vs-สุพรรณบุรี
  11. ↑ "ชาริล ได้รับบาดเจ็บหนักที่หัวเข่าจากเอเอฟซี แชมเปียนส์ลีก". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-14. สืบค้นเมื่อ 2014-12-27.
  12. ↑ เซราะกราวหืด!ชัปปุยส์ซัดทดเจ็บเฉือนอุดร 1-0 ลีกคัพ8ทีมนัดแรก
  13. ↑ แพ้แต่ได้ใจ!!สุพรรณ 10 คนไล่บุรีรัมย์ไม่ทันก่อนพ่ายไป 1-2+คลิป
  14. ↑ 14.0 14.1 "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-07. สืบค้นเมื่อ 2015-01-18.
  15. ↑ สโมสรเปลี่ยนแปลงผู้ฝึกสอนเป็น โบซิดาร์ บันโดวิช
  16. ↑ Official : เนวินตั้ง"กามา"กุนซือบราซิลโปรไฟล์บิ๊กเอเชียคุมบุรีรัมย์
  17. ↑ สุพรรณส่งชาริลลงสนามนัดแรก
  18. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-08-05. สืบค้นเมื่อ 2014-12-27.
  19. ↑ ลาขาดเซราะกราวสุพรรณยันเซ็นชัปปุยส์ร่วมทัพถาวร
  20. ↑ ผลการค้นหา ชัปปุยส์ใช้เบอร์10ลุยไทยลีก เก็บถาวร 2016-05-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จาก สยามกีฬารายวัน
  21. ↑ "เปลี่ยนเบอร์!!ชัปปุยส์ย้ายสวมเบอร์ 10 ให้สุพรรณ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-27. สืบค้นเมื่อ 2016-02-06.
  22. ↑ สถิติการแข่งขัน
  23. ↑ ชาริล ชัปปุยส์ เริ่มเข้าทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์เก็บถาวร 2016-01-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน FIFA U-17 World Cup Nigeria 2009
  24. ↑ อึ้ง!!สื่อนอกปูดยูเว่-ฮัมบวร์คสน "ชัปปุยส์" ก่อนมาบุรีรัมย์
  25. ↑ หล่อทำซึ้ง! ชัปปุยส์ภูมิใจรับใช้แผ่นดินไทยแชมป์ซีเกมส์
  26. ↑ หน้า 12 ต่อ 10 กีฬา, แพทย์ยืนยันชัปปุยส์เจ็บพัก1-2เดือน. เดลินิวส์ฉบับที่ 23,838: วันอาทิตย์ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2558 แรม 14 ค่ำ เดือน 2 ปีมะเมีย
  27. ↑ ชับปุยส์ รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์เก็บถาวร 2016-01-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  28. ↑ เอ็มไทยท็อปทอล์กอะเบาต์ 2015 สรุปผลรางวัล เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน tlcthai.com

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ชาริล ชับปุยส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชาริล_ชับปุยส์&oldid=11476666"