เดอะโรลลิงสโตนส์
เดอะโรลลิงสโตนส์ | |
|---|---|
 เดอะโรลลิงสโตนส์แสดงที่ Summerfest ใน Milwaukee ในปี 2015 จากซ้ายไปขวา: ชาร์ลี วัตต์ส รอนนี วูด มิก แจ็กเกอร์ และคีธ ริชาร์ดส | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ที่เกิด | ลอนดอน ประเทศอังกฤษ |
| แนวเพลง | ร็อก, บลูส์, ป็อป, ร็อกแอนด์โรล, คันทรี่, รู้ทส์ร็อค |
| ช่วงปี | 1962-ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | Decca, Rolling Stones, Virgin, ABKCO, Interscope, Polydor |
| สมาชิก | มิก แจ็กเกอร์ (Mick Jagger) คีธ ริชาร์ดส (Keith Richards) รอนนี วูด (Ronnie Wood) |
| อดีตสมาชิก | ไบรอัน โจนส์ (Brian Jones) เอียน สทิวเวิร์ต (Ian Stewart) ชาร์ลี วัตต์ส (Charlie Watts) บิล ไวแมน (Bill Wyman) มิก เทย์เลอร์ (Mick Taylor) |
| เว็บไซต์ | www.RollingStones.com |
เดอะโรลลิงสโตนส์ (อังกฤษ: The Rolling Stones) เป็นวงร็อกอังกฤษ ก่อตั้งวงในปี 1962 ในลอนดอน โดยหัวหน้าวงดั้งเดิม ไบรอัน โจนส์ และนักเปียโน เอียน สทิวเวิร์ต ร่วมด้วยนักร้อง มิก แจ็กเกอร์ และมือกีตาร์ คีธ ริชาร์ดส ในช่วงแรกแจ็กเกอร์และริชาร์ดสร่วมในฐานะผู้ร่วมเขียนเพลง จากนั้นเริ่มนำวงหลังจากเกิดปัญหาและความไม่เอาแน่เอานอนของโจนส์ ต่อจากนั้น มือเบส บิลล์ ไวแมน และมือกลอง ชาร์ลี วัตต์ส ก็เข้ามาเป็นสมาชิกในยุคแรก และสทิวเวิร์ตรู้สึกว่าไม่เหมาะสมกับการเป็นทีนไอดอล จึงออกจากวงอย่างเป็นทางการเมื่อปี 1963 แต่ยังคงทำหน้าที่เป็นผู้จัดการวงในช่วงออกเดินทางทัวร์ และเป็นมือคีย์บอร์ด จนเขาเสียชีวิตในปี 1985
ในช่วงแรกผลงานส่วนใหญ่จะนำเพลงเก่าในรูปแบบบลูส์อเมริกันและร็อกแอนด์โรลมาทำใหม่ หลังจากที่วงประสบความสำเร็จครั้งแรกในสหราชอาณาจักร พวกเขาก็เริ่มประสบความสำเร็จในอเมริกาหลังจากออกรายการ "บริติชอินเวชัน" ("British Invasion") ในต้นยุคทศวรรษ 1960 วงเดอะโรลลิงสโตนส์มีภาพลักษณ์ที่ขัดกับวงคู่แข่งอย่างเดอะบีทเทิลส์อย่างเห็นได้ชัดคือ มีภาพลักษณ์ที่ไว้ผมยาวรุงรังและต่อต้านสังคม มีซิงเกิลดังในปี 1965 อย่าง "(I Can't Get No) Satisfaction" และมีผลงานอัลบั้ม Aftermath หลังจากนั้นโจนส์เสียชีวิตในปี 1969 หลังจากถูกไล่ออกจากวง และแทนที่โดยมิก เทย์เลอร์ ซึ่งเทย์เลอร์ร่วมบันทึกเพลงกับวง 5 สตูดิโออัลบั้มก่อนออกจากวงในปี 1974 หลังจากนั้นมือกีตาร์ รอนนีย์ วูดเข้ามาในวง จากนั้นไวแมนออกจากวงในปี 1983 และดาร์รีล โจนส์เข้ามาเป็นสมาชิกวงอย่างไม่เป็นทางการ เขาทำงานกับวงตั้งแต่ปี 1994
เดอะโรลลิงสโตนส์ออกสตูดิโออัลบั้มมา 30 อัลบั้ม อัลบั้มแสดงสด 23 อัลบั้ม และมีอัลบั้มรวมเพลงอีกหลายชุด มียอดขายรวม 200 ล้านชุดทั่วโลก[1] อัลบั้มล่าสุดของพวกเขาคือ Blue & Lonesome ออกในปี 2016 และเขายังมีสถิติในชุด Sticky Fingers (1971) ที่ถือเป็นอัลบั้มอันดับ 1 ในสหรัฐอเมริกาอย่างต่อเนื่อง ถึง 8 ชุด นอกจากนี้พวกเขายังมีชื่ออยู่ในร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟม ในปี 2004 และติดอันดับ 4 ของการจัดอันดับนิตยสารโรลลิงสโตนในหัวข้อ 100 ศิลปินที่เยี่ยมที่สุดตลอดกาล
สมาชิกวง
[แก้]สมาชิกปัจจุบัน
- มิก แจ็กเกอร์ – ร้องนำและประสานเสียง ฮาร์โมนิกา กีตาร์ริทึม เพอร์คัชชัน คีย์บอร์ด เบส (1962–ปัจจุบัน)[2][3][4]
- คีธ ริชาร์ดส – กีตาร์นำและริทึม เบส คีย์บอร์ด เพอร์คัชชัน ร้องประสานเสียงและนำ (1962–ปัจจุบัน)[2][3]
- รอนนี วูด – กีตาร์นำและริทึม กีตาร์สไลด์ เบส ร้องประสานเสียง กีตาร์เปดัลสตีล (1975–ปัจจุบัน)[2][3]
อดีตสมาชิก
- ไบรอัน โจนส์ – กีตาร์นำและริทึม กีตาร์สไลด์ ฮาร์โมนิกา คีย์บอร์ด ซีตาร์ แอปพาเลเชียนดัลซิมเมอร์ โกโตะ[5] มาริมบา รีคอร์เดอร์ ฟลูต[6] แซกโซโฟน ฮาร์ป[6] ออโตฮาร์ป[7] ทัมบูรา[8] เพอร์คัชชัน ร้องประสานเสียง (1962–1969; เสียชีวิต 1969)[2][3]
- เอียน สทิวเวิร์ต – เปียโน ออร์แกน เพอร์คัชชัน (1962–1963; นักดนตรีทัวร์และเซสชัน (1963–1985; การเสียชีวิตของเขา)[2][3]
- บิลล์ ไวแมน – เบส คีย์บอร์ด เพอร์คัชชัน[9][10][11][12][13] ร้องประสานเสียงและนำเป็นบางครั้ง (1962–1993; แขกรับเชิญ 2011 2012 2023)[2][3][14]
- ชาร์ลี วัตต์ส – กลอง เพอร์คัชชัน ร้องประสานเสียงเป็นบางครั้ง (1963–2021; การเสียชีวิตของเขา)[2][3][15]
- มิก เทย์เลอร์ – กีตาร์นำและสไลด์ เบส ซินธิไซเซอร์ คองกา ร้องประสานเสียง (1969–1974; แขกรับเชิญ 2012–2014)[2][3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Everything is turning to gold", Record sales of The Rolling Stones.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Giles, Jeff (7 May 2022). "Rolling Stones Lineup Changes: A Complete Guide". Ultimate Classic Rock. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 July 2017. สืบค้นเมื่อ 15 August 2017.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 "Band". The Rolling Stones. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 June 2017. สืบค้นเมื่อ 15 August 2017.
- ↑ A Bigger Bang. Virgin Records. 2005. pp. 14–15.
- ↑ Janovitz, Bill (2013). Rocks Off: 50 Tracks That Tell the Story of the Rolling Stones. New York, NY: St. Martin's Press. ISBN 978-1-250-02631-6 – โดยทาง Google Books.
- ↑ 6.0 6.1 Margotin & Guesdon 2016, pp. 203–237.
- ↑ Let It Bleed CD track numbering
- ↑ Margotin & Guesdon 2016, pp. 266–267.
- ↑ Aftermath (liner notes). The Rolling Stones. 1966.
{{cite AV media notes}}: CS1 maint: others (ลิงก์) - ↑ Margotin & Guesdon 2016, pp. 256–259.
- ↑ Let It Bleed (liner notes). The Rolling Stones. 1969.
{{cite AV media notes}}: CS1 maint: others (ลิงก์) - ↑ Tattoo You (liner notes). The Rolling Stones. 1981.
{{cite AV media notes}}: CS1 maint: others (ลิงก์) - ↑ Undercover (CD booklet). The Rolling Stones. Rolling Stones Records. 1983. 90120-1.
{{cite AV media notes}}: CS1 maint: others (ลิงก์) - ↑ Greene, Andy (8 April 2011). "Rolling Stones Cover Bob Dylan with Original Bassist Bill Wyman". Rolling Stone. New York City: Wenner Media. สืบค้นเมื่อ 23 May 2020.
- ↑ Lawless, Jill; Gregory, Katz (24 August 2021). "Drummer Charlie Watts, Rolling Stones backbone, dies at 80". Associated Press. สืบค้นเมื่อ 25 August 2021.