ฉบับร่าง:ในรอยทราย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ในรอยทราย)
ในรอยทราย
สร้างโดยบริษัท มากกว่าฝัน จำกัด
บทประพันธ์อาริตา
บทละครโทรทัศน์ประยงค์ / ภูชิดา / ธรธร
กำกับโดยธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
นักแสดง
ดนตรีแก่นเรื่องเปิดรู้ตัวอีกที (ก็หมดหัวใจ) - INDIGO
ดนตรีแก่นเรื่องปิดอย่าให้ความหวัง - มาเรียม เกรย์
ประเทศแหล่งกำเนิดไทย ไทย
ภาษาต้นฉบับไทย ไทย
จำนวนตอน34 ตอน
การผลิต
ความยาวตอน60 นาที
ออกอากาศ
สถานีโทรทัศน์ช่อง 7 HD
ออกอากาศ25 มกราคม พ.ศ. 2567 –
25 มีนาคม พ.ศ. 2567

ในรอยทราย เป็นละครโทรทัศน์ไทย เเนว โรเเมนติก[1] ดราม่า ผลิตโดย บริษัท มากกว่าฝัน จำกัด[2] บทประพันธ์โดย อาริตา และบทโทรทัศน์โดย ประยงค์ / ภูชิดา / ธรธร นำแสดงโดย ภัทรเดช สงวนความดี ประกบคู่กับสองนางเอก วริฏฐิสา ลิ้มธรรมมหิศร เเละ มาเรีย เฮิร์ชเลอร์ ร่วมด้วย สราวุธ มาตรทอง รวิศชา ปัญจวิชญ์[3]สุภาพร มะลิซ้อน พล ตัณฑเสถียร เปรมสินี รัตนโสภา และนักแสดงอีกคับคั่ง กำกับการแสดงโดย ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์ ออกอากาศทุกวันจันทร์ - พฤหัสบดี เวลา 20:40 ทางช่อง 7 เอชดี[4]

นักเเสดง[แก้]

ปี พ.ศ. 2567
สถานีที่ออกอากาศ ช่อง 7HD
ผู้สร้าง บริษัท มากกว่าฝัน จำกัด
บทประพันธ์ อาริตา
บทโทรทัศน์ ประยงค์ / ภูชิดา / ธรธร
ควบคุมการผลิต วีรภาพ สุภาพไพบูลย์

ศิริพิชญ์ วิมลโนช

กำกับการแสดง ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ตัวละคร นักแสดงหลัก
ตะวัน วัฒนเวชา (แฝดพี่) / ร.ต.อ.ทิวา (แฝดน้อง) ภัทรเดช สงวนความดี
วิมาลา (วิ) วริฏฐิสา ลิ้มธรรมมหิศร
กนกทิพย์ (เกรซ) มาเรีย เฮิร์ชเลอร์
พัชระ สราวุธ มาตรทอง
ตัวละคร นักแสดงสมทบ
สันต์ รวิศชา ปัญจวิชญ์
พะเเพง สุภาพร มะลิซ้อน
มนต์ พล ตัณฑเสถียร
เตือนใจ เเพร์รัชนี ศิริเลิศ
ต้องตา (น้าตา) ศิริพิชญ์ วิมลโนช
ลาวัลย์ เปรมสินี รัตนโสภา
เชษฐ์ อดิศร อรรถกฤษณ์
ผู้กำกับอนุสรณ์ สุเมธ องอาจ
เจ้าสัวโสภณ สุรศักดิ์ ชัยอรรถ
กร เอก โอรี
วินัย โชคชัย เจริญสุข
จ่าเเดน นวไพบูลย์ วุฒินานนท์
ราตรี ชนารดี อุ่นทะศรี
กำนันอ่วม เวนย์ ฟอลโคเนอร์
โจอี้ อรรถพล เทศทะวงศ์
นิชา ณัฐชยกานต์ ปากหวาน
ตัวละคร นักแสดงรับเชิญ
ฟาน กรเศก โคนินทร์
สุดา กัญญกร พินิจ
จ่าตัส ทศวรรษ สิงอุปโป
เชน ธวัชสรรค์ เปล่งศิริวัธน์
จ๋อม อุ๋งอิ๊ง พิชญาธรณ์
อ๋อง จตุรภัทร พันลูกท้าว
นุช วาเนสซ่า ณัฐชา เว้งค์
เลขาสินีนาฎ พิมพ์ชนก แก้วลุ่มใหญ่

เพลงประกอบ[แก้]

  • "รู้ตัวอีกที (ก็หมดหัวใจ)" โดย INDIGO
  • "อย่าให้ความหวัง" โดย มาเรียม เกรย์

อ้างอิง[แก้]