เลห์ตัน ดับเบิลยู. สมิธ จูเนียร์
เลห์ตัน ดับเบิลยู. สมิธ จูเนียร์ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อเล่น | "สนัฟฟี" |
| เกิด | 20 สิงหาคม ค.ศ. 1939 โมบีล รัฐแอละแบมา |
| รับใช้ | สหรัฐ |
| แผนก/ | กองทัพเรือสหรัฐ |
| ประจำการ | ค.ศ. 1962–1996 |
| ชั้นยศ | พลเรือเอก |
| บังคับบัญชา | กองกำลังพันธมิตรยุโรปใต้ กองกำลังทัพเรือสหรัฐประจำยุโรป กองกำลังขับเคลื่อน กองเรือบรรทุกเครื่องบิน 6 ยูเอสเอส อเมริกา (CV-66) ยูเอสเอส แคละมะซู (AOR-6) |
| การยุทธ์ | สงครามเวียดนาม สงครามบอสเนีย |
| บำเหน็จ | เหรียญราชการกระทรวงกลาโหมอันทรงเกียรติ (2) เหรียญราชการกองทัพเรืออันทรงเกียรติ ลีเจียนออฟเมอริต (3) กางเขนกล้าหาญ (2) |
เลห์ตัน วอร์เรน สมิธ จูเนียร์ (อังกฤษ: Leighton Warren Smith Jr.; 20 สิงหาคม ค.ศ. 1939[1] – ) เป็นอดีตพลเรือเอกของกองทัพเรือสหรัฐ ซึ่งในปี ค.ศ. 1994 เขาได้กลายเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองกำลังทัพเรือสหรัฐประจำยุโรปและกองกำลังพันธมิตรยุโรปใต้ โดยถือคำสั่งในช่วงสูงสุดของสงครามยูโกสลาเวีย เขาสั่งให้เนโทประกาศเขตห้ามบินผ่าน (ปฏิบัติการปฏิเสธเที่ยวบิน) เหนือบอสเนีย และการทัพทิ้งระเบิดต่อต้านสาธารณรัฐเซิร์ปสกา (ปฏิบัติการกองกำลังจงใจ) ในปี ค.ศ. 1995[2] ในปีเดียวกันนั้น เขายังรับหน้าที่บัญชาการกองกำลังขับเคลื่อน (IFOR) ที่นำโดยเนโทในบอสเนียโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกำกับดูแลข้อตกลงสันติภาพ เขาดำรงตำแหน่งทั้งสามจนเกษียณอายุในปี ค.ศ. 1996
ชีวิตในวัยเด็กและการศึกษา[แก้]
สมิธเกิดที่เมืองโมบีล รัฐแอละแบมา เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 1939 และสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนนายเรือสหรัฐในรุ่นปี ค.ศ. 1962 เขาได้รับปีกในเดือนมกราคม ค.ศ. 1964
อาชีพทหารเรือ[แก้]
ในฐานะนักบินของกองทัพเรือ สมิธได้บินเครื่องบินเจ็ตโจมตีขนาดเบาเอ-7 คอร์แซร์ II ที่ใช้เรือบรรทุกระหว่างการกรีธาพลหลายครั้งสู่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, แอตแลนติกเหนือ, แปซิฟิกตะวันตก และมหาสมุทรอินเดีย สิ่งเหล่านี้รวมถึงการแล่นเรือสามลำในน่านน้ำนอกประเทศเวียดนามเหนือที่ซึ่งเขาบินไปกว่า 280 ภารกิจการรบ โดยส่วนใหญ่อยู่ในเอ-7 คอร์แซร์ II สมิธดำรงตำแหน่งผู้บังคับการเรือในชุมชนการบินที่ระดับฝูงบินและกองบินเช่นเดียวกับการบัญชาการหลัก ๆ ที่รวมถึงเรือกินนํ้าลึก ยูเอสเอส แคละมะซู (AOR-6) ก่อนเข้ารับตำแหน่งผู้บัญชาการเรือบรรทุกอากาศยาน ยูเอสเอส อเมริกา (CV-66) และต่อมาบังคับการกองเรือบรรทุกเครื่องบิน 6 ในปี ค.ศ. 1986 ในฐานะนายพลเรือ เขาได้รับการบันทึกมากกว่า 4,200 ชั่วโมงบินและสะสมการลงจอดเรือบรรทุกอากาศยานมากกว่า 1,000 ครั้ง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Nominations before the Senate Armed Services Committee, second session, 103d Congress
- ↑ Holbrooke, Richard (1999). To End a War. New York: Modern Library. p. 327. ISBN 0-375-75360-5. OCLC 40545454.
Adapted from this biography. (2003)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Smith discusses military forces in the Balkans (to the North Atlantic Council - Brussels, 17 July 1996)