การขัดขืนการจับกุม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในบางประเทศ การขัดขืนการจับกุมเป็นความผิดทางอาญาต่อบุคคลที่ได้กระทำการ อย่างน้อยหนึ่งอย่างต่อไปนี้โดยขึ้นอยู่กับเขตอำนาจศาล:

  • หลบหนีเจ้าหน้าที่ตำรวจขณะถูกจับกุม
  • ข่มขู่เจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยความรุนแรงทางร่างกายขณะถูกจับ
  • ดิ้นรนเพื่อปลดปล่อยตัวเองจากการถูกกักขัง (ใส่กุญแจมือหรือใส่รถตำรวจ)
  • โจมตีเจ้าหน้าที่ตำรวจขณะถูกจับกุม (เรียกอีกอย่างว่าทำร้ายร่างกาย)
  • จัดให้มีการระบุตัวตนอันเป็นเท็จแก่เจ้าหน้าที่ (ด้วยวาจาหรือโดยการนำเสนอเอกสารทางราชการที่เป็นเท็จ เช่น บัตรประจำตัวปลอม)

ประเทศบราซิล[แก้]

ประมวลกฎหมายอาญาของบราซิลระบุว่าการขัดขืนการจับกุมคือ "การต่อต้านการดำเนินการทางกฎหมาย โดยใช้ความรุนแรง หรือการข่มขู่ต่อเจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจดำเนินการ หรือผู้ที่ช่วยเหลือพวกเขา" ซึ่งมีโทษจำคุกตั้งแต่ 1 ถึง 3 ปี ส่วนความเสียหายใด ๆ ที่เกิดจากความรุนแรงที่ใช้จะให้ดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิดด้วย[1]

ประเทศแคนาดา[แก้]

ประมวลกฎหมายอาญามีบทบัญญัติสองข้อที่ครอบคลุมการต่อต้านการจับกุม ได้แก่ มาตรา 129(เอ) กำหนดให้เป็นความผิดต่อผู้ใดที่ "ขัดขืนหรือจงใจขัดขวางเจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือเจ้าหน้าที่สันติภาพในการปฏิบัติหน้าที่ หรือบุคคลใด ๆ ที่กระทำการโดยชอบด้วยกฎหมายเพื่อช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ดังกล่าว"[2] และมาตรา 270(1) ทำให้เป็นความผิดแก่ผู้ใดที่ "(ก) ทำร้ายเจ้าหน้าที่รัฐ หรือเจ้าหน้าที่สันติบาลที่ปฏิบัติหน้าที่ หรือผู้ทำหน้าที่ช่วยเหลือเจ้าพนักงานดังกล่าว (ข) ทำร้ายร่างกายโดยเจตนาเพื่อขัดขืน หรือขัดขวางการจับกุมหรือกักขังพวกเขาหรือบุคคลอื่นโดยชอบด้วยกฎหมาย”[3] ซึ่งมาตรา 129 มีโทษจำคุกสูงสุดสองปี และมาตรา 270 มีกำหนดโทษสูงสุดห้าปี

ประเทศเดนมาร์ก[แก้]

ประมวลกฎหมายอาญาของเดนมาร์ก[4] อนุญาตให้มีการหลบเลี่ยงบางรูปแบบ ดังนั้นจึงแตกต่างอย่างมากจากประมวลกฎหมายอาญาในสหรัฐ

ประเทศนอร์เวย์[แก้]

การขัดขืนการจับกุมในประเทศนอร์เวย์อาจถูกลงโทษจำคุกสูงสุด 3 เดือน[ต้องการอ้างอิง]

ประเทศไต้หวัน[แก้]

การจับกุมใด ๆ ที่ไม่เป็นไปตามขั้นตอนที่กฎหมายกำหนดอาจขัดต่อรัฐธรรมนูญ[5] ในทางกลับกัน การที่รู้เท่าทันตำรวจและจงใจขัดขืนการจับกุมโดยชอบด้วยกฎหมาย ด้วยการข่มขู่หรือความรุนแรง อาจเป็นการขัดขวางหน้าที่ของทางการโดยทางอ้อม[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Art. 329 do Código Penal - Decreto Lei 2848/40". Jusbrasil. สืบค้นเมื่อ 2018-03-29.
  2. Criminal Code Section 129
  3. Criminal Code Section 270
  4. RM 9-1994: Meddelelse om overtrædelse af straffelovens § 119, stk. 3., State prosecutor of Denmark เก็บถาวร 2007-03-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  5. Article 8, Chapter 2, Constitution of the Republic of China
  6. "Laws & Regulations Database and The Republic of China". สืบค้นเมื่อ 21 May 2016.