คลองลำปลาทิว

คลองลำปลาทิว

คลองลำปลาทิว เป็นคลองสาขาหนึ่งของคลองแสนแสบที่ขุดแยกขึ้นมาทางทิศตะวันออกไปทางลำต้นกล้วยและลำผักชี ส่วนต้นคลองเรียกว่า "คลองลำปะทิว" ส่วนกลางคลองเรียกว่า คลองขุดใหม่ ส่วนปลายคลองก่อนเชื่อมกับคลองลำพระองค์เรียกว่า คลองลำผักชี แต่ชาวหนองจอกมักเรียกว่า "คลองขุดใหม่" แต่เดิมนั้นคลองลำปลาทิวเริ่มต้นตั้งแต่ลำผักชีไปถึงหัวตะเข้และมีการขุดคลองต่อจากลำผักชีมาถึงหนองจอก คลองแสนแสบ เรียกว่า "คลองขุดใหม่" ต่อมาเรียกเป็นคลองเส้นเดียวกันว่า "คลองลำปลาทิว" ตั้งแต่หนองจอกถึงหัวตะเข้

คลองลำปลาทิวตลอดทั้งสายมีความกว้างเฉลี่ย 35 เมตร ก้นคลองกว้างเฉลี่ย 12–15 เมตร และมีความยาวคลอง 17.5 กิโลเมตร จึงมีความจุน้ำสูงสุดอยู่ที่ 1,534,000 ลูกบาศก์เมตร

ชื่อ

สมัยก่อนเรียกชื่อว่า คลองลำปะทิว ซึ่งอาจมีความหมายว่า เส้นทาง (ลำ) ที่พบเห็น (ปะ) แมกไม้สองข้างตลอดทาง (ทิว) ส่วนคำว่า "ปลาทิว" เป็นปลาที่ไม่มีอยู่จริง จึงอาจสันนิษฐานว่าคงเพี้ยนมาจาก "คลองลำปลาซิว"

อีกข้อสันนิษฐานหนึ่งมีเรื่องเล่าว่าบริเวณนี้มีชุมชนมอญอพยพมา มีผัวเมียคู่หนึ่งพายเรือตามกลุ่มเพื่อนไม่ทัน จนเพื่อน ๆ สงสัยและต้องพายเรือกลับมาดู พบว่าสองผัวเมียทะเลาะกันอยู่ ว่าจะพายไปเส้นทางไหน จึงตะโกนร้องว่า "ปะเทีย ปะเทีย" (แปลว่าอย่าทะเลาะกัน) ภายหลังจากเพี้ยนมาเป็นคลองลำปลาทิว

สถานที่ริมคลอง

บริเวณสี่แยกหัวตะเข้ เป็นจุดบรรจบกันของคลองลำปลาทิว คลองประเวศบุรีรมย์และคลองหัวตะเข้ บริเวณนี้เป็นที่ตั้งของชุมชนหัวตะเข้

ชุมชนลำปลาทิวในพื้นที่เขตลาดกระบัง ตั้งอยู่ริมคลอง พื้นที่มีลักษณะเป็นแอ่งกระทะ ทำให้ถูกน้ำท่วมขังเป็นประจำทุกปีโดยเฉพาะในฤดูฝนเมื่อน้ำเหนือไหลมาพื้นที่แห่งนี้จะได้รับผลกระทบเป็นแห่งแรก ๆ ของกรุงเทพมหานคร

วัดที่ตั้งอยู่ริมคลองคือ วัดสุทธาโภชน์ซึ่งเป็นวัดมอญ มีประเพณีที่สืบทอดยาวนานคือประเพณีตักบาตรพระร้อยทางเรือ โดยประชาชนจะนั่งคอยใส่บาตรพระเรียงรายอยู่ริมตลิ่งตามแนวคลองลำปลาทิว

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ คลองลำปลาทิว