จักรพรรดินีเซี่ยวซู่
| เชิ่งฉือโจวไท่หวงไท่โฮ่ว | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| สมเด็จพระอัยยิกาเจ้า | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| ไท่หวงไท่โฮ่ว (太皇太后) | |||||||||||||
| ดำรงพระยศ | 22 กันยายน ค.ศ. 1487 – มีนาคม ค.ศ. 1504 | ||||||||||||
| ก่อนหน้า | เฉิงเซี่ยวเจาไท่หวงไท่โฮ่ว | ||||||||||||
| ถัดไป | ฉือเชิ่งคังโซ่วไท่หวงไท่โฮ่ว | ||||||||||||
| หวงไท่โฮ่ว (皇太后) | |||||||||||||
| ดำรงพระยศ | 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1464 – 22 กันยายน ค.ศ. 1487 | ||||||||||||
| ก่อนหน้า | ซางเซิ่งไทเฮา เซี่ยวอี้ฮองไทเฮา | ||||||||||||
| ถัดไป | ฉือเชิ่งคังโซ่วไท่หวงไท่โฮ่ว | ||||||||||||
| กุ้ยเฟย (贵妃) | |||||||||||||
| ดำรงพระยศ | ค.ศ. 1457 - ค.ศ. 1464 | ||||||||||||
| พระราชสมภพ | ค.ศ. 1430 | ||||||||||||
| สวรรคต | ค.ศ. 1504 ( 73 - 74 พรรษา) (มีนาคม รัชศกหงจื้อปีที่ 17) พระราชวังต้องห้าม ปักกิ่ง มหาจักรวรรดิหมิง | ||||||||||||
| คู่อภิเษก | อิงจงรุ่ยหวงตี้ จู ฉีเจิ้น | ||||||||||||
| พระราชบุตร |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
| พระบิดา | หนิงกั๋วกง (宁国公) | ||||||||||||
| พระมารดา | หนิงกั๋วฟูเหรินตระกูลเจิน (宁国夫人甄氏) | ||||||||||||
เซี่ยวซู่หวงโฮ่ว (จีนตัวย่อ: 孝肅皇后; จีนตัวเต็ม: 孝肃皇后; พินอิน: Xiào sù huánghòu; ค.ศ. 1430 - ค.ศ. 1504) เป็นกุ้ยเฟยในจักรพรรดิหมิงอิงจง เป็นฮองไทเฮาในจักรพรรดิเฉิงฮว่า และเป็นไทฮองไทเฮาในจักรพรรดิหงจื้อ
พระราชประวัติ[แก้]
โจวไทฮองไทเฮาเป็นพระธิดาในหนิงกั๋วกง (宁国公) กับหนิงกั๋วฟูเหรินตระกูลเจิน (宁国夫人甄氏) เสด็จพระราชสมภพเมื่อ ค.ศ. 1430 ในราชตระกูลโจว (周氏)[1]
เมื่อจักรพรรดิหมิงอิงจงเสด็จล่าสัตว์แถวชานเมือง ในขณะทรงล่าสัตว์อยู่ได้พบกับบ้านของโจวไทฮองไทเฮา ขณะนั่นพระนางมีพระชนมายุ 10 พรรษา จึงได้ตามเสด็จเข้ารับราชการฝ่ายในเป็นพระภรรยา[2]
รัชศกเจิ้งถ่งปีที่ 11 (ค.ศ. 1446) มีพระประสูติการพระราชธิดาพระองค์แรก มีพระนามว่า "จู ซูหยวน (朱淑元)" ซึ่งต่อมาภายหลังได้ดำรงพระราชอิสริยยศเป็น ฉงชิ่งกงจู่ (重庆公主)
รัชศกเจิ้งถ่งปีที่ 12 (ค.ศ. 1447) มีพระประสูติการพระราชโอรสพระองค์แรก มีพระนามว่า "เจ้าชายจู เจี้ยนเซิน" ซึ่งต่อมาภายหลังได้ขึ้นครองราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ
แม้จะมีพระประสูติการพระราชโอรสธิดาแต่ก็ยังไม่ได้รับพระราชทานฐานันดรศักดิ์เป็นพระภรรยาเจ้าจากจักรพรรดิหมิงอิงจง
ค.ศ. 1449 จักรพรรดินีซุนสถาปนาเจ้าชายจู เจี้ยนเซินพระราชโอรสของโจวไทฮองไทเฮาเป็น หวงไท่จื่อ (皇太子)
รัชศกจิ่งไท่ปีที่ 6 (ค.ศ. 1455) มีพระประสูติการพระราชโอรสพระองค์ที่ 2 ในน่านกง มีพระนามว่า "จู เจี้ยนเจ๋อ (朱見澤)" ซึ่งต่อมาภายหลังได้ดำรงพระราชอิสริยยศเป็น พระเจ้าฉง (崇王) มีพระสมัญญานามหลังทิวงคตว่า พระเจ้าฉงเจียน (崇简王)
ในเช้าตรู่วันที่ 17 เดือนแรกของรัชศกจิ่งไท่ปีที่ 8 (ค.ศ. 1457) จักรพรรดิหมิงอิงจงได้ก่อการฟื้นฟูพระราชอำนาจกลับขึ้นครองราชย์บัลลังก์อีกครั้ง เริ่มรัชศกเทียนชุ่นปีที่ 1 ต่อมาทรงสถาปนาพระอิสริยยศ โจวไทฮองไทเฮา เป็นพระภรรยาเจ้าขั้น กุ้ยเฟย์
เมื่อ"เจ้าชายจู เจี้ยนเซิน" เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ ทรงสถาปนาโจวกุ้ยเฟย์เป็น ฮองไทเฮา[3]
เมษายน รัชศกเฉิงฮว่าปีที่ 23 (ค.ศ. 1487) สถาปนาโจวฮองไทเฮาเป็น เชิ่งฉือเหรินโซวหวงไท่โฮ่ว (圣慈仁寿皇太后)
จู โหย่วเฉิง เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ ทรงสถาปนาเซิ่งฉื่อเหรินโซวหวงไท่โฮ่ว เป็น เชิ่งฉือเหรินโซ่วไท่หวงไท่โฮ่ว (圣慈仁寿太皇太后) ในเดือนตุลาคม
มีนาคม รัชศกหงจื้อปีที่ 17 (ค.ศ. 1504) โจวไทฮองไทเฮาเสด็จสวรรคต สิริพระชนมายุ 73 - 74 พรรษา[4] มีประกาศเฉลิมพระสมัญญานามว่า เซี่ยวซู่เจินซุ่นคังอี่กฺวังเลี่ยฝู่เทียนเฉิ่งเชิ่งไท่หวงไท่โฮ่ว (孝肃贞顺康懿光烈辅天承圣太皇太后)
รัชศกเจียจิ้งปีที่ 15 (ค.ศ. 1536) เฉลิมพระสมัญญานามว่า เซี่ยวซู่เจินซุ่นคังอี่กฺวังเลี่ยฝู่เทียนเฉิ่งเชิ่งหวงโฮ่ว (孝肃贞顺康懿光烈辅天承圣皇后)
ความนิยมในรูปแบบอื่น ๆ[แก้]
| ซีรีย์ | นักแสดงนำแสดงโดย |
| The Emperor's Harem | เหอไซเฟย รับบทเป็น โจวฮองไทเฮา |
| หยุนเสียน หมอหญิงวังจักรพรรดิ | เซิ่งหลางซี รับบทเป็น โจวกุ้ยเฟย |
| ราชวงศ์หมิง (2019) | ฉวี่หนี่ฉื่อเหริน รับบทเป็น ฉีมู่เก๋อ（ต้นแบบคือ โจวกุ้ยเฟย）Quni Tsering รับบทเป็น Qi Muge (ต้นแบบคือ Zhou Guifei) |
| รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ | ฟางเซียวลี่ รับบทเป็น โจวฮองไทเฮา |
ข้อมูลเพิ่มเติม[แก้]
- 《明史卷一百一十三》，出自《明史》
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 明史·卷300 列传第188 外戚
- ↑ 說来源请求|因贫，七岁即入宫为婢，後來因其美貌，获得临幸
- ↑ 《明史卷一百七十六·列传第六十四》
- ↑ 《明孝宗实录》：「弘治十七年三月壬戌朔 圣慈仁寿太皇太后崩 上即日发丧，命礼部具仪以闻，告讣于诸王，颁遗诏于天下曰：予昔获奉事英宗皇帝越既有年不幸龙驭上宾攀号莫逮。宪宗皇帝嗣统之日遂膺尊号备隆孝养，及重罹变故内疚予衷。赖今皇帝孝敬诚笃及皇太后、皇后、皇太子奉养周至，予心甚安，兹寿至七十有五，得复从先皇帝左右于地下，死无憾矣。」
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |